Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:SSR Karolina Krzemińska

Protokolant:st. sekr. sąd. Ewa Jagieła

po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2015 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa G. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko R. S.

o zapłatę 314,69 zł

na skutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 27.03.2014r. sygn. akt VI GNc-e 27692/14, który utracił moc w całości

I.  oddala powództwo,

II. oddala wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów procesu.

Sygn. akt V GC 585/14 upr

UZASADNIENIE

Strona powodowa G. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wystąpiła z powództwem w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu R. S., domagając się zasądzenia kwoty 314,69 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także zwrotu poniesionych kosztów sądowych w kwocie 30 zł i kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 60 zł.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym powódki firmą (...) S.A. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych na czas określony na preferencyjnych warunkach, na podstawie której świadczyła ona usługi powodowi. W oparciu o postanowienia regulaminu na skutek rozwiązania umowy przed upływem okresu na jaki została ona zawarta z przyczyn leżących po stronie pozwanego, (...) S.A. zobowiązała go do zwrotu wartości uzyskanej przez niego ulgi wynikającej z przyznanych preferencyjnych warunków (opłata wyrównawcza), której pozwany nie zapłacił. Umową przelewu wierzytelności z dnia 18.09.2013r. powódka nabyła od (...) S.A. wierzytelność dochodzoną pozwem. Powódka dochodzi od pozwanego kwoty 267,38 zł wynikającej z dwóch not obciążeniowych oraz skapitalizowanych odsetek od tej kwoty w wysokości 47,31 zł naliczonych za okres od dnia przypadającego po dacie wymagalności poszczególnych faktur i not obciążeniowych do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 27 marca 2014 r., sygn. akt VI Nc-e 27692/14, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie uwzględnił w całości żądanie powoda.

Pozwany złożył sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia.

Postanowieniem z 04 lipca 2014 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w punkcie I odrzucił wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty jako niedopuszczalny, uznając jednocześnie, że sprzeciw został skutecznie wniesiony, co skutkowało utratą mocy nakazu zapłaty w całości. W punkcie II Sąd przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze Wydziałowi Gospodarczemu.

W piśmie z dnia 12.11.2014r. powód podtrzymał dotychczasowe żądanie.

W uzupełnieniu sprzeciwu z 18.12.2014 r. pozwany podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz obciążenie powoda obowiązkiem zwrotu kosztów na rzecz pozwanego.

