Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2015 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – Oksana Mądra

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w (...) Janusza Wałach

po rozpoznaniu w dniach: 01.10.2014r., 19.11.2014 r.,26.02.2015 r. sprawy

P. S. s. J. i E. z d. D., (...) w G.

oskarżonego o to, że: W nocy 24 kwietnia 2014 roku na ulicy (...) w miejscowości A. gmina G. z samochodu ciężarowego m-ki (...) o nr rej. (...) usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia oleju napędowego w ilości 110 litrów o wartości 600 złotych na szkodę Przedsiębiorstwa Zakład (...) Spółka Jawna reprezentowanego przez C. O. jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję pracownika firmy, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu, co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

1.  Oskarżonego P. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 13§1 kk w zw. z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje go, zaś na podstawie art. 14§1 kk w zw. z art. 278§1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności.

2.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem opłaty i kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 208/14

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. S. był zatrudniony jako kierowca samochodu ciężarowego w Przedsiębiorstwie Zakład (...) Spółka Jawna, z siedzibą w A. na ul. (...), gm. G.. W związku z wykonywanymi obowiązkami kierowcy, oskarżony posiadał klucze do garażu należącego do firmy.

W połowie marca 2014 roku właściciel firmy zorientował się, że z samochodów ciężarowych należących do Zakładu, a znajdujących się w garażu w A., znika paliwo. Aby ustalić, kto dokonuje tych kradzieży, pracownicy firmy postanowili w nocy obserwować garaże, gdzie parkowane są służbowe samochody.

W nocy 24 kwietnia 2014 roku „dyżur” przy garażach trzymał A. S.- jeden z pracowników Przedsiębiorstwa. W tym czasie, w garażu znajdowała się 6 samochodów ciężarowych należących do Przedsiębiorstwa, w tym samochód ciężarowy m-ki (...) o nr rej. (...), w baku którego było 400 litrów oleju napędowego. Wlewy do baków paliwa były w samochodach zabezpieczone jedynie korkiem. Około godz. 2 nad ranem, A. S. zaobserwował, iż w okolice garażu podjechał swoim samochodem marki M. o nr rej. (...), znany mu P. S. –zatrudniony w firmie, jako kierowca. Oskarżony zaparkował swój wóz w mało widocznym miejscu. Następnie oskarżony wyjął ze swojego samochodu dwie bańki na paliwo i po otwarciu oryginalnym kluczem garażu Przedsiębiorstwa, wszedł do wnętrza pomieszczenia. Po pewnym czasie wrócił do swojego samochodu, wyjął z niego kolejne trzy bańki na paliwo i ponowie poszedł do garażu. W tym czasie A. S. telefonicznie zawiadomił o powyższym fakcie właściciela firmy (...) oraz prokurenta Spółki – (...). O zdarzeniu telefonicznie została także powiadomiona Policja. Kiedy funkcjonariusze Policji przybyli na miejsce, P. S., przez tylne wyjście garażu zdołał uciec. W garażu stwierdzono przy bramie wjazdowej trzy puste plastikowe pojemniki na paliwo, każdy po 20 l pojemności. Przy samochodzie z ciężarowym m-ki (...) o nr rej. (...) stały kolejne dwa plastikowe pojemniki: 20 i 30 - litrowy. Pojemnik 30 litrowy był pusty, a 20- litrowy - wypełniony paliwem, które spływało przez rurkę podłączoną do baku paliwa samochodu. Zabezpieczeniem zbiornika paliwa samochodu był jedynie korek, który oskarżony wcześniej odkręcił. Wartość oleju napędowego, w ilości 110 litrów, jakie zmieściłyby się do 5 pojemników przyniesionych przez oskarżonego, pokrzywdzony oszacował na kwotę 600 złotych.

P. S. był uprzednio karany, w tym mocą wyroku SR w Giżycku z dnia 29.08.2007 roku, w sprawie VK 132/07, za przestępstwo z art. 278§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 15 lutego 2009 roku do 15 sierpnia 2009 roku.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień P. S. (k. 81-82, 32-33, 59-60), na podstawie zeznań S. G. (k. 101v, 34-35), A. S. (k. 101v- 102), S. O. (k. 116- 116v, 3-6), a także w oparciu o dowody tj.: protokół oględzin k. 9-10, pokwitowanie k. 11, materiał poglądowy k. 40-42, wyrok k. 54, zawiadomienie k.55, obliczenie kary k. 56, postanowienie k.57, karta karna k. 91-92.

P. S. przyznał się do winy ( wyjaśnienia k. 81-82, 32-33, 59-60), potwierdził, iż usiłował dokonać kradzieży paliwa z samochodu ciężarowego firmy, w której pracował jako kierowca samochodu ciężarowego. Paliwo to chciał przeznaczyć do jazdy swoim samochodem marki M. o nr rej. (...).

