Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Pawlik

Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk (spr.)

SO Anna Hajda

Protokolant Dominika Tarasiewicz

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2014 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa F. K.

przeciwko W. K. (K.)

o uchylenie alimentów

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt III RC 529/13

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Anna Hajda SSO Tomasz Pawlik SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Ca 1010/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 lutego 2014r. Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim oddalił powództwo F. K. uchylenie obowiązku alimentacyjnego na rzecz pozwanej W. K. i o ich obniżenie do kwoty po 300zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 28 marca 2011 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. orzekł rozwód stron z wyłącznej winy powoda, który znęcał się nad żoną fizycznie i psychicznie. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śl. z dnia 6 września 2012 r. w sprawie sygn. akt III RC 276/12 zasądzone zostały od powoda na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie, począwszy od dnia 1 czerwca 2012 r. W dacie wyrokowania przez sąd, powód przebywał w areszcie śledczym w R.. Otrzymywał emeryturę w wysokości 3085,83 zł brutto, jednak po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy i ubezpieczenie zdrowotne, jego emerytura wynosiła 2538,28 zł netto.
Z jego świadczenia dokonywane były potrącenia egzekucyjne w wysokości 771,45 zł oraz były potrącane alimenty na córkę i powódkę w łącznej kwocie 800 zł miesięcznie. Po potrąceniach pozwanemu pozostawała kwota 966,66 zł netto miesięcznie.

Pozwana otrzymywała emeryturę w wysokości 1184,64 zł brutto, po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy oraz potrąceń egzekucyjnych otrzymywała jedynie 706,60 zł. Pozwana wynajmowała mieszkanie wraz z córką, za które płaciły czynsz w wysokości 780 zł miesięcznie oraz za media 300 zł miesięcznie. Córka pozwanej miała 18 lat, w roku 2012 została matką. Ojciec dziecka córki stron nie płacił alimentów na dziecko. Córka i wnuczka pozwanej pozostawały na jej utrzymaniu. Córka stron nie pracowała, otrzymywała jedynie alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie.

Obecnie powód F. K. ma 60 lat. Przebywa w Zakładzie Karnym w R.. Powód pobiera emeryturę w wysokości 3283,10 zł brutto. Po dokonaniu potrąceń egzekucyjnych w wysokości 820,77 zł oraz alimentacyjnych w kwocie 1000 zł, wysokość świadczenia do wypłaty wynosi 876,85 zł. Łączna wysokość zadłużenia powoda wynosi 202 789,71 zł. Powód otrzymuje deputat węglowy w ilości 3 ton rocznie.

Pozwana ma obecnie 57 lat. Pobiera emeryturę w kwocie 1232,00 zł brutto. Po dokonaniu potrąceń z tytułu zaliczki na podatek dochodowy, składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz potrąceń egzekucyjnych wysokość świadczenia do wypłaty wynosi 733,15 zł. Łączna wysokość zadłużenia pozwanej wynosi 93 352,30 zł. Pozwana zamieszkiwała w lokalu mieszkalnym, z którego wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 16 lipca 2010 r. sygn. akt IC 252/10 została orzeczona eksmisja wraz z prawem do otrzymania lokalu socjalnego. Pozwana wyprowadziła się z zajmowanego lokalu, jednocześnie nie obejmując wskazanego przez Urząd Miasta w W. lokalu socjalnego. Pozwana mieszka w wynajmowanym mieszkaniu wraz z córką i wnuczką, które częściowo utrzymuje. Korzysta z pomocy MOPS w postaci dodatku mieszkaniowego w wysokości 195,94 zł. Pozwana ponosi następujące swojego koszty utrzymania: czynsz wraz z mediami – 600 zł miesięcznie, środki czystości – 50 zł miesięcznie, ubrania i buty – 100 zł w sezonie, leki – 50zł miesięcznie, telefon – 25zł miesięcznie, wyżywienie – 300, zł. Pozwana ponosi też koszty wyżywienia córki i wnuczki w wysokości 600 zł. Córka pozwanej pobiera alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie.

Pozwana, podejmuje próby znalezienia pracy, jednak bezskutecznie.

