Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2015r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska

Protokolant Anna Kozioł

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015 r. w Świdnicy

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy Al. (...) w S.

przeciwko A. K.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej A. K. na rzecz strony powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej przy Al. (...) w S. kwotę1935,16 zł (tysiąc dziewięćset trzydzieści pięć złotych szesnaście groszy) z ustawowymi odsetkami liczonymi od następujących kwot:

- 1.046,76 zł od dnia 21 marca 2014r do dnia zapłaty

- 888,40 zł od dnia 21 października 2014r do dnia zapłaty

II. zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 370,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygn. akt I C 1443/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy Al. (...) w S. pozwem z dnia 21 marca 2014 roku wniosła o zasądzenie od pozwanej A. K. kwoty 8.671,91 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podniosła, że pozwana jest właścicielem lokalu i od marca 2009r zaprzestała uiszczać opłaty na fundusz remontowy, koszty zarządu i opłaty za wywiezienie śmieci.

W dniu 28 kwietnia 2014 roku wydano nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw, zaskarżając nakaz w części dotyczącej kosztów zarządu w kwocie 793,20 zł z odsetkami, podnosząc, że opłata ta jest odbierana od właścicieli lokali na sprzątanie części wspólnej a w rzeczywistości właściciele sami sprzątają części wspólne.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podtrzymała powództwo.

Pismem z dnia 21 października 2014r strona powodowa rozszerzyła powództwo o kwotę 888,40 zł tytułem zaległości za okres od marca do września 2014r

W (...) SĄD USTALIŁ

NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

Pozwana jest właścicielem lokalu mieszkalnego znajdującego się w nieruchomości położonej przy Al. (...) w S..

BEZSPORNE

Uchwałą z dnia 10 września 2011 roku Członkowie Wspólnoty powierzyli prowadzenie zarządu nieruchomością wspólną D. Z.

DOWÓD: uchwała nr (...) k. 13

Zaległość pozwanej w opłatach związanych z utrzymaniem lokalu za okres od marca 2009 do końca lutego 2014r wynosi 8671,91 zł w tym 1937 zł odsetek w tym:

- 4.761 zł należności głównej tytułem opłat funduszu remontowego

- 1264,28 zł odsetek od tej kwoty łącznie 6025,28 zł

- 793,20 zł należności głównej tytułem kosztów zarządu

- 253,56 zł odsetek od tej kwoty łącznie 1046,76 zł

- 1180,71 zł należności głównej tytułem opłat za śmieci

- 418,70 zł odsetek od tej kwoty łącznie (...),41

Zaległość w opłatach związanych z utrzymaniem lokalu za okres od marca 2014 do września 2014r wynosi 888,40 zł w tym:

- 740,60 zł należności głównej tytułem opłat funduszu remontowego

- 28,57 zł odsetek od tej kwoty łącznie 769,17 zł

- 92,54 zł należności głównej tytułem kosztów zarządu

- 3,57 zł odsetek od tej kwoty łącznie 96,11 zł

- 22,26 zł należności głównej tytułem opłat za śmieci

- 0,86 zł odsetek od tej kwoty łącznie 23,12

DOWÓD: zestawienie zaległości k. 10-12, 66, 67-69, 70, 71, 115-119,

Uchwała(...) k. 14-15

Uchwała nr(...)k. 16-17

Uchwała nr (...) k. 20-21

Uchwała nr (...) k. 56-57

Rozliczenia k. 81-104

Zeznania za stronę powodową D. Z. k. 111-112, płyta CD k. 113

Należność ta nie została uiszczona.

BEZSPORNE

W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM

SĄD ZWAŻYŁ:

Powództwo jest zasadne.

Na początku rozważań podkreślić należy, że wobec zaskarżenia przez pozwaną nakazu jedynie w części dotyczącej kosztów zarządu w kwocie 793,20 zł z odsetkami – to zgodnie z treścią art. 505 §2 kpc w pozostałej części nakaz się uprawomocnił, a poniższe rozważania dotyczą jedynie zaskarżonej części i kwoty rozszerzonego powództwa.

