Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Szubinie wyrokiem z dnia 04.03.2013 roku oddalił powództwo R. S. i K. Z. przeciwko W. L. i A. P. (1) o zapłatę. W punkcie II wyroku Sąd orzekł o kosztach procesu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy wskazał, że powodowie wnieśli pozew z żądaniem nakazania pozwanym zapłaty 5.000 zł tytułem odszkodowania, określonego jako strata finansowa jaką powód poniósł nie wywiązując się ze zobowiązania wynikającego z zawartej dnia 04.08.2012 roku umowy dotyczącej wykonania prac dla P. K. na kwotę 3.200 zł. Na rozprawie w dniu 05.12.2012 roku powodowie sprecyzowali żądanie wskazując, że kwota 5.000 zł ma stanowić odszkodowanie za to, iż powód nie mógł podjąć pracy, z uwagi na to, że został pogryziony przez psa należącego do pozwanych. Kwota odszkodowania miała obejmować również koszt przeprowadzki w wysokości 250 zł. Pełnomocnik pozwanych wnosił o oddalenie powództwa, wskazując, iż powódka nie posiada legitymacji czynnej do występowania w niniejszym procesie, skoro nie poniosła żądnej szkody osobistej ani majątkowej i tym samym nie zachodzi współuczestnictwo w sporze po stronie powodów.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 21.04.2012 roku powódka zawarła z pozwaną umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w miejscowości M. przy ul. (...). Pozwana wyraziła zgodę na zamieszkiwanie w tym lokalu powoda – konkubenta powódki. Ponieważ powódka nie uiściła czynszu za maj 2012 roku pozwana dnia 26.05.2012 roku za pośrednictwem swego pełnomocnika W. L. wręczyła powódce wypowiedzenie umowy, którego przyczyną było nieuregulowanie płatności za czynsz oraz zachowanie R. S., który uniemożliwiał pozwanej dostęp do pozostałych lokali i był wobec niej wulgarny. Ponadto dnia 29.06.2012 roku pozwana cofnęła zgodę na zamieszkiwanie R. S. w wynajmowanym lokalu, określając termin opuszczenia tego lokalu. Zaległości z tytułu zapłaty czynszu w kwocie 895,34 zł plus odsetki nie zostały uregulowane do dnia dzisiejszego. W dniu 02.08.2012 roku na wynajmowanej posesji doszło do scysji między stronami. Powód wezwał policję. Policjanci na miejscu zastali powoda, który był pod wpływem alkoholu. Powód zaczął krzyczeć na funkcjonariuszy Policji, nie dało się z nim rozmawiać. W tym czasie pozwani przebywali u siebie w domu, a całą sytuację obserwowali z okna w kuchni. W pewnym momencie powód zaczął atakować psa pozwanej kijem. Pies pozwanej ugryzł powoda w nogę. Policjanci nałożyli na pozwaną mandat karny za brak aktualnych świadectw szczepienia psa przeciwko wściekliźnie. W szpitalu przy ul. (...) w B. powodowi zaopatrzono ranę po ugryzieniu. W dniu 04.08.2012 roku powód zawarł umowę o dzieło z P. K.. Powód zobowiązał się wykonać na rzecz zamawiającego prace murarskie. Zamawiający wręczył powodowi 1.000 zł zaliczki, a powód zobowiązał się przystąpić do prac nie później niż 2 tygodnie od podpisania umowy. Ostatecznie powód nie podając konkretnych przyczyn, nie przystąpił do wykonania umówionych prac i nie zwrócił zamawiającemu zaliczki.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie okoliczności częściowo niespornych między stronami, a także dowodu z zeznań świadków, przesłuchania stron (z ograniczeniem do pozwanych z uwagi na nieusprawiedliwione niestawiennictwo powodów) i dokumentów załączonych przez strony do akt sprawy. W ocenie Sądu Rejonowego, zeznania świadków jak i samych pozwanych są wiarygodne.

Sąd Rejonowy wskazał na zasadę rozkładu ciężaru dowodów wynikającą z art. 6 kc, stwierdzając, iż to strona powodowa winna wykazać, że zachowanie pozwanych wypełnia przesłanki odpowiedzialności deliktowej. Sąd następnie przedstawił te przesłanki tj.: zdarzenie, z którym na określonych zasadach normy prawne wiążą obowiązek naprawienia szkody rzez dłużnika, szkodę i związek przyczynowy, pozwalający ustalić, że zdarzenie jest przyczyną szkody. Sąd wskazał, że powodowie nie przedstawili żadnych dowodów wskazujących istnienie szkody jak i na związek przyczynowy pomiędzy poniesioną rzekomo przez powoda stratą w wysokości 5.000 zł a zachowaniem pozwanych.