Sąd Rejonowy w oparciu art. 138 k.r.o. i art. 60 § 2 k.r.o. uznał, iż powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Podkreślił, że pomiędzy stronami istnieje rozszerzony obowiązek alimentacyjny, ponieważ rozwód orzeczono w wyłącznej winy powoda, a rozwód pociągnął za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej pozwanej jako małżonka niewinnego rozkładu pożycia. Sytuacja stron od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów zasadniczo nie uległa zmianie. Pozwany nadal jest pozbawiony wolności i pobiera świadczenie emerytalne, z którego dokonywane są potrącenia komornicze. Wysokość emerytury wzrosła z kwoty 3085,83 zł brutto do kwoty 3283,10 zł brutto. Po potrąceniach komorniczych i alimentacyjnych powodowi pozostaje do dyspozycji kwota 876,85 zł. Powód jest w stanie przyczyniać się do utrzymania pozwanej po 600zł miesięcznie bez żadnego uszczerbku dla własnego utrzymania. Także usprawiedliwione potrzeby pozwanej zwiększyły się, nie zwiększyły się natomiast jej możliwości zarobkowe i majątkowe. W dacie poprzedniego orzekania w przedmiocie alimentów pozwana pobierała emeryturę w wysokości 1184, 64 zł brutto, przy czym po potrąceniach komorniczych do jej dyspozycji pozostawała kwota 706,60 zł. Obecnie pozwana pobiera emeryturę w kwocie 1232,00 zł brutto, zaś po potrąceniach dysponuje kwotą 733,15 zł. Pozwana nadal wynajmuje mieszkanie wraz z córką i wnuczką, ponosząc koszty ich utrzymania.

Sąd Rejonowy odniósł się także do argumentu powoda przemawiającego w jego ocenie za uwzględnieniem powództwa, jakoby pozwana ponosiła większe koszty utrzymania mieszkania na skutek rezygnacji z lokalu socjalnego oferowanego jej przez Urząd Miasta. Skierowanie do zawarcia umowy najmu datowane było na dzień 14 kwietnia 2011, a więc okoliczność powyższa istniała już w dacie poprzedniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym powoda.

Apelacje od wyroku wniósł powód, zarzucając sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego i i uznanie, że nie nastąpiła istotna zmiana stosunków po stronie powoda w sytuacji gdy po potraceniach pozostaje mu kwota 300zł . Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa i zasądzenie kosztów procesu ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Zarzucił iż pozwana zrezygnowała z lokalu socjalnego i wynajęła mieszkanie, ponadto winna podjąć prace i sama zaspakajać swoje potrzeby, a ponadto nie partycypuje już w kosztach utrzymania córki i wnuczki.

Pozwana wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny i zastosował prawidłowo przepisy prawa materialnego. Sąd Okręgowy ustalenia te oraz podstawę prawną rozstrzygnięcia podziela i unikając zbędnych powtórzeń przyjmuje za własne. Sąd Okręgowy z uwagi na podniesione w apelacji zarzuty i wnioski uzupełnił postępowanie dowodowe o tyle, że ustalił ponadto iż dla wnuczki pozwanej Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim postanowieniem z dnia 26 września 2014r. sygn. III Nsm 994/13 ustanowił rodzinę zastępczą w osobie jej matki chrzestnej – siostry zmarłego ojca małoletniej. Nadal jednak na utrzymaniu pozwanej przebywa mieszkająca z nią 20 letnia bezrobotna córka stron. Ponadto Sąd odwoławczy ustalił iż obowiązek alimentacyjny w wysokości 400zł miesięcznie powoda wobec córki został uchylony wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 2 kwietnia 2014r. sygn. III RC 530/13.

Dodatkowe ustalenia dotyczące sytuacji zaistniałej już po wydaniu zaskarżonego orzeczenia potwierdzają tylko jego prawidłowość. Sytuacja pozwanej nie zmieniła się, dochody pozwanej są na niezmienionym poziomie, fakt iż pozwana nie utrzymuje już wnuczki tylko nieznacznie poprawił jej sytuacje albowiem wcześniej wnuczka otrzymywała alimenty. Ponadto to po stronie powoda z uwagi na uchylenie jego obowiązku alimentacyjnego wobec córki dochody wzrosły o 400zl miesięcznie. Należy również podkreślić, iż zajęcia komornicze dotyczące zadłużenia powoda nie mogą wyprzedzać jego obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej.

Sąd Okręgowy, biorąc powyższe argumenty pod uwagę na mocy art. 385 k.p.c. oddalił apelację. O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na mocy art. 98 i 108 k.p.c. obciążając nimi powoda jako przegrywającego postępowanie, a złożyło się na nie wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej w kwocie 600zł.

SSO Anna Hajda SSO Tomasz Pawlik SSO Magdalena Balion - Hajduk