Bezspornym w sprawie było, że pozwana jest właścicielem lokalu znajdującego się w nieruchomości położonej przy Al. (...) w S.. Strona powodowa wniosła o zasądzenie od pozwanej kwoty 8.671,91 zł, a następnie rozszerzyła powództwo o kwotę 888,40 zł tytułem opłat związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej i fundusz remontowy. Tym samym zastosowanie niniejszej sprawie znajdą przepisy ustawy z 24 VI 1994r o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r nr 80, poz. 903 z późn. zm.) - zwana dalej ustawą, która reguluje stosunki pomiędzy wspólnotą o właścicielami poszczególnych lokali.

Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 ustawy właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu oraz uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na pokrycie tych wydatków właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15). Art. 14 ustawy wskazuje zaś że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1) wydatki na remonty i bieżącą konserwację,

2) opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,

3) ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,

4) wydatki na utrzymanie porządku i czystości,

5) wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Zgodnie z powołanymi przepisami strona powodowa naliczała pozwanej koszty, które obejmowały zaliczki na koszty zarządu i utrzymania nieruchomości oraz opłaty na fundusz remontowy.

Pozwana w sprzeciwie zakwestionowała zasadność naliczenia kosztów zarządu wskazując, że jest to opłata za sprzątanie, zaś właściciele sami sprzątają części wspólne. Odnośnie rozszerzonego powództwa nie kwestionowała co do zasady swojej odpowiedzialności za zapłatę kosztów związanych z utrzymaniem lokalu wnosiła jednak o dokładne rozliczenie przez stronę powodową naliczonych kosztów. Po przedłożeniu przez stronę powodową żądanych dokumentów na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2015r pełnomocnik pozwanej nie kwestionowała wysokości żądanej kwoty; wniosła o rozłożenie należności na raty z uwagi na fakt trudnej sytuacji materialnej i choroby zarówno pozwanej jak i jej pełnomocnika – mieszkającej z nią córki.

Strona powodowa wniosła o nierozkładanie należności na raty, gdyż poprzednio rozłożono zaległość na raty i pozwana nie wywiązała się z zapłaty rat.

Podkreślić należy, że obowiązek ponoszenia kosztów związanych z utrzymaniem lokali przez właścicieli lokali wynika z powołanej wyżej ustawy o własności lokali.

Skoro pozwana jest właścicielem lokalu to zobowiązana jest do ponoszenia kosztów wynikających z utrzymania tegoż lokalu.

Wysokość naliczanych opłat wynika z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w szczególności zestawień należności, gdzie szczegółowo wyliczono zarówno należności z tytułu poszczególnych opłat (fundusz remontowy, koszty zarządu oraz opłaty za śmieci) jak i należne od tych kwot odsetki, a także z przedłożonych uchwał Wspólnoty.

Uchwałą nr 3/2001 ustalono dla właścicieli lokali opłaty na kwotę 1 zł za 1m ² w tym 0,6 zł na fundusz remontowy, 0,25 zł opłaty za energię elektryczną na częściach wspólnych i 0,15 zł na koszty zarządu. Następnie od lutego 2004 roku uchwałą nr 13/2004 podwyższono opłatę na fundusz remontowy do 1 zł za 1m ², a od września 2011 roku uchwałą 18/2011 podwyższono opłatę na fundusz remontowy do 2 zł za 1m ². Zmiany te uwzględnione są w przedłożonych rozliczeniach.

Nie można zgodzić się z zarzutem pozwanej, że koszty zarządu są nienależne, gdyż właściciele sami sprzątają klatkę schodową i korytarz. Podkreślić należy, że koszty zarządu to nie jest tylko wynagrodzenie ze utrzymanie porządku w częściach wspólnych nieruchomości, lecz obejmują także inne koszty wskazane w art. 14 (tj. wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy). Ustalone stawki wynikają z uchwał Wspólnoty.

