Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Legnicy VIII Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Paweł Sosa

Protokolant: sekretarz sądowy Izabela Mazan

bez udziału prokuratora

z udziałem oskarżycielki posiłkowej J. S.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15.04.2013 r.

sprawy G. S.

s. S. i D.

ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 14.10.2012r. w L.zabrał w celu krótkotrwałego użycia samochód osobowy marki O. (...)o nr rej. (...), jednocześnie dokonując jego uszkodzenia poprzez rozbicie lewej przedniej lampy, rozbicie tylnej lewej lampy, wgniecenie tylnej klapy bagażnika, uszkodzenie zamka w drzwiach przednich lewych oraz uszkodzenie powierzchni lakierniczej lewego przedniego błotnika, powodując straty w wysokości 1350 złotych na szkodę J. S., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 31.10.2008r. sygn. akt II K 376/08 za czyn z art. 178a § 1 kk i z art. 289 § 2 kk i art. 178a § 1 kk, na karę jednego roku pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 22.04.2008r. do dnia 06.05.2008r. i od dnia 28.07.2008r. do dnia 23.01.2009r. i od dnia 18.08.2011r. do dnia 07.02.2012r.,

tj. o czyn z art. 289 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk,

II.  w dniu 14.10.2012r. w L., będąc w stanie nietrzeźwości, mając 2,0 promila alkoholu etylowego we krwi, prowadził po drodze publicznej samochód osobowy marki O. (...)o nr rej. (...)w okresie obowiązywania orzeczonego wobec niego przez Sąd Okręgowy w Legnicy sygn. IV Ka 535/10 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 178a § 4 kk,

I.  uznaje oskarżonego G. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt. I części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 289 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk orzeka wobec niego karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego G. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt. II części wstępnej wyroku, z tą zmianą, że czyn ten kwalifikuje z art. 178a § 4 kk i za to na podstawie tego przepisu orzeka wobec niego karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy oskarżonemu orzeczone w pkt. I i II wyroku kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres jego zatrzymania od dnia 03.02.2013r. do dnia 04.02.2013r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia całości szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej J. S. kwoty 1.350,00 (jednego tysiąca trzystu pięćdziesięciu) złotych;

VI.  na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego, za czyn opisany w pkt. II części wstępnej wyroku, środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat;

VII.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierza mu opłaty.

___________________________________________________________________

Sygn. akt VIII K 84/13

UZASADNIENIE

Sąd poczynił następujące ustalenia faktyczne:

W dniu 14.10.2012r. oskarżony G. S. odwiedził swoją siostrę J. S., w jej mieszkaniu położonym w L. przy ul. (...). Pojawił się tam już po użyciu alkoholu (wcześniej wypił pięć piw). Przyniósł też ze sobą cztery piwa, z czego co najmniej trzy wypił u siostry w ciągu czterech godzin.

Ok. godziny 20.00 pokrzywdzona na chwilę wyszła do toalety. W tym czasie oskarżony zabrał – bez jej wiedzy i zgody - z torebki kluczyki od samochodu i wyszedł z mieszkania. Następnie wsiadł do pojazdu zaparkowanego pod domem – O. (...)o nr rej. (...) i odjechał.

Oskarżony prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości – ok. 2 promili alkoholu we krwi. Przez około dwie godziny jeździł po obszarze L..

Następnego dnia pokrzywdzona sama odnalazła pojazd porzucony przy skrzyżowaniu ulic (...). Pojazd był otwarty, miał rozbite przednią i tylną lampę po stronie lewej, uszkodzenia lakieru na całej długości lewego boku i wgniecioną klapę bagażnika.

Łączna wartość szkody wyniosła 1.350zł.

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów i złożył lakoniczne wyjaśnienia.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego G. S. – k. 18, 56 i 58,

- zeznania J. S. – 4-5, 23, 92,

- protokół oględzin pojazdu – k. 7-12,

- dokumentacja dot. naprawienia szkody – k. 24 i 25,

- opinie biegłego lekarza medycyny – k. 51-52, 63-64.

G. S. był już w przeszłości karany, w tym za występki przeciwko mieniu i bezpieczeństwu w komunikacji.

Dowody:

- karta karna – k. 21-22,

- odpisy wyroków skazujących – k. 26-27, 29-30, 33, 35, 78, 82-83.

