Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1486/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2015r. w S.

odwołania R. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 29 października 2013 r. Nr (...)- (...)

w sprawie R. D.

z udziałem zainteresowanej A. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1486/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.10.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 68 ust.1 pkt 1, art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 5 i art. 38 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585) stwierdził, że A. D. jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą działalność gospodarczą u płatnika składek (...) R. D. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu od dnia 1.06.2013 r.

Od decyzji tej odwołanie złożyła A. D. i płatnik składek R. D.. Skarżący reprezentowani przez pełnomocnika wnosili o uchylenie decyzji, zarzucając, iż decyzja jest błędna. W uzasadnieniu odwołania podniesiono, iż A. D. jako osoba współpracująca wykonywała szereg czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przez jej męża, m.in. odbierała elementy metalowe od R. K., odbierała faktury VAT od kontrahentów.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik ZUS wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska wywodził, iż czynności, które wykonywała odwołująca się jako osoba współpracująca miały charakter okazjonalny, o czym świadczą niewielkie liczby odebranych faktur i dowodów WZ. Ponadto płatnik składek z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w ramach firmy (...) osiągnął w sierpniu 2013 r. stratę, natomiast postawa wymiaru składek dla ubezpieczonej była zadeklarowana od kwoty 9.350,13 zł. Według organu rentowego, zgłoszenie A. D. do ubezpieczenia społecznego jako osoby współpracującej miało na celu uzyskanie zasiłku macierzyńskiego w dużej wysokości. Pełnomocnik ZUS twierdził, że okazjonalna pomoc jaką świadczyła ubezpieczona mieści się w ramach obowiązków wzajemnych pomiędzy małżonkami w rozumieniu przepisów kodeksu rodzinnego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Płatnik składek R. D. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) od 1.07.2012 r. działalność ta polega na pośrednictwie w handlu artykułami metalowymi. Firma (...) zamawia 2 – 3 razy w miesiącu elementy metalowe do produkcji słupów w firmie (...) (k. 31 informacja firmy (...)). R. D. przyjmując zamówienie zwraca się do producenta tych elementów firmy (...) w S. prowadzonej przez R. K.. Elementy metalowe przygotowane przez tę firmę (...) dostarczał do odbiorcy. Od dnia 1.06.2013 r. R. D. zgłosił do ubezpieczeń społecznych swoją żonę A. D., która była do tej pory zarejestrowana jako bezrobotna. Zgłoszona została jako osoba współpracująca, zaś podstawa wymiaru składek została zadeklarowana na kwotę 9.350,13 zł. Do obowiązków ubezpieczonej należało prowadzenie książki przychodów i rozchodów, którą do tej pory prowadziła bratowa R. D.. Ubezpieczona zajmowała się również odbiorem elementów metalowych, zamówionych wcześniej przez firmę (...). Mianowicie udawała się samochodem do producenta tych elementów firmy (...), które to elementy były zapakowane w kartonie i przewoził je do siedziby firmy męża tj. miejsca ich wspólnego zamieszkania. R. D. elementy te dostarczał do firmy (...). A. D. w dacie zgłoszenia jej do ubezpieczenia była w ciąży. Czynności swoje wykonywała przez 3 miesiące, a od 1.09.2013 r. korzystała ze zwolnienia lekarskiego do urodzin dziecka, tj. do końca grudnia 2013 r. Dochody z działalności (...) były znikome, a w sierpniu 2013 r. wykazana była strata. R. D. równolegle prowadził inną działalność gospodarczą, w ramach spółki cywilnej (...). Spółka ta zajmuje się spedycją i transportem. Od 2013 r. wzrosła ilość zamówień i R. D. poświęcał większość czasu na realizację zadań w ramach tej spółki (zeznania wspólnika R. D. k. 23). Działalność ta przynosiła znaczne dochody. Po 1.09.2013 r. książkę przychodów i rozchodów w ramach (...) przejęła z powrotem bratowa R. D., a on sam jeździł po odbiór elementów metalowych do firmy (...) i zawoził je do firmy (...) (k. 39 – 40 zeznania stron).

W ocenie Sądu Okręgowego poczynione ustalenia pozwalają na przyjęcie, iż czynności wykonywane przez A. D. jako osoby współpracującej przy prowadzeniu działalności gospodarczej miały niewielki zakres i okazjonalny charakter. Czynności te nie miały wpływu na powstanie dochodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przepis art. 8 ust. 11 ustawy systemowej nie określa przesłanek, które muszą być spełnione, aby traktować współmałżonka jako osobę współpracującą. Orzecznictwo sądowe, w tym powołany przez pełnomocnika ZUS, wyrok SN z dnia 20.05.2008 r. II UK 286/07 rozwija pojęcie współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej, wskazując, iż jej najważniejszymi cechami jest stałość pomocy przez współpracującego małżonka bez której majątek wspólny małżonków i dochody nie osiągnęłyby takiego pułapu, gdyby nie współdziałanie.

W przedmiotowym stanie faktycznym te cechy nie występują. Trafnie pozwany organ rentowy argumentował, że jedynym celem zgłoszenia A. D. do ubezpieczeń jako osoby współpracującej było uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczeń społecznych w związku ze spodziewanym macierzyństwem.

Reasumując, Sąd Okręgowy, uznał, iż zaskarżona decyzja ZUS jest uzasadniona w świetle powyższej oceny merytorycznie.

W związku z tym na podstawie art. 477 14 § 1 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.