Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Teresa Kołeczko – Wacławik (spr.)

Sędziowie: SO Barbara Braziewicz

SR (del.) Anna Hajda

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 marca 2014 r. w G.

sprawy z wniosku M. F.

z udziałem A. S.

o zmianę wyroku rozwodowego w zakresie wykonywania władzy rodzicielskiej wobec P. F.

na skutek zażalenia uczestniczki postępowania

na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 27 maja 2013 r., sygn. akt III Nsm 336/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Anna Hajda SSO Teresa Kołeczko – Wacławik SSO Barbara Braziewicz

Sygn. akt III Cz 205/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w sprawie z wniosku M. F. o zmianę zawartego w wyroku rozwodowym orzeczenia o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania w stosunku do małoletniego syna P. F., na podstawie art. 730 § 1 k.p.c. w zw. z art. 109 kro udzielił zabezpieczenia wniosku poprzez powierzenie pieczy nad dzieckiem do czasu prawomocnego zakończenia postępowania ojcu i ustalił miejsce pobytu dziecka u ojca.

Sąd ocenił, że wniosek zasługiwał na uwzględnienie, albowiem wnioskodawca wykazał istnienie przesłanek z art. 730(1) k.p.c. do udzielenia zabezpieczenia. Z twierdzeń wniosku wynikało bowiem, że matka dziecka, uczestniczka postępowania A. S., której Sąd w wyroku rozwodowym powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad synem, w listopadzie 2012r. wyjechała ze swym partnerem do Norwegii, nie poinformowała o tym wnioskodawcy, a pieczę nad P. powierzyła swoim rodzicom. Synowi również kazała ukrywać powyższe fakty przed ojcem. Wnioskodawca dowiedział się o zaistniałej sytuacji w lutym 2013r. po przeczytaniu w telefonie syna sms od uczestniczki, z którego wynikało, że zamierza wyjechać do matki w odwiedziny, a w rozmowie z synem dowiedział się, że uczestniczka zamierza zabrać syna do Norwegii na stałe. Od 1 kwietnia 2013r. małoletni P. mieszka z ojcem, który ma ustabilizowaną sytuacje zawodową i gwarantuje synowi odpowiednie warunki rozwoju. W dniu 18 maja 2013r. wnioskodawca został poinformowany przez byłą żonę, że w dniu 1 czerwca 2013r. zamierza wyjechać z13 letnim synem do Norwegii.

Uwzględniając powyższe uznał Sąd Rejonowy, że wniosek zasługiwał na uwzględnienie. Wskazał, że małoletni P. ma 13 lat, potrafi samodzielnie ocenić, czy chce wyjechać z matką do Norwegii czy zostać z ojcem, a w związku z tym, rozpoznanie sprawy wymaga poczynienia ustaleń w tym zakresie. Wyjazd dziecka za granicę związany z radykalnymi zmianami w jego życiu, utrudniłby z pewnością prowadzenie postępowania, a ponieważ jego wynik nie jest przesądzony, brak zabezpieczenia utrudniłby lub w inny sposób uniemożliwił osiągniecie celu postępowania. Dlatego mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, a przede wszystkim kierując się dobrem dziecka uwzględnił wniosek o udzielenie zabezpieczenia.

W zażaleniu uczestniczka postępowania zarzuciła, że powierzenie ojcu pieczy nad synem nie służy jego dobru. Wskazała, że wyjechała do Norwegii za pracą, a jej rodzice w tym czasie zapewnili synowi opiekę oraz odpowiednie warunki do życia i nauki. Podniosła, że małoletni P. był przygotowany na wyjazd do Norwegii, a wnioskodawcy nie informowała początkowo o planach wyjazdu w obawie, że wszystko zepsuje. W marcu 2013r. uzgodniła z wnioskodawcą, że syn do 30 maja 2013r. zostanie pod jego opieką, a potem wyjedzie z uczestniczką do Norwegii. Gdy przyjechała po syna, nie zastała nikogo w domu a wnioskodawca poinformował ją, że wyjechał z synem na weekend, a później uniemożliwił jej kontakt z dzieckiem. W rozmowie telefonicznej syn oznajmił, że chce zostać z ojcem i boi się spotkania z uczestniczką w obawie, że wywiezie go do Norwegii. W ocenie skarżącej syn jest manipulowany przez ojca, który w codziennym życiu zachowywał się często niefrasobliwie i nieodpowiedzialnie. Ułożenie stosunków z dzieckiem na tej zasadzie, że P. stał się „kumplem” dla ojca budzi jej obawy co do prawidłowego wykonywania pieczy nad dzieckiem.

Przedstawiając powyższe zarzuty wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez powierzenie jej pieczy nad synem i zapewnienie dziecku opieki psychologicznej na czas trwania postępowania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Zażalenie nie może odnieść skutku.

Zasadnie bowiem wskazuje sąd I instancji, że rozpoznanie wniosku o zmianę zawartego w wyroku rozwodowym orzeczenia o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania wymaga poczynienia przez Sąd niezbędnych ustaleń w tym zakresie. Obecność małoletniego w Polsce jest więc pożądana.

Dla małoletniego P. radykalna zmiana warunków życia związana z ewentualnym wyjazdem z matką do Norwegii wymaga rozwagi zarówno ze strony rodziców jak i Sądu. P. kończy w dniu 1 czerwca 2014 roku 14 lat i z pewnością sam musi wypowiedzieć się co do swych dalszych losów życiowych, przy czym musi to uczynić swobodnie, bez manipulowania nim przez kogokolwiek. Zbadane i wyjaśnione też być muszą obawy uczestniczki, co do prawidłowego sposobu sprawowania przez ojca pieczy nad synem.

Dlatego w ocenie sądu odwoławczego, do czasu zakończenia postępowania i wyjaśnienia sytuacji małoletniego, przy uwzględnieniu jego stanowiska w tej kwestii, zasadnym jest pozostawienie dziecka w Polsce pod opieką ojca.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Anna Hajda SSO Teresa Kołeczko-Wacławik SSO Barbara Braziewicz