Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 lutego 2015 r.

S ąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Barbara Jankowska - Kocon( spr.)

Sędziowie: SSO Irena Dobosiewicz

SSO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2015r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. L.

przeciwko K. P.

o zapłatę ( na skutek skargi pozwanego K. P. o wznowienie

postępowania w sprawie I C 64/10)

na skutek zażalenia pozwanego K. P.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Szubinie z dnia 16 lipca 2014r. w prawie I C 21/14

postanowi ł:

oddali ć zażalenie

II Cz 49/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Szubinie odrzucił skargę pozwanego K. P. w wznowienie postępowania w sprawie I C 64/10 tego sądu.

Sąd ten ustalił, że wyrokiem z dnia 12 stycznia 2011roku Sądu Rejonowego w Szubinie w sprawie I C 64/10 zasądzono od K. P. na rzecz powódki K. L. kwotę 10025,47zł wraz z ustawowymi odsetkami od wskazanych w nim kwot. Pozwany - skarżący -K. P. przez cały czas aktywnie uczestniczył w procesie, który zakończył się wyrokiem będącym przedmiotem skargi o wznowienie postępowania. Skutecznie złożył sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 6 stycznia 2010 roku. W związku z toczącą się sprawą kontaktował się też telefonicznie z sekretariatem tutejszego Wydziału Cywilnego (k. 81 - pismo pozwanego). Był prawidłowo zawiadamiany o terminach posiedzeń sądu wyznaczonych na rozprawę, a orzeczenia wydawane na posiedzeniach niejawnych były mu we właściwy i skuteczny sposób doręczane /k. 92—potwierdzenie doręczenia wezwania na rozprawę w dniu 12 października 2010 roku, k. 27, 29-31, 41-43, 46-48, 67-72, 81, 89-90, 93, 153-160, 167-168, 228-231, 239-240, 254-259, 275-277, - pisma pozwanego/ Za bezzasadny Sąd uznał wniosek pozwanego o odroczenie rozprawy wyznaczonej w dniu 10 stycznia 2011 roku, którą sąd zamknął odraczając ogłoszenie wyroku na dzień 12 stycznia 2011r /k. 171 -protokół rozprawy z dnia 10 stycznia 2011r/ Po wydaniu tego orzeczenia pozwany przesłał szereg pism, wniosków i zażaleń / k. 176-179, 189-190, 208-210/. Zażalenia pozwanego na postanowienie zapadłe po wydaniu wyroku były przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego w Bydgoszczy /k. 221-224 -postanowienie SO z 27 kwietnia 201 Ir k. 287-288- postanowienie SO z dnia 18 października 2011r/. W orzeczeniu z dnia 18 października 201 Ir Sąd Okręgowy

w Bydgoszczy oddalając zażalenie pozwanego w uzasadnieniu stwierdził między innymi, że brak było przeszkód do przeprowadzenia rozprawy w dniu 10 stycznia 201l roku jak i następczego wydania wyroku, który się uprawomocnił.

W świetle powyższych ustaleń Sąd uznał, że skarga pozwanego jako nieoparta na ustawowej przesłance wznowienia jest bezzasadna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 410 §1 k.p.c.

Pozbawienie możliwości działania, na co powołuje się skarżący przy bardzo szerokiej interpretacji wskazanej przez niego przesłanki: „wydania wyroku bez jego udziału" jest jedną z podstaw skargi o wznowienie postępowania ( art. 401 pkt 2 k.p.c.) . Przedstawione wyżej okoliczności w żaden sposób nie wskazują aby pozwany był pozbawiony możliwości działania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 12 stycznia 201 Ir. Wyłącznie wyborem pozwanego było jego niestawienie się przed Sądem.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany domagał się jego uchylenia. W uzasadnieniu zażalenia pozwany przytoczył okoliczności związane z postępowaniem w sprawie I C 64/10, a w szczególności, iż nie uczestniczył w tym postępowaniu jako strona, ponieważ nie był dłużnikiem strony powodowej, oraz nie był poinformowany o zapadłym w sprawie nakazie zapłaty.

Ponadto skarżący zarzucił, że przed terminem rozprawy wyznaczonej w sprawie I C 64/10 na dzień 10 stycznia 2011r. złożył wniosek ojej odroczenie z powodu wyznaczonego wcześniej badania neurologicznego. Sąd jednak, działając w sposób bezprawny i tendencyjny wniosku tego nie uwzględnił i pod nieobecność pozwanego wydał krzywdzący go wyrok, o którym dowiedział się z kolejnej egzekucji komorniczej.

S ąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zaskarżone postanowienie sądu pierwszej instancji odpowiada prawu, choć podstawą odrzucenia skargi jest niezachowanie przez pozwanego terminu do jej złożenia.

Pozwany w sprawie I C 64/10, a obecnie składający skargę o wznowienie postępowania w tej sprawie K. P., powoływał się w skardze na pozbawienie możliwości działania, ponieważ wyrok w powyższej sprawie został wydany bez jego udziału jako strony postępowania.