Sąd Rejonowy stwierdził, iż z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika, że pozwanych nie można obciążać za to, że powód nie wywiązał się z umowy z P. K.. Nie ma żadnych dowodów na to, że pogryzienie przez psa uniemożliwiło powodowi wykonanie umowy o dzieło, skoro umowę zawarł 2 dni po odniesieniu obrażeń z tego tytułu. Ponadto powodowie do dnia zamknięcia rozprawy nie wykazali, że wskutek działań pozwanych utracili jakiekolwiek zarobki. Z zeznań świadka P. K. wynika, że niewykonanie zobowiązania było zawionie przez powoda. Powód po zawarciu umowy zwlekał z wykonaniem prac, których wykonania się podjął. Nie wyjaśnił przyczyn tego w sposób jednoznaczny. Sąd Rejonowy dał wiarę zeznaniom tego świadka, nie znajdując podstaw do ich kwestionowania.

Sąd I instancji uznał twierdzenia powodów jako nieudowodnione i gołosłowne, co w konsekwencji prowadziło do oddalenia powództwa jako niemającego podstawy w faktach i prawie.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 § 1 kpc.

Apelację od tego wyroku wnieśli powodowie. Z uzasadnienia apelacji wynika, że nie zgadzają się oni z wyrokiem, ponieważ w ich ocenie odszkodowanie jakiego się domagali słusznie im się należy. Powodowie powołali się przy tym na umowę najmu, której pozwana ich zdaniem nie przestrzegała. Przez uciążliwości jakie pozwana im sprawiała w postaci wyłączenia wody, światła, nie wpuszczanie powoda na teren posesji, powodowie ponieśli straty finansowe jakich żądali w pozwie z 17.08.2012 roku.

Pełnomocnik pozwanych w odpowiedzi na apelację wniósł o jej odrzucenie lub oddalenie w całości i zasądzenie od powodów solidarnie na rzecz pozwanej kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu poza podniesieniem, iż powodowie nie sprecyzowali zarzutów wskazano iż powodowie w apelacji domagają się odszkodowania na innej podstawie faktycznej.

W toku postępowania apelacyjnego pozwany W. L. zmarł, a wcześniej pozwani zawarli związek małżeński zaś pozwana zmieniła nazwisko na L..

W piśmie procesowym z dnia 20.06.2014 roku powodowie w związku ze śmiercią pozwanego W. L. zrezygnowali z roszczenia skierowanego przeciwko temu pozwanemu, co potwierdzili na rozprawie apelacyjnej w dniu 14.01.2015 roku.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 14.01.2015 roku powodowie podtrzymali apelację zaś pełnomocnik pozwanej wniósł o oddalenie apelacji jako bezzasadnej i zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wobec śmierci pozwanego W. L. w toku postępowania apelacyjnego i cofnięciem w tym zakresie apelacji Sąd Okręgowy na mocy art. 391 § 2 kpc umorzył postępowanie apelacyjne.

Odnosząc się do apelacji powodów w zakresie w jakim ją podtrzymali stwierdzić należy, że jest ona bezzasadna.

Powodowie nie sprecyzowali zarzutów apelacji, a z uzasadnienia apelacji wynika, że nie zgadzają się z oceną dowodów a w szczególności z tym, że Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanych.

W niniejszej sprawie powodowie domagali się odszkodowania precyzując podstawę faktyczna tego roszczenia zarówno w pozwie jak i na rozprawie w dniu 05.12.2012 roku. W piśmie procesowym z dnia 20.09.2012 roku powodowie wskazali, iż domagają się zasądzenia kwoty 5.000 zł z tytułu strat finansowych wobec niewywiązania się z umowy zawartej w dniu 04.08.2012 roku. Na rozprawie w dniu 05.12.2012 roku powodowie jeszcze wyraźniej wskazali, że domagają się kwoty 5.000 zł za to, że powód nie mógł podjąć pracy na którą wcześniej zawarł umowę, przez pogryzienie przez psa, który należał do pozwanych.

Powodowie jak słusznie uznał Sąd Rejonowy winni wykazać w toku procesu zarówno wysokość tej szkody jak i zdarzenie z którego miała ona wyniknąć oraz związek przyczynowy między nimi. Samo twierdzenie, że straty finansowe powodowie ponieśli to zbyt mało biorąc pod uwagę zaprzeczenie pozwanych.

