Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 322/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2015 r. w Kaliszu

odwołania Z. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 12 stycznia 2015 r. i 14 stycznia 2015 r. Nr (...)

w sprawie Z. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o zwrot nienależnie pobranego świadczenia

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 12 stycznia 2015 r. znak (...) w ten sposób, że ustala, iż odwołujący Z. R. nie jest zobowiązany do zwrotu pobranych świadczeń za okres od dnia 1 grudnia 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r. w kwocie 3 035,28 zł,

2.  Umarza postępowanie co do decyzji z dnia 14 stycznia 2015 r.,

3.  Wniosek odwołującego Z. R. w przedmiocie rozłożenia na raty należności wynikającej z decyzji z dnia 14 maja 2015 r. przekazuje organowi rentowemu do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.decyzją z dnia 12.01.2015 r. w sprawie (...)zobowiązał odwołującego Z. R.do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń za okres od 01.12.2013 r. do 31.01.2014 r. w kwocie 3035,28 zł.

Decyzją z dnia 14.01.2015 r. organ rentowy dokonał miesięcznego rozliczenia renty z tytułu choroby zawodowej odwołującego w związku z uzyskanym przychodem za 2014 r.

W dniu 25.02.2015 r. Z. R. złożył odwołania od powyższych decyzji, w których wniósł o zmianę decyzji i ustalenie, iż nie jest zobowiązany do zwrotu powyższych kwot, gdyż pobierając świadczenie zbiegowe, nie osiągnął żadnych przychodów- wypłacone kwoty stanowiły zaległe wynagrodzenie za wcześniejszy okres.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS Oddział w O.wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący jest rocznik (...). Od dnia 01.01.2013 r. odwołujący uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową – wyrok Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 25.04.2014 r. w sprawie VU 598/13. Wyrok w przedmiocie przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową wykonany był w drodze decyzji organu rentowego wydanej dnia 06.06.2014 r.

Od dnia 01.12.2013 r. odwołującemu przyznano emeryturę z tytułu osiągnięcia 60 lat i pracy w szczególnych warunkach. Decyzja w przedmiocie emerytury wydana została w dniu 06.12.2013 r.

Od dnia 01.12.2013 r. odwołujący miał prawo do świadczenia zbiegowego. Decyzję w przedmiocie świadczenia zbiegowego wydano w dniu 06.06.2014 r. W tej decyzji zawarto pouczenie dotyczące niemożliwości pobierania świadczenia zbiegowego i osiągania przychodu z tytułu ubezpieczenia.

Do dnia 02.12.2013 r. odwołujący pozostawał w zatrudnieniu. Za listopad 2013 r. odwołującemu wypłacono wynagrodzenie w dniu 09.12.2013 r., natomiast za jeden dzień grudnia 2013 r. – w styczniu 2014 r.

Co do pobrania nienależnego świadczenia wynikającego z decyzji z dnia 12.01.2014 r. stwierdzić należy: Artykuł 96 ust 1 pkt. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. 2004, Nr 39, poz. 353 ze zm.) stanowi, iż odrębne przepisy określają prawo do pobierania świadczeń w razie zbiegu u jednej osoby prawa do emerytury lub renty z prawem do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego wypadkowego. Następnie po zmianie stanu prawnego regulacja dotycząca świadczenia zbiegowego znalazła się w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199 poz. 1673 ze zmianami). W myśl tego przepisu osobie uprawnionej do renty z tytułu wypadku lub choroby zawodowej i do emerytury przysługuje emerytura powiększona o połowę renty lub renta powiększona o połowę emerytury. Zgodnie z ust. 3 cyt. przepisu powyższa sytuacja nie dotyczy osób osiągających przychód niezależnie od jego wysokości.

Zgodnie z brzmieniem art. 138 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych osoba, która nienależnie pobrała świadczenia jest zobowiązana do ich zwrotu. Ustęp drugi powołanego artykułu stanowi, iż za nienależne świadczenie uważa się świadczenie wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczenia w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania.

Odwołującemu przyznano świadczenie zbiegowe w czerwcu 2014 r. Odwołujący dopiero w czerwcu 2014 r. został pouczony o zasadach zawieszalności świadczenia zbiegowego. Co do odwołującego uznać należy iż nie był osobą pouczoną co do możliwości osiągania przychodu i pobierania świadczeń w zbiegu w grudniu 2013 r. i styczniu 2014 r.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. Sąd orzekł o zmianie decyzji z dnia 12.01.2015 r. i ustaleniu, iż odwołujący nie jest zobowiązany do zwrotu pobranego świadczenia za okres od 01.12.2013 r. do 31.01.2014r. w kwocie 3035,28 zł.

Co do decyzji z dnia 14.10.2015 r. dotyczącej zwrotu nienależnie pobranego świadczenia z powodu przekroczenia kwoty dopuszczalnego przychodu. W myśl art. 104 ustawy cytowanej wyżej prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub zmniejszeniu w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego. Zgodnie jednakże z § 1 ust.1 i 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22.07.1992 r. w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytur i rent przy ustalaniu, czy wystąpiły okoliczności powodujące zawieszenie emerytury lub renty uwzględnia się wynagrodzenie ze stosunku pracy, faktycznie osiągnięte, z pominięciem wypłat uzyskanych ze stosunku pracy sprzed uzyskania prawa do świadczenia rentowego.

Decyzja z dnia 14.01.2015 r. co do rozliczenia przychodu odwołującego w 2013 r. i przekroczenia kwot granicznych przychodu została w toku postępowania uchylona przez organ rentowy w decyzji z dnia 14.05.2015 r. Wydano decyzję z dnia 14.05.2015 r., w której odwołujący nie kwestionuje sposobu rozliczenia przychodu i kwoty podlegającej zwrotowi. Decyzja ta nie jest przedmiotem zaskarżenia. Natomiast decyzja z dnia 14.01.2015 r. nie istnieje, gdyż została uchylona, stąd w tym przedmiocie postępowanie podlegało umorzeniu po myśli art. 355 § 2 kpc.

Wobec zgłoszenia przez odwołującego wniosku o rozłożenie należności wynikającej z decyzji z dnia 14.05.2015 r. na raty, wniosek ten przekazano organowi rentowemu do rozpoznania po myśli art. 477 10 § 2 kpc.