W uzasadnianiu sprzeciwu powołał się na zarzut przedawnienia roszczenia, nadużycia prawa (art. 5 kc), wygaśnięcia zobowiązania z powodu następczej niemożliwości świadczenia oraz z ostrożności procesowej zarzut potrącenia kwoty dochodzonej pozwem z nadpłatą dokonaną przez pozwanego na rzecz firmy (...). Wskazał, iż niezasadne było obciążenie go jakimikolwiek opłatami związanymi z rozwiązaniem umowy z N. po zmianie jego siedziby w 2011r. Pomimo zapewnień tej firmy co możliwości dalszego świadczenia usług w miejscu nowej siedziby pozwanego, dopiero po upływie kilku miesięcy okazało się że świadczenie usługi jest niemożliwe do zrealizowania. W ocenie pozwanego nie może on jednak ponosić odpowiedzialności za taki stan rzeczy. Na skutek niezawinionej przez niego następczej niemożliwości świadczenia usług przez N. umowa łącząca go z tym operatorem uległa rozwiązaniu bez możliwości obciążania go jakimikolwiek karami umownymi i innymi należnościami. Pozwany w dniu 21.10.2011r. został zmuszony do opuszczenia dotychczasowej siedziby z uwagi na sprzedaż przedmiotu dzierżawy przez Miasto J.. Pozwany pozyskał nową siedzibę przy ul. (...) w J. i pod ten adres złożył firmie (...) zlecenie przeniesienia numeru telefonu oraz usługi internetowej, ta zaś zapewniała go, że jest to możliwe i nastąpi do dnia 27.03.2012r. W dniu 06.04.2012r. do nowej siedziby pozwanego zgłosił się pracownik działu technicznego firmy (...), który stwierdził techniczne możliwości przeniesienia numeru oraz usługi internetowej pod warunkiem uzyskania zgody członków wspólnoty mieszkaniowej, którą pozwany uzyskał i przesłał N.. Z uwagi na brak dalszego odzewu ze strony operatora, pomimo licznych kontaktów przez infolinię, pozwany zmuszony był do zmiany operatora aby móc kontynuować swą działalność gospodarczą opartą głównie na sprzedaży internetowej. Pozwany przeniósł usługi do nowego operatora z dniem 26.05.2012r., dlatego uważa, że naliczanie opłat przez N. za niezrealizowane faktycznie usługi po tej dacie należało uznać za nieuzasadnione. W tym zakresie, tj. co do faktur vat z dnia 24.05.2012r. na kwotę 145,82 zł, z dnia 26.06.2012r. na kwotę 284,33 zł i z dnia 23.07.2012r. na kwotę 144,90 zł (łącznie 575,05 zł) z uwagi na ich uregulowanie przez pozwanego pomimo braku ku temu podstaw pozwany złożył zarzut potrącenia z daleko idącej ostrożności procesowej. Ponadto firma (...) zapewniała pozwanego, że po przekazaniu dokumentu potwierdzającego utratę tytułu prawnego do lokalu, w którym świadczona była usługa, jego reklamacja co do braku podstaw do obciążenia go jakimikolwiek kosztami zostanie pozytywnie rozpatrzona.

W dalszym piśmie procesowym powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 grudnia 2010r. pozwany R. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) zawarł z (...) S.A. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych: „(...)” oraz (...) w ramach oferty „(...)” na czas oznaczony 24 miesięcy.

Usługa świadczona była w lokalu dzierżawionym przez pozwanego od Miasta J. położonym przy ul. (...) w J., w którym prowadził on działalność.

okoliczność niesporna

a nadto

dowód: - umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych - k.

72-73 akt,

- warunki wykonywania umowy – k. 74 -75 akt

Z uwagi na zbycie przez Miasto J. nieruchomości, w której znajdował się m.in. lokal pozwanego, zawarta z nim umowa uległa rozwiązaniu z dniem 21.10.2011r.

Do końca maja 2012r. pozwany zajmował bezumownie lokal przy ul. (...).

Pozwany znalazł nowy lokal przy ul. (...) w J., do którego przeniósł siedzibę swej firmy.

W dniu 05.03.2012r. złożył w (...) S.A. zlecenie przeniesienia numeru do nowej lokalizacji.

Pismem z dnia 23.03.2012r. (...) S.A. zawiadomiła pozwanego, iż realizacja przeniesienia numeru nastąpi do dnia 27.03.2012r., zaś po przeniesieniu usługi głosowej rozpoczęta zostanie realizacja przeniesienia usługi internetowej.

W nowej siedzibie pozwanego zjawił się również pracownik techniczny firmy (...), który potwierdził techniczną możliwość świadczenia usług w nowej lokalizacji, po wyrażeniu zgody członków wspólnoty mieszkaniowej, którą pozwany uzyskał.

Pismem z dnia 08.05.2012r. (...) S.A. poinformowała pozwanego o barku technicznych możliwości świadczenia usług w nowej lokalizacji.

W celu kontynuowania swej działalności, której przedmiotem była m.in. sprzedaż towarów za pośrednictwem Internetu, pozwany w dniu 08.06.2012r. złożył pisemną rezygnację z usługi telefonicznej z wnioskiem o przekazanie numeru do nowego operatora, co nastąpiło w dniu 25.06.2012r.