Na rozprawie w dniu 05.12.2012 roku powodowie zostali przez Przewodniczącego w sposób wyraźny pouczeni o wynikającej z art. 6 kc zasadzie rozkładu ciężaru dowodów a także o treści art. 3 i 232 kpc. Powodowie wiedzieli zatem, że mieli obowiązek na potwierdzenia za pomocą różnych środków dowodowych twierdzeń na podstawie, których wyprowadzili swoje roszczenia. Powód zawnioskował jedynie o zwrócenie się o informację na temat interwencji Policji. Powodowie zostali zawiadomieni o kolejnej rozprawie i zobowiązani do złożenia wniosków dowodowych w terminie 7 dni. W wykonaniu tego obowiązku powodowie w piśmie procesowym z dnia 12.12.2012 roku okrasili, że na kwotę odszkodowania składa się 3.200 zł z tytułu utraty dochodów z umowy z dnia 04.08.2012 roku, 200 zł z tytułu kosztów dojazdu do szpitala i w poszukiwaniu mieszkania, 850 zł jako równowartość 17 dniówek za niewpuszczenie do mieszkania, 1000 zł z tytułu zaliczki pobranej na umowę z dnia 04.08.2012 roku, którą musi powód zwrócić, 250 zł z tytułu kosztów przeprowadzki i 510 zł z tytułu opłat za noclegi powoda.

Poza tym, że suma tych kwot nie odpowiada żądaniu zwrócić należy uwagę na fakt, iż powodowie wnieśli o przesłuchanie tylko jednego świadka tj. J. P., przy czym nie określono na jaką okoliczność dowód ten miałby zostać przeprowadzony, a następnie powiadomili Sąd, iż świadek ten ze względu na stan zdrowia nie stawi się w Sądzie.

Na rozprawę w dniu 04.03.2013 roku powodowie mimo prawidłowego wezwania do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania nie stawili się bez usprawiedliwienia. Sąd Rejonowy miał wobec tego podstawy do ograniczenia dowodu z zeznań stron do przesłuchania obecnych pozwanych i obecnych świadków.

Sąd I instancji w sposób prawidłowy dokonał oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego uznając, iż powodowie nie przedstawili żądnego dowodu na potwierdzenie zgłaszanych przez siebie roszczeń także co do ich wysokości. Z zeznań przesłuchanych w sprawie funkcjonariuszy policji wynikało, iż w chwili ich przybycia to powód będąc pod wpływem alkoholu był agresywny i to on swoim zachowaniem sprowokował psa powódki do ataku. Z zeznań tych, zgodnych z zeznaniami pozwanych wynika, że żadną miarą nie da się przypisać pozwanej odpowiedzialności za pogryzienie powoda. Powód mógł łatwo uniknąć pogryzienia opuszczając posesję do czego był nakłaniany przed pogryzieniem przez świadka A. P. (2).

Z zeznań świadka P. K. wynika natomiast, że powód nie przystąpił do wykonania zawartej ze świadkiem umowy bez jakichkolwiek wyjaśnień. Doszło nawet do zawiadomienia przez świadka policji i prokuratury bo świadek uważał powoda za oszusta, który wyłudził od niego zaliczkę. Powód w różny sposób tłumaczył świadkowi fakt nieprzystąpienia do wykonania prac, w tym np. tym, że pogryzł go pies. Ten ostatni fakt miał miejsce dwa dni przed podpisaniem umowy co świadczy, że powód podawał świadkowi nieprawdziwe przyczyny nieprzystąpienia do realizacji umowy.

W świetle tych dowodów Sąd Rejonowy nie miał żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań pozwanych.

Wobec tego stwierdzić należy, że apelacja powodów jest oczywiście bezzasadna, bowiem nie przedstawili oni żadnych dowodów na potwierdzenie swoich roszczeń a z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika bezzasadność żądań powodów.

Dlatego też na mocy art. 385 kpc apelację powodów jako bezzasadną należało oddalić.

Na mocy art. 102 kpc z uwagi na sytuację materialną powodów Sąd odstąpił od obciążenia ich kosztami postępowania apelacyjnego należnymi pozwanej.

Zgodnie z § 6 pkt 4 i § 12 ust. 1 pkt 1 oraz § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu Sąd Okręgowy przyznał radcy prawnemu M. P. kwotę 738 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu W. L. z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.