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał w oparciu o dowody z wyjaśnień oskarżonego, zeznania pokrzywdzonej J. S. i opinie biegłego z zakresu medycyny.

Ustalenia faktyczne nie budziły z resztą wątpliwości, ponieważ oskarżony przyznał się do obydwu stawianych mu zarzutów, a treść jego wyjaśnień korespondowała z zeznaniami pokrzywdzonej. Oskarżony nie kwestionował również faktu poruszania się pojazdem w stanie nietrzeźwym. Na podstawie opinii biegłego Sąd ustalił, że stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego zbliżone było do wartości 2,00 promili.

Oskarżony zachowaniem swoim wyczerpał znamiona dwóch występków kwalifikowanych z art. 289 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz art. 178a § 4 kk. Pierwszego z czynów oskarżony dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, ponieważ w przeszłości odbył już karę pozbawiania wolności za przestępstwo podobne z art. 289 § 2 kk w okresie od 22.04.2008r. do 06.05.2008r., od 28.07.2008r. do 23.01. 2009r. i od 18.08.2011r. do 07.02.2012r. (wyrok łączny SR w Legnicy ws. IIK 376/08). Odnośnie drugiego z czynów, oskarżony również dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa, lecz na podstawie szczególnego przepisu – art. 178a § 4 kk. Oskarżony był bowiem dwukrotnie karany za występki z art. 178a § 1 kk.

Orzekając karę w stosunku do oskarżonego, Sąd doszedł do przekonania, że kary bezwzględne odpowiednio: czterech miesięcy pozbawienia wolności za pierwszy z wyżej opisanych czynów i trzech miesięcy – za drugi z czynów, będą karami adekwatnymi do stopnia winy oskarżonego i społecznej szkodliwości jego czynu.

Na podstawie przepisów art. 85 i art. 86 § 1 kk Sąd połączył oskarżonemu powyższe kary i orzekł karę łączną pięciu miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu zasadnym było orzeczenie w stosunku do oskarżonego kary bezwzględnej, ponieważ swoim zachowaniem okazał, że mimo młodego wieku jest on już osobą dalece zdemoralizowaną. Przede wszystkim Sąd miał na względzie, że oskarżony był już w przeszłości karany za podobne występki i pobyty w warunkach izolacji nie wpłynęły na zmianę jego postawy, zwłaszcza przestrzegania porządku prawnego. Taka postawa musi spotkać się z brakiem pobłażliwości dla oskarżonego. Stąd Sąd w ogóle nie rozważał warunkowego zawieszenia kary łącznej. Oskarżony musi zrozumieć, że każde kolejne naruszenie porządku prawnego, będzie spotykać się z realną dolegliwością w postaci kary pozbawienia wolności.

Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, Sąd zaliczył oskarżonemu okres jego zatrzymania w sprawie od 3 do 4 lutego 2013r., przyjmując w myśl art. 63 § 1 kk, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Ponadto Sąd ocenił, że w stosunku do oskarżonego zachodzą przesłanki do orzeczenia - na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 43 § 1 kk – środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Zdaniem Sądu trzyletni okres zakazu będzie stanowił dla oskarżonego dolegliwość współmierną do stopnia winy i jednocześnie wpłynie nań wychowawczo i zapobiegawczo. Oskarżony zlekceważył bowiem podstawowe zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, w tym zakaz kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości (art. 45 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym).

Rozstrzygając o okresie zakazu prowadzenia pojazdów, Sąd miał także na względzie orzeczenie Sądu Najwyższego, który w wyroku z dnia 09.12.2005r., wyraził pogląd, że orzeczony w podobnej sprawie środek karny zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres lat dwóch wobec oskarżonego, u którego stwierdzono znaczny stan nietrzeźwości (1.6 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu) nie sposób określić inaczej jak łagodny (sprawa WA 33/05, OSNwSK 2005/1/2381, LEX 200681).

Orzeczony środek karny uzmysłowi oskarżonemu wagę obowiązujących w zakresie bezpieczeństwa norm prawnych, a także stanowić będzie dlań przestrogę w przyszłości, co do konsekwencji ich naruszenia.

W oparciu o przepis art. 46 § 1 kk, Sąd zobowiązał oskarżonego do naprawienia całości szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej J. S. kwoty 1.350zł.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową oskarżonego, Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych i nie wymierzył mu opłaty, stosownie do przepisów art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach karnych.