Nie był także trafny zarzut pozwanej, że niesłusznie jest naliczana opłata za śmieci, gdyż każdy z właścicieli sam uiszcza tą opłatę do Urzędu Miasta. Zgodnie ze zmianą przepisów regulujących usuwanie odpadów od 1 lipca 2013r gmina obowiązana jest zapewnić wywóz odpadów i właściciele nieruchomości nie zawierają w tym zakresie umów z firmą wywożącą odpady, a każdy z właścicieli nieruchomości obowiązany jest do uiszczania stosownej opłaty na rachunek gminy. Jednak jak wynika z zeznań słuchanej za stronę powodową D. Z. odkąd opłaty za śmieci są uiszczane przez właścicieli do UM w opłatach naliczane są opłaty za dzierżawę pojemników, zeznania te znajdują potwierdzenie w zestawieniach należności, gdyż do lipca 2013r naliczano opłatę za śmieci 22,77 zł, a po tej dacie 2,74, 2,40 i ostatnio 3,18 zł.

W związku z powyższym pozwana obowiązana była uiścić:

1) w okresie od marca 2009 do końca lutego 2014r następujące kwoty tytułem kosztów zarządu:

- 793,20 zł należności głównej tytułem kosztów zarządu

- 253,56 zł odsetek od tej kwoty

2) w okresie od marca 2014 do września 2014r następujące kwoty:

- 740,60 zł należności głównej tytułem opłat funduszu remontowego

- 28,57 zł odsetek od tej kwoty

- 92,54 zł należności głównej tytułem kosztów zarządu

- 3,57 zł odsetek od tej kwoty

- 22,26 zł należności głównej tytułem opłat za śmieci

- 0,86 zł odsetek od tej kwoty.

Bezspornym pomiędzy stronami było, że pozwana nie uiściła należnych kwot. Tym samym należało zasądzić na rzecz strony powodowej kwotę 1935,16 zł.

Za zwłokę w zapłacie należności zgodnie z treścią art. 481 kc wierzycielowi przysługują odsetki w wysokości ustawowej (przy braku - jak w niniejszej sprawie – innej umowy stron).

Sąd nie znalazł podstaw do rozłożenia zasądzonej należności na raty. Zgodnie z art. 32o kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Wskazać należy, że strona powodowa sprzeciwiła się rozłożeniu należności na raty, wskazując, że poprzednio rozłożono zaległość na raty i pozwana nie wywiązała się z zapłaty rat. Badając spełnienie przesłanek z art. 320 kpc Sąd powinien mieć na uwadze uzasadniony interes obu stron. Wskazać należy, że pozwana i jej córka zamieszkują w spornym lokalu, korzystają z części wspólnych i nie ponoszą za to opłat; opłaty te ponoszone są więc przez pozostałych członków wspólnoty. Rozłożenie zaległości na raty spowodowałoby dalsze obciążanie pozostałych członków wspólnoty kosztami utrzymania części wspólnych, których nie ponosi pozwana. Podkreślić należy, że brak opłat nie jest sytuacją jednorazową wynikająca ze szczególnej sytuacji strony; pozwana nie ponosi tych opłat od wielu lat, nawet po wniesieniu pozwu nie uiściła bieżących opłat co spowodowało rozszerzenie powództwa o dalsze koszty. Ponadto strona powodowa podniosła, że poprzednio rozłożono zaległość na raty i pozwana nie wywiązała się z zapłaty rat. Okoliczności te nie pozwalają uznać, że zachodzą przesłanki do rozłożenia zasądzonej kwoty na raty.

Mając powyższe na uwadze na mocy powołanych przepisów zasądzono od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1935,16 zł z ustawowymi odsetkami od 1.046,76 zł od 21 III 2014r i od 888,40 zł od 21 X 2014r .

Wskazać należy, że powyższy wyrok nie obejmuje kwoty 7.625,15 zł, co do której uprawomocnił się nakaz zapłaty z dnia 28 kwietnia 2014 roku.

Orzeczenie o kosztach oparto o treść art. 98 kpc i §6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 IX 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późniejszymi zmianami) mając na względzie wynik procesu i koszty poniesione przez stronę powodową (434 zł opłata od pozwu, 45 zł oplata od rozszerzonego powództwa, 1200 zł kosztów zastępstwa procesowego i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa). Łącznie koszty strony powodowej wynoszą więc 1696 zł, skoro w nakazie zapłaty zasądzono od pozwanej kwotę 1325,50 zł w tym 1200 zł kosztów zastępstwa procesowego i w tej części nakaz uprawomocnił się należało zasądzić od pozwanej pozostałe koszty - 370,50 zł ( (...)- (...),50).