W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 kwietnia 2015 r.
Sąd Okręgowy w Poznaniu IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Leszek Matuszewski
Protokolant: apl. radcowski B. M.
po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2015 roku
sprawy M. O.
obwinionego z art. 86 § 1 kw.
na skutek apelacji, wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P.
z dnia 15.01.2015 roku sygn. akt VIII W 481/14
1. uchyla zaskarżony wyrok i umarza postępowanie,
2. kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.
L. M.
Sąd Rejonowy Poznań-Stare Miasto w P., wyrokiem zaocznym z dnia 15 stycznia 2015 roku, sygn. akt VIII W 481/14 uznał obwinionego M. O. za winnego tego, ze w dniu 4 marca 2013 roku około godziny 20:00 w P.na Moście (...) kierując samochodem T. (...) nr rej. (...)wykonując manewr zmiany pasa ruchu z lewego na prawy nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa jadącemu pasem i doprowadził do zderzenia z samochodem V. (...) nr rej. (...)tj. wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. i za to na podstawie powołanego przepisu wymierzył mu karę grzywny w wysokości 100 złotych.
W ostatnim punkcie wyroku, na podstawie art. 627 k.p.k. w związku z art. 118 § 1 k.p.s.w. w związku z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001 roku w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia ( Dz. U. nr 118 poz. 1269) oraz art. 1 i art. 3 ust. ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, zasądzono od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 złotych tytułem kosztów postępowania ( w tym 30 złotych opłaty sądowej).
Z powyższym wyrokiem nie zgodził się obwiniony M. O. , składając apelację. Skarżący zarzucił orzeczeniu błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia polegający na przyjęciu, że obwiniony dopuścił się zarzucanego mu czynu wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. a także na błędzie polegającym na niewłaściwej ocenie zeznań świadka M. B. sprzecznych z rzeczywistymi wydarzeniami z dnia 4 marca 2013 roku.
Apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja obwinionego M. O. okazała się skuteczna, prowadząc do kontroli instancyjnej, w wyniku której zaskarżony wyrok musiał zostać uchylony a postępowanie umorzone z racji ujawnienia się ujemnej przesłanki procesowej w postaci przedawnienia orzekania ( art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w.).
Sąd Okręgowy przypomina, że zgodnie z przepisem art. 5. § 1. pkt 4 k.p.s.w. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy nastąpiło przedawnienie orzekania; Stosowanie zaś do przepisu art. 45 § 1 k.p.s.w. karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu.
Z taką sytuacją procesową mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Zważyć należy, że podsądnemu zarzucono popełnienie wykroczenia w dniu 4 marca 2013 roku, zaś Sąd II instancji wyrokował w niniejszej sprawie w dniu 27 kwietnia 2015 roku. W tej sytuacji procesowej Sąd II instancji był zobligowany do umorzenia postępowania przeciwko M. O. z racji ujawnienia się wskazanej przesłanki procesowej na etapie postępowania odwoławczego.
W tej sytuacji procesowej, Sąd Okręgowy na podstawie art. 436 k.p.k. w związku z art. 109 §2 k.ps.w. uznał rozpoznania zarzutów apelacji za bezprzedmiotowe.
Sąd II instancji na podstawie art. 118 § 2 k.p.s.w. kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.
Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy:
1. uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie,
2. kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.
SSO Leszek Matuszewski