W świetle wyjaśnień oskarżonego, jak i zeznań S. G. (k. 101v, 34-35), A. S. (k. 101v- 102) i S. O. (k. 116- 116v, 3-6) – nie budzi wątpliwości, iż to P. S. usiłował dokonać, z samochodu ciężarowego m-ki (...) o nr rej. (...), kradzieży oleju napędowego, na szkodę Przedsiębiorstwa Zakład (...) Spółka Jawna, z siedzibą w A. na ul. (...), gm. G., w której to Spółce był zatrudniony jako kierowca. Z racji wykonywanej w firmie pracy, oskarżony miał klucze go garażu i tym samym dostęp do znajdujących się tam samochodów ciężarowych. Wyjaśnienia oskarżonego korespondują z zeznaniami w/w świadków, dowody te są spójne i wzajemnie się uzupełniają.

Mając na uwadze zeznania S. G. (k. 101v, 34-35), A. S. (k. 101v- 102) i S. O. (k. 116- 116v, 3-6) oraz protokół oględzin (k. 9-10) i pokwitowanie (k. 11), bez żadnych wątpliwości stwierdzić należy, iż oskarżony usiłował zabrać w celu przywłaszczenia 110 litrów oleju napędowego, wnosząc do garażu w sumie pięć pojemników na paliwo – cztery po 20 litów i jeden 30-litrowy. W garażu stwierdzono, przy bramie wjazdowej, trzy puste plastikowe pojemniki na paliwo, każdy po 20 l pojemności, natomiast przy samochodzie z ciężarowym m-ki (...) o nr rej. (...) stały kolejne dwa plastikowe pojemniki: 20 i 30 - litrowy. Pojemnik 30 litrowy był pusty, a 20- litrowy - wypełniony paliwem, które spływało przez rurkę podłączoną do baku paliwa samochodu. Pojemniki te przyniósł ze sobą oskarżony. Pokrzywdzony wartość oleju napędowego, w ilości 110 litrów, jakie zmieściłyby się do tych 5 pojemników - oszacował na kwotę 600 złotych. Z uwagi na interwencję A. S., zawiadomienie policji, P. S. nie udało się zabrać ze sobą przedmiotu kradzieży.

W ocenie Sądu, zebrane w sprawie dowody, jakim należy nadać walor wiarygodności, tworzą jasny, spójny obraz sytuacji. W oparci o powyższe przyjąć należy, że P. S., w nocy 24 kwietnia 2014 roku na ulicy (...) w miejscowości A. gmina G. z samochodu ciężarowego m-ki (...) o nr rej. (...) usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia oleju napędowego w ilości 110 litrów o wartości 600 złotych na szkodę Przedsiębiorstwa Zakład (...) Spółka Jawna reprezentowanego przez C. O. jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję pracownika firmy. Oskarżony w konsekwencji swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 13§1 kk w zw. z art. 278§1 kk.

Mając na uwadze fakt, że P. S. był uprzednio karany, w tym mocą wyroku SR w Giżycku z dnia 29.08.2007 roku, w sprawie VK 132/07, za przestępstwo z art. 278§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 15 lutego 2009 roku do 15 sierpnia 2009 roku, czynu zarzuconego mu w niniejszej sprawie dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu, co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, co wskazuje, że oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64§1 kk.

Wina umyślna oskarżonego, w świetle okoliczności sprawy- nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony miał pełną świadomość, że zabiera mienie nie należące do niego.

Zeznania J. M. (k. 101v, 29-30), K. P. (k. 116v, 46-47) i C. M. (k. 117: 61-62) – nic nie wniosły do przedmiotowej sprawy.

Uznając oskarżonego P. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu , Sąd na podstawie art. 13§1 kk w zw. z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk skazał go, zaś na podstawie art. 14§1 kk w zw. z art. 278§1 kk wymierzył oskarżonemu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się ogólnymi jej dyrektywami zawartymi w art. 53§1 i 2 kk tj. uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu, winy sprawcy, pobudki jakimi się kierował.

Zdaniem Sądu oskarżony z pełną premedytacją popełnił zarzucone mu przestępstwo, skuszony perspektywą łatwego wzbogacenia się w wyniku zabrania cudzego mienia. Oskarżony swoim zachowaniem dał dowód lekceważenia obowiązujących norm prawnych, lekceważenia zasad współżycia społecznego. Orzekając wobec P. S. karę bezwzględnego pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku, Sąd miał na uwadze wielokrotną dotychczasową karalność sprawcy (karta karna k. 91-92), w tym działanie w warunkach powrotu do przestępstwa, określonego w art. 64§1 kk. Podkreślić należy, że P. S. czterokrotnie był skazywany za przestępstwa przeciwko mieniu, w tym trzykrotnie na kary pozbawienia wolności. Pomimo tego, ponownie dopuścił się przestępstwa kradzieży, co wskazuje na fakt, iż jest sprawcą niepoprawnym. W ocenie Sądu, mając na uwadze kryminalną przeszłość P. S., tylko bezwzględna kara, w orzeczonym rozmiarze, spełni cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej, nadto jest ona adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu.

Zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem opłaty i kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem pozostałych kosztów sądowych, Sąd kierował się treścią art. 627 kpk.