Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VII K 340/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Wołowie w składzie:

Przewodniczący SSR Tomasz Paprocki

Protokolant Monika Nowak

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r.

sprawy

M. M., syna M. i G. z domu R., urodzonego (...) w B.

oskarżonego o to, że

w dniu 12 listopada 2014 r. w W., będąc w stanie nietrzeźwości, tj. w wyniku I badania 0,55 mg/l, i w wyniku II badania 0,48 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował samochodem osobowym marki S. o nr rej. (...) w ruchu lądowym,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

******************

I.  na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego M. M. o czyn opisany w części wstępnej wyroku, tj. o czyn z art. 178a § 1 kk na okres 1 (jednego) roku próby;

II.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 49 § 1 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 1000 (tysiąca) złotych;

III.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 (jednego) roku;

IV.  na podstawie art. 63 § 2 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 12 listopada 2014 roku;

V.  na podstawie art. 627 kpk w związku z art. 629 kpk i art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i opłatę w kwocie 100,00 (stu) złotych.

Sygn. akt VII K 340/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 12 listopada 2014 r. na drodze publicznej w W. M. M. kierował samochodem osobowym marki S. o numerze rej. (...).

Po zatrzymaniu przez policję na ul. (...) w wydychanym przez M. M. powietrzu stwierdzono w pierwszym badaniu 0,55 mg/l, a w drugim 0,48 mg/l alkoholu.

Przed jazdą samochodem M. M. spożywał piwo.

Dowód:

- protokół badania alkomatem, k. 2,

- wyjaśnienia M. M., k. 13, 44,

- zeznania K. K., k. 18.

W toku postępowania przygotowawczego i sądowego M. M. przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożył wyjaśnienia.

Sąd zważył:

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wina, sprawstwo i okoliczności popełnienia przez oskarżonego przypisanego mu czynu nie budziły wątpliwości.

Ustalając stan faktyczny sąd oparł się na dowodach z wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadka oraz protokole badania alkomatem.

Wyjaśnieniom oskarżonego sąd dał wiarę w całości, jako korelującym z dowodem w postaci protokołu badania alkomatem.

Wyjaśnienia oskarżonego korelowały także z zeznaniami świadka K. K.. Co za tym idzie uznać należało, że wszystkie zgromadzone w sprawie dowody potwierdzały sprawstwo oskarżonego.

W tym stanie rzeczy przyjąć należało, że oskarżony, prowadząc pojazd mechaniczny w ruchu lądowym i będąc w stanie nietrzeźwości, dopuścił się popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 kk.

Sąd uznał, że właściwą i wystarczającą reakcją na czyn oskarżonego będzie warunkowe umorzenie postępowania na okres jednego roku próby.

Decydując o powyższym, sąd miał na uwadze w pierwszej kolejności uprzednią niekaralność oskarżonego.

Ponadto sąd wziął pod uwagę okoliczności popełnienia przez oskarżonego przypisanego mu czynu, w tym podnoszoną przez oskarżonego konieczność odebrania matki z KPP w W. oraz stwierdzoną w jego organizmie ilość alkoholu.

Swoisty stan wyższej konieczności, na który powoływał się oskarżony w swoich wyjaśnieniach, nie mógł przesądzać o tym, aby oskarżony nie poniósł konsekwencji swojego czynu, w tym przede wszystkim o tym, aby nie orzekać wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów. Orzeczenie takiego zakazu jest bowiem podstawowym środkiem służącym zdyscyplinowaniu nietrzeźwego kierowcy i nakłonieniu go do tego, aby w przyszłości nie popełnił podobnego przestępstwa.

Ponieważ sąd warunkowo umorzył postępowanie, dodatkowo za w pełni zasadne uznał orzeczenie w stosunku do oskarżonego nawiązki w wysokości 1000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. Nawiązka taka winna również zadziałać wychowawczo na oskarżonego.

Na poczet orzeczonego środka karnego zaliczono oskarżonemu okres dotychczasowego zatrzymania prawa jazdy.

Sąd, nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od poniesienia kosztów procesu, z uwagi na osiągane przez niego regularne dochody, na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 629 kpk i na podstawie art. 7 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23.06.1973 r. zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 100 zł tytułem opłaty.