W oparciu o pismo otrzymane przez N. w dniu 13.08.2012r. wyłączyła ona z dniem 21.08.2012r. usługę Internetu.

okoliczność niesporna

a nadto

dowód: - zeznania świadka Z. Ś. – k. 122v-123 akt

/00:15:40 – 00:32:50/

- zeznania pozwanego R. S. – k.123 akt

/00:32:59 – 00:35:39/

- pismo UM w J. z dnia 21.10.2011r. – k.

91 akt,

- pismo (...) S.A. z dnia 23.03.2012r. – k. 92 akt

- zgoda z dnia 26.03.2012r. – k. 93 akt

- pismo (...) S.A. z dnia 28.08.2012r. – k. 98 akt

- wydruk wiadomości e-mail – k. 100 akt

- pismo pozwanego z dnia 07.08.2012r. – k. 94 akt

(...) S.A. wystawiła pozwanemu noty obciążeniowe nr :

-

(...) z dnia 23.07.2012r. na kwotę 85,98 zł z tytułu „ obciążenia za przedterminowe rozwiązanie umowy promocyjnej”, z terminem płatności do dnia 06.08.2012r.,

-

(...) z dnia 23.08.2012r. na kwotę 200,00 zł z tytułu „ opłaty wyrównawczej w wysokości wartości przyznanej ulgi” z terminem płatności do dnia 06.09.2012r.

dowód: - noty obciążeniowe - k. 67-69 akt.

W dniu 18.09.2013r. (...) S.A. zawarła z powódką umowę przelewu wierzytelności, obejmującą m.in. wierzytelność w stosunku do pozwanego wynikającą z w/w not obciążeniowych.

Powódka zawiadomiła pozwanego o dokonanym przelewie wzywając do zapłaty kwoty 267,38 zł wraz z należnymi odsetkami, jednak bezskutecznie.

dowód: - wyciąg z umowy przelewu wierzytelności z dnia

18.09.2013r. wraz z załącznikiem - k. 62-63 akt

- zawiadomienie o przelewie – k. 65 akt

- wezwanie do zapłaty – k. 66 akt

- odpis pełny z KRS – k. 51- 53 akt

- wyciąg z rejestru funduszy inwestycyjnych – k. 54-65

akt

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Dokonując ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, których wiarygodność nie była przez żadną ze stron kwestionowana a nadto na zeznaniach świadka Z. Ś. wspartych zeznaniami pozwanego R. S., którym jako jasnym logicznym i przekonującym dał wiarę w całości.

Niespornym było przy tym, iż pozwany zawarł z pierwotnym wierzycielem (...) S.A. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 23.12.2010r., którą następnie rozwiązał pismem z dnia 08.06.2012r. z uwagi na brak możliwości świadczenia usług przez (...) S.A. w nowej siedzibie pozwanego.

Powódka dochodziła w niniejszej sprawie należności, które w notach obciążeniowych określone zostały jako: opłata „ za przedterminowe rozwiązanie umowy promocyjnej” w wysokości 67,38 zł oraz „ opłata wyrównawczą w wysokości wartości przyznanej ulgi” w wysokości 200,00 zł

Podstawę prawną roszczenia powódki stanowiły więc w pierwszej kolejności postanowienia w/w umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych a nadto treść przepisu art. 56 ust. 1 – 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U.2014.243 j.t.).

Legitymacja czynna strony powodowej do dochodzenia wskazanej wierzytelności znajdowała przy tym uzasadnienie w treści art. 509§1 kc oraz w treści umowy przelewu wierzytelności dochodzonej pozwem zawartej w dniu 18.09.2013r. przez powódkę z pierwotnym wierzycielem.

W ocenie Sądu roszczenie dochodzone przez powódkę nie zostało udowodnione, zarówno co do zasady jak i wysokości, a to na powódce, zgodnie z ogólną regułą dowodową wynikająca z treści art. 6 kc, spoczywał obowiązek wykazania faktów, z których było ono wywodzone.

Powódka przedłożyła bowiem w toku procesu jedynie niekompletną wersję umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, tj. bez stanowiącego jej integralną część załącznika regulującego kwestię podstaw do obciążenia abonenta dochodzonymi przez powódkę opłatami oraz regulującymi kwestię ustalania ich wysokości.