W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, że przed terminem rozprawy wyznaczonej w sprawie I C 64/10 na dzień 10 stycznia 2011r., złożył wniosek o jej odroczenie z powodu wyznaczonego wcześniej badania neurologicznego. Sąd jednak, działając w sposób bezprawny i tendencyjny wniosku tego nie uwzględnił i pod nieobecność pozwanego wydał krzywdzący go wyrok, o którym dowiedział się z kolejnej egzekucji komorniczej.

Zgodnie z przepisem art. 407 § 1 k.p.c. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.

Dla stwierdzenia zachowania terminu do złożenia przez pozwanego skargi o wznowienie postępowania w sprawie I C 64/10, zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 12 stycznia 2011r., niezbędne jest ustalenie, kiedy pozwany dowiedział się o zapadnięciu powyższego wyroku, a w szczególności, kiedy skarżący z orzeczeniem tym się rzeczywiście zapoznał (tak w postanowieniu SN z dnia 25 kwietnia 2007 r., IV CZ 14/07, Lex nr 319583).

Termin trzymiesięczny, o którym mowa w art. 407 § 1 k.p.c, rozpoczyna swój bieg od dnia, w którym strona, jej organ lub przedstawiciel ustawowy dowiedzieli się o wyroku będącym przedmiotem skargi. Sam fakt dowiedzenia się o wydaniu wyroku przesądza w tym wypadku jednocześnie także o dowiedzeniu się o podstawie wznowienia związanej z pozbawieniem

możliwości działania lub brakiem należytej reprezentacji strony w takim postępowaniu ( art. 401 pkt. 2 k.p.c).

Z analizy czynności podejmowanych w sprawie I C 64/10 Sądu Rejonowego w Szubinie wynika, że pozwany dowiedział się o treści wyroku z dnia 12 stycznia 2011r. w dniu 17 maja 2011r. z zawiadomienia komornika sądowego w sprawie Km 1317/11 o wszczęciu egzekucji, o czym pisze pozwany w piśmie z dnia 20 maja 2011r. skierowanym do komornika (k.232 akt I C 64/10 Sądu Rejonowego w Szubinie).

Okoliczność tę potwierdził pozwany w swym piśmie z dnia 23 maja 201 1r., skierowanym do sądu w dniu 24 maja 2011r. ( k. 239 akt). W piśmie tym pozwany oświadcza, że „w dniu 17 maja 20l1r. na podstawie doręczonego mi zawiadomienia i innych dokumentów komornika sądowego w sprawie wszczętej wobec mnie egzekucji Km 1317/11, podjąłem wiadomość o rzekomym istnieniu wyroku z nadaną klauzulą wykonalności w sprawie I C 64/10".

Pismem z dnia 25 sierpnia 2011r. pozwany domagał się przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 12 stycznia 201 Ir. i doręczenia wyroku wraz z uzasadnieniem (k. 275 akt). Przed rozpoznaniem tego wniosku pozwany złożył informacyjne wyjaśnienia (k.303 akt), w których stwierdził, że o wyroku w sprawie dowiedział się od komornika. Postanowieniem z dnia 7 listopada 2011r. Sąd Rejonowy w Szubinie oddalił wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku z dnia 12 stycznia 2011r. oraz wniosek ten odrzucił (k. 304akt.). Postanowieniem z dnia 21 marca 2012r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy oddalił zażalenie pozwanego na postanowienie sądu pierwszej instancji z dnia 7 listopada 2011r.

Tak więc o zapadnięciu wyroku w sprawie I C 64/10 pozwany dowiedział się najwcześniej w dniu 17 maja 2011r. Można przyjąć, że najpóźniej powziął o nim wiadomość w sierpniu 2011r., kiedy złożył wniosek o

przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 12 stycznia 20l1r. i doręczenia wyroku wraz z uzasadnieniem. Przyjmując najkorzystniej dla pozwanego datę dowiedzenia się o zapadnięciu wyroku na 21 marca 2012r. ( data postanowienia Sądu Okręgowego w Bydgoszczy oddalającego zażalenie pozwanego na postanowienie sądu pierwszej instancji z dnia 7 listopada 2011r.) - termin 3 miesięczny do złożenia skargi o wznowienie postępowania upłynął pozwanemu z dniem 21 czerwca 2012r.

Pismo pozwanego, potraktowane po jego sprecyzowaniu w dniu 25 stycznia 2014r.(k. 9 akt), jako skarga o wznowienie postępowania w sprawie I C 64/10, zakończonej prawomocnym wyrokiem, wpłynęło do sądu w dniu 29 listopada 2013r., a więc po upływie terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania.

W świetle powyższych okoliczności skarga pozwanego podlegała odrzuceniu na podstawie art.410 § 1 k.p.c.

Zgodnie z tym przepisem sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, który w niniejszym przypadku (art. 407 § 1 k.p.c.) wynosił 3 miesiące od dowiedzenia się przez stronę o wyroku będącym przedmiotem skargi.

Wobec powyższego, skoro zarzuty zażalenia nie skutkowały zmiany zaskarżonego postanowienia, zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu z mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.