Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 roku w Suwałkach

na rozprawie

sprawy z powództwa P. W.

przeciwko J. P. (1)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej J. P. (1)

od wyroku Sądu Rejonowego w Augustowie V Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w S.

z dnia 5 marca 2015r., sygn. akt V C 191/14

1.  Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że powództwo oddala;

2.  Zasądza od powoda P. W. na rzecz pozwanej J. P. (1) kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu przed Sądem II – giej instancji.

Sygn. akt: I. Ca. 199/15

UZASADNIENIE

Powód P. W. wystąpił z pozwem przeciwko J. P. (1), w którym domagał się zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz kwoty 2.246,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 października 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Nakazem zapłaty z dnia 17 listopada 2014 r. wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt: V Nc 328/14 Sąd Rejonowy w Augustowie V Zamiejscowy Wydział Cywilny w S. uwzględnił w całości powództwo oraz rozstrzygnął o kosztach procesu.

Sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty wniosła J. P. (1) i wniosła o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 5 marca 2015 r. w sprawie o sygn. akt: V. C. 191/14 Sąd Rejonowy w Augustowie V Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w S. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.246,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 28 maja 2014 r. do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie oddalił powództwo, jak też zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 717,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Powyższe orzeczenie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne:

W okresie jesiennym 2012 r. powód P. W. wykonywał prace polowe w gospodarstwie rolnym (...), na jego zlecenie. Za powyższe usługi została wystawiona faktura VAT z rocznym opóźnieniem na kwotę 2.246,40 zł, która nie została opłacona. Dnia 7 kwietnia 2013 r. zmarł J. P. (2), a spadek po nim nabyli: żona J. P. (1) i syn A. P. po 1/2 części każde z nich.

W świetle powyższych ustaleń, Sąd I instancji uznał, że J. P. (2) i P. W. łączyła umowa o świadczenie usług, do której z mocy przepisu art. 750 k.c. stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu, a wynikający z tej umowy obowiązek świadczenia przeszedł na spadkobierców J. P. (2). Ponoszą oni solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe po zmarłym J. P. (2). W tych warunkach Sąd Rejonowy uznał, że roszczenie powoda jest zasadne w zakresie zapłaty kwoty głównej tj. 2.246,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 maja 2014 r. do dnia zapłaty. W pozostałym zaś zakresie Sąd Rejonowy oddalił powództwo, albowiem powód nie udowodnił, iż należą mu się odsetki ustawowe od dnia 31 października 2013 r.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł w oparciu o art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz art. 100 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wywiodła pozwana J. P. (1), zarzucając Sądowi Rejonowemu:

1)  naruszenie przepisów prawa procesowego:

a)  art. 233 k.p.c. w zw. z art. 229 k.p.c. polegające na błędnej ocenie oraz zaniechaniu wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego, a w szczególności oświadczeń i zeznań powoda złożonych na rozprawie w dniu 5 lutego 2015 r., w których przyznał, że umowę wykonywał do września 2012 r., a w konsekwencji uznanie, że roszczenie powoda jest nieprzedawnione,

b)  art. 328 § 2 k.p.c. poprzez zaniechanie wskazania przyczyn, dla których Sąd odmówił wiarygodności oświadczeniom i zeznaniom powoda, zaniechania wyjaśnienia podstawy prawnej, dla której Sąd nie uznał zarzutu przedawnienia oraz przetoczenia w tym zakresie przepisów prawa,

2)  naruszenie przepisów prawa materialnego:

a)  art. 117 k.c. w zw. z z art. 646 k.c. poprzez uwzględnienie przedawnionego roszczenia,

b)  art. 6 k.c. poprzez uznanie, że powód uwodnił, że w 2012 r. zawarł umowę z J. P. (2) przedmiotem, której miało być zasianie zboża na polu, a następnie nawiezienie nawozu, że powód wykonał umówione prace oraz, że za wykonane usługi nie otrzymał wynagrodzenia.

Wskazując na powyższe, apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od pwooda na jej rzecz kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację, powód P. W. wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa przed Sądem I instancji według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie.

Co zasady, Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy, iż powód wykonał na gruncie rolnym J. P. (2) prace rolne i nie uzyskał za nie wynagrodzenia.

W ocenie Sądu Okręgowego, nie można jednak uznać, aby roszczenie powoda było wymagalne.

Nie ulega wątpliwości, że zarzut przedawnienia Sąd bierze pod uwagę jedynie na zarzut dłużnika. Zarzut przedawnienia roszczenia majątkowego jest zarzutem opartym na przepisach prawa materialnego, który pozwany może zgłosić nie tylko w toku całego postępowania przed Sądem pierwszej instancji, ale również w postępowaniu apelacyjnym (por. wyrok SN z dnia 16 lutego 2005 r., IV CK 492/04).

W niniejszej sprawie zarzut przedawnienia świadczenia powoda z tytułu wykonanych usług (prac rolnych) podniosła pozwana już przed Sądem Rejonowym, który nie został jednak rozpoznany. Zdaniem Sądu Okręgowego, zarzut ten okazał się skuteczny.

Do umów o świadczenie usług polegających na wykonaniu czynności faktycznych, nieuregulowanych innymi przepisami, stosuje się zgodnie z art. 750 k.c. odpowiednio przepisy o zleceniu. Odpowiednie stosowanie przepisów oznacza konieczność uwzględnienia specyfiki danej umowy i polega na tym, że niektóre z przepisów znajdują zastosowanie wprost, inne z modyfikacjami, a inne ewentualnie nie znajdą w ogóle zastosowania. Jak wskazuje literatura przedmiotu przepis art. 751 k.c. jest przepisem szczególnym wobec art. 118 k.c. i wprowadza on dla wskazanych w nim roszczeń z umowy zlecenia oraz umów o świadczenie usług, nieuregulowanych innymi przepisami, krótszy - dwuletni termin przedawnienia (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 4 grudnia 2014 r., I. ACa. 1416/14, Legalis nr 1185928).

Odnosząc się do stanu faktycznego niniejszej sprawy stwierdzić należy, że roszczenie powoda uległo przedawnieniu. Nie budzi wątpliwości, że wykonywał on usługi rolnicze na rzecz J. P. (2) we wrześniu 2012 r. (k. 37), a więc jego roszczenie uległo przedawnieniu we wrześniu 2014 r. Z uwagi, iż niniejsze powództwo zostało wytoczone w dniu 12 listopada 2014 r. nie doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia. W tych warunkach stwierdzić należy podniesiony przez skarżącą zarzut przedawnienia okazał się skuteczny.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. orzekł jak w pkt I wyroku.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c.