Wbrew stanowisku pełnomocnika pozwanej dokumentem tym nie może być regulamin – Szczegółowe Warunku Promocji (...) (k. 110-111 albowiem powódka nie wykazała, iż miał on zastosowanie do przedmiotowej umowy. Zgodnie zaś z treścią części III pkt 1.1 wskazanych warunków – znajdowały one zastosowanie jednie do umów zawartych od dnia 01.01.2011r., podczas gdy umowa z powodem zawarta została w dniu 23.12.2010r., co wynika wprost z daty na niej umieszczonej. Choć więc nazwa promocji widniejąca na umowie i w/w warunkach była tożsama, to jej warunki mogły ulegać zmianie w określonym przedziale czasu. Powódka winna więc była przedłożyć warunki mające zastopowanie do umów zawieranych w grudniu 2010r.

W treści przedłożonej przez powódkę umowy z dnia 23.12.2010r. (k. 72-73), ani też w treści „warunków wykonywania umowy” (k.74-75) czy też w „Regulaminie Świadczenia Usług przez Spółki Grupy (...)” (k.59-61) nie określono zaś ani wysokości, ani też zasad uiszczania przez abonenta opłat z w/w tytułów. Powyższe wykluczało możliwość zweryfikowania przez Sąd zarówno samej zasadności obciążenia pozwanego należnościami wskazanymi w notach obciążeniowych nr : (...) oraz (...), jak też i tego czy nałożona przez usługodawcę opłata zgodna jest z postanowieniami art. 57 ust. 6 prawa telekomunikacyjnego. Podstawę materialnoprawną roszczenia powódki mogły bowiem stanowić jedynie postanowienia umowne a nie treść w/w not obciążeniowych.

Dlatego też powództwo należało oddalić (punkt I wyroku).

Niezależnie od powyższego wskazać również należy, iż nawet w przypadku uznania, iż podstawę roszczeń powódki stanowiły – jak to określono w pozwie (k.3) – postanowienia Regulaminu przewidujące obowiązek zwrotu wartości uzyskanej przez pozwanego ulgi „na skutek rozwiązania umowy przed upływem okresu na jaki została ona zawarta, z przyczyn leżących po stronie pozwanego”, roszczenie jako niezasadne nie zasługiwało na uwzględnienie.

Jakkolwiek bowiem doszło do rozwiązania umowy przez pozwanego, to nie można uznać aby nastąpiło to z przyczyn leżących po jego stronie. Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe (w tym dowody z dokumentów postaci korespondencji stron umowy) wykazały bowiem ponad wszelką wątpliwość, iż po zmianie siedziby pozwany nadał wyrażał wolę kontynuowania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, co więcej usługodawca utrzymywał go w przekonaniu, iż dalsze świadczenie usług będzie możliwe. Wbrew wcześniejszym zapewnieniom, dopiero w piśmie z dnia 08.05.2012r. (...) S.A. poinformowała pozwanego o barku technicznych możliwości świadczenia usług w nowej lokalizacji. Tym samym pozwany nie mógł już być odbiorcą usług w dotychczasowej lokalizacji, z uwagi na utratę tytułu prawnego do lokalu zajmowanego przy ul. (...) i konieczność jego opuszczenia, a nadto nie mógł być odbiorcą tychże usług w lokalu przy ul. (...), gdyż (...) S.A. twierdziła, że nie ma możliwości technicznych ich świadczenia w tej lokalizacji. Z powyższych względów uznać należało, iż rozwiązanie umowy przez pozwanego nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych, co wykluczało możliwość żądania zwrotu przyznanej ulgi – zgodnie z twierdzeniami zawartymi w uzasadnieniu pozwu.

Sąd oddalił wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów procesu na podstawie ar. 98§1 i 2 kpc albowiem pozwany nie wykazał aby takie koszty w toku niniejszego procesu poniósł (punkt II wyroku).