Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Koszalinie V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia: SO Sławomir Przykucki

Sędziowie: SO Marek Mazur (spr.)

SO Przemysław Żmuda

Protokolant: sekr. sąd. Jolanta Grosiak

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. Katarzyny Słodzińskiej

po rozpoznaniu w dniu 08 lipca 2013 r. sprawy

J. H.

oskarżonego z art. 62 ust. 3 w zw. art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, z art. 263§2 kk i z art. 178a§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Koszalinie

z dnia 30 kwietnia 2013 r. sygn. akt II K 122/13

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że za podstawę orzeczonego w punkcie 4 środka karnego przyjmuje przepis art. 44§6 kk,

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

3.  zwalnia oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt V Ka 444/13

UZASADNIENIE

J. H. został oskarżony o to, że:

I.  w dniu 23 października 2012 roku w K. przy ul. (...) posiadał wbrew przepisom ustawy środki odurzające w postaci marihuany w ilości 0,575 grama netto, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o czyn z art. 62 ust. 3 w zw. z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii,

II.  w dniu 24 października 2012 roku w K. przy ul. (...) bez wymaganego zezwolenia posiadał trzy sztuki amunicji broni palnej,

tj. o czyn z art. 263 § 2 kk,

III.  w dniu 23 października 2012 roku w K. na ul. (...) znajdując się pod wpływem środka odurzającego z grupy tetrahydrokanabinole (9 delta THC) prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki (...) o nr rej. (...),

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Koszalinie wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2013 roku w sprawie II K 122/13:

1.  uznał oskarżonego J. H. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie I czynu tj. przestępstwa z art. 62 ust. 3 w zw. z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 05.179.1485 z późn. zm.) i za to, na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 05.179.1485 z późn. zm.) orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr I/177/12 pod poz. 1 na karcie 95 akt przez jego zniszczenia,

3.  uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie II czynu tj. przestępstwa z art. 263 § 2 kk i za to na podstawie art. 263 § 2 kk wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

4.  na podstawie art. 44 § 1 kk orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr I/178/12 pod poz. 2 na karcie 96 akt przez jego zniszczenie,

5.  uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie III czynu z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę roku pozbawienia wolności,

6.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat,

7.  na podstawie art. 85 kk i 86 § 1 kk połączył orzeczone wobec oskarżonego w punktach 1, 3 i 5 wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu karę łączną roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił na okres próby 4 lat,

8.  na podstawie art. 71 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w liczbie 80 stawek dziennych przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 10 złotych,

9.  na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 05.179.1485 ze zm.) zobowiązał oskarżonego do poddania się leczeniu w podmiocie leczniczym w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej,

10.  na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 05.179.1485 ze zm.) w okresie próby oddał oskarżonego pod dozór kuratora sądowego,

11.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w punkcie 8 wyroku kary grzywny zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 października 2012 roku do 24 października 2012 roku,

12.  na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet orzeczonego w punkcie 6 wyroku zakazu prowadzenia pojazdów zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 23 października 2012 roku do dnia 30 kwietnia 2013 roku,

13.  zwolnił oskarżonego w całości od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierzył mu opłaty.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator, który na podstawie art. 425 § 1 kpk, art. 427 § 1 „in principio” kpk i art. 444 kpk zaskarżył powyższy wyrok na niekorzyść oskarżonego w części dotyczącej orzeczenia o karze.

Na podstawie art. 427 § 2 kpk i art. 438 pkt 1 kpk wyrokowi temu zarzucił obrazę prawa materialnego – tj. art. 44 § 1 kk poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy powinien być zastosowany art. 44 § 6 kk, gdyż § 6 art. 44 kk wyraźnie wskazuje, że w razie skazania za przestępstwo polegające na naruszeniu zakazu posiadania sąd orzeka przepadek na podstawie tego paragrafu.

Podnosząc ten zarzut, na podstawie art. 427 § 1 „in fine” kpk i art. 437 § 1 i 2 kpk wniósł o zmianę powyższego wyroku poprzez wskazanie jako podstawy prawnej w pkt 4 wyroku art. 44 § 6 kk i pozostawienie pozostałych rozstrzygnięć w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest oczywiście uzasadniona albowiem Sąd Rejonowy orzekając o przepadku dowodów rzeczowych w postaci amunicji istotnie dopuścił się obrazy przepisów prawa materialnego, to jest art. 44 § 1 i § 6 kk, przy czym owo uchybienie sam przyznał w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Niewątpliwie bowiem przepadek tych rzeczy wynikał ze skazania oskarżonego za przestępstwo polegające na zakazie posiadania tychże, tej amunicji. Skoro tak, to podstawę tego orzeczenia może stanowić tylko przepis art. 44 § 6 kk, a nie art. 44 § 1 kk, który przewiduje wprawdzie obligatoryjny przepadek, ale nie – jak w przedmiotowej sprawie – przedmiotu przestępstwa, lecz przedmiotów pochodzących z przestępstwa.

Mając na uwadze powyższe, zaskarżony wyrok – na mocy art. 437 § 2 kpk – zmieniono zgodnie z wnioskiem apelacji, nie znajdując zaś jakichkolwiek okoliczności uzasadniających dalej idące zmiany zaskarżonego wyroku lub jego uchylenie, w pozostałej części wyrok ten – na mocy art. 437 § 1 kpk – utrzymano w mocy.

Skoro skuteczna apelacja prokuratora wynikła tylko z uchybienia Sądu Rejonowego, to uznać należało, że względy słuszności przemawiają za zwolnieniem oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i dlatego w tym przedmiocie – na zasadzie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk – orzeczono jak w punkcie 3. wyroku.