Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

V Wydział Karny Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący: SSO Olga Nocoń

Protokolant: Justyna Napiórkowska

w obecności Jacka Sławika Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2015 r.

sprawy:

D. R.

s. J. i M.

ur. (...) w G.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178 a § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju

z dnia 4 grudnia 2014r. sygn. akt II K 431/14

I.zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 ( trzech ) lat ;

II.w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt V. 2 Ka 76/15

UZASADNIENIE

D. R. został oskarżony o to, że w dniu 12 kwietnia 2014 roku ok. godz. 20:00 w J. na ul. (...) kierował samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,27 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art.178a§1 k.k.

Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2014 r., wydanym w sprawie II K 431/14 w trybie art.335 k.p.k., Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju uznał oskarżonego D. R. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu, tj. przestępstwa z art.178a§1 k.k. i za to na podstawie art.178a§1 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności. Na podstawie art.69§1 i 2 k.k. oraz art.70§1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 4 lata. Na podstawie art.71§1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 złotych każda. Na podstawie art.73§1 k.k. oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora. Na podstawie art.72§1 pkt 1 i 5 k.k. zobowiązał oskarżonego w okresie próby do informowania kuratora o przebiegu okresu próby oraz powstrzymania się od nadużywania alkoholu. Na podstawie art.627 k.p.k. oraz art.2 ust.1 pkt 3 i art.3 ust.2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące opłatę w kwocie 280 złotych oraz wydatki w kwocie 90 złotych.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł Prokurator, zaskarżając wyrok na niekorzyść oskarżonego w części dotyczącej orzeczenia o karze. Na podstawie art.438 pkt 1 i 2 k.p.k. zarzucił wyrokowi:

-

obrazę przepisów prawa materialnego, a to art.42§2 k.k., poprzez nieorzeczenie wobec oskarżonego D. R. za przypisany mu czyn z art.178a§1 k.k. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, podczas gdy zgodnie z treścią w/w przepisu orzeczenie tego zakazu jest obligatoryjne w razie skazania sprawcy przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, który w czasie popełnienia przestępstwa był nietrzeźwy;

-

obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść wyroku, a mianowicie art.335§1 k.p.k., poprzez zaniechanie orzeczenia wobec oskarżonego w tym trybie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, pomimo takiego uzgodnienia poczynionego przez podejrzanego D. R. z prokuratorem i wniesienia w trybie art.335§1 k.p.k. o jego orzeczenie.

Podnosząc powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego D. R. na podstawie art.42§2 k.k. zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, zgodnie z wnioskiem dołączonym do aktu oskarżenia w trybie art.335 k.p.k.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja Prokuratora była zasadna i skutkowała koniecznością zmiany zaskarżonego orzeczenia.

Rację ma skarżący, że Sąd I instancji dopuścił się naruszenia przepisu prawa materialnego w zakresie, w jakim pominął orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Z uwagi na skazanie D. R. za występek z art.178a§1 k.k., nałożenie powyższego środka karnego było w myśl art.42§2 k.k. obligatoryjne. W rozpoznawanej sprawie zakres wspomnianego środka oraz długość okresu, na jaki ma zostać orzeczony, był uzgodniony przez Prokuratora z podejrzanym na etapie dochodzenia. Został on – podobnie jak pozostałe warunki skazania - objęty wnioskiem oskarżyciela publicznego o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy. Uwzględniając formalnie wniosek i wydając na posiedzeniu wyrok bez orzeczenia wnioskowanego zakazu, Sąd Rejonowy naruszył zatem równolegle przepis art.335§1 k.p.k. Sąd dostrzegł, zresztą, swój błąd i przyznał się do niego w pisemnych motywach wyroku (s.4 uzasadnienia).

Mając na uwadze stwierdzone uchybienie, Sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w sposób postulowany przez skarżącego i na podstawie art.42§2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego oskarżonego zwolniono, uznając iż przemawiają za tym względy słuszności (art.624§1 k.p.k.).