Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Łomży III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Edyta Piorunek

Protokolant: Marta Skrodzka

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2015 r. w Łomży,

sprawy z powództwa małoletnich: M. G. (1), P. G. i M. G. – reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową matkę E. G.

przeciwko K. G.

o podwyższenie alimentów

I.  Podwyższa rentę alimentacyjną, ustaloną uprzednio wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 12 lipca 2010 r. w sprawie III RC 117/10 utrzymaną następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Łomży z 7 czerwca 2011 r. w sprawie sygn. akt I C 765/10 o rozwód, od pozwanego K. G. na rzecz małoletnich powodów:

1.  M. G. (1) z dotychczasowych kwot po 350,- zł (trzysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie do kwot po 500,- zł (pięćset złotych) zł miesięcznie,

2.  M. G. z dotychczasowych kwot po 350,- zł (trzysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie do kwot po 400,- zł (czterysta złotych) miesięcznie,

3.  P. G. z dotychczasowych kwot po 250,- zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) miesięcznie do kwot 300,- zł (trzysta złotych) miesięcznie,

płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletnich powodów E. G., z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat, poczynając od 12 lutego 2015 r.;

II.  Odstępuje od obciążania pozwanego dotychczasowymi kosztami sądowymi ;

III.  Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 30/15

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie – M. G. (1), M. G. (2) oraz P. G. - reprezentowani przez przedstawicielkę ustawową matkę E. G. wnieśli pozew przeciwko swojemu ojcu K. G. o podwyższenie alimentów. Domagali się podwyższenia alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży z 12 lipca 2010 r. w sprawie o sygn. akt III RC 117/10, a następnie utrzymanych wyrokiem Sądu Okręgowego w Łomży z 7 czerwca 2011 r. w sprawie I C 765/10, odpowiednio na rzecz: małoletniej M. G. (1) z dotychczasowej kwoty po 350 zł miesięcznie do kwot po 500 zł miesięcznie, małoletniej M. G. z dotychczasowych kwot po 350 zł miesięcznie do kwot po 400 zł miesięcznie oraz na małoletniego P. G. z dotychczasowych kwot po 250 zł miesięcznie do kwot po 300 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletnich – E. G. do 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia płatności którejkolwiek z rat. Jednocześnie wnieśli o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podała, iż po raz ostatni alimenty na rzecz małoletnich powodów były ustalone 5 lat temu i od tego czasu znacznie wzrosły koszty ich utrzymania. Nadto wskazano, że pomimo tego, że pozwany zamieszkuje w tej samej miejscowości co małoletni powodowie, to w najmniejszym nawet stopniu nie przejawia zainteresowania nimi. Nie utrzymuje z nimi żadnych kontaktów. Z kolei na przedstawicielce ustawowej spoczywa cały obowiązek utrzymania zarówno dzieci, jak i gospodarstwa rolnego, w prowadzeniu którego pomagają jej rodzice i najęci pracownicy. Pozwany natomiast od 6 lat mieszka na swoim gospodarstwie rolnym.

Pozwany K. G. wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu swego stanowiska podniósł, że uzyskiwany przez niego dochód oraz zaciągnięte kredyty, nie pozwalają mu płacić alimentów w wyższych kwotach niż dotychczas ustalone.

Sąd Rejonowy w Łomży ustalił, co następuje:

W dniu 14 czerwca 1997 r. E. G. zd. J. i K. G. zawarli związek małżeński. Ze związku tego (...) urodziła się im córka M. G. (1), (...) córka M. G. (2) oraz (...) syn P. G.. Małżeństwo E. i K. G. zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Łomży z dnia 7 czerwca 2011 r. w sprawie I C 765/10. Jeszcze przed wystąpieniem z pozwem o rozwód przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów złożyła w Sądzie Rejonowym w Łomży w ich imieniu pozew o alimenty. Wyrokiem z 12 lipca 2010 r. sygn. akt III RC 117/10Sąd Rejonowy w Łomży zasądził od K. G. alimenty na rzecz małoletniego powoda P. G. w kwotach po 250 zł miesięcznie, zaś w stosunku do małoletniej M. i M. G. podwyższył alimenty z kwot po 250 zł miesięcznie na każdą z nich do kwot po 350 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich, płatne w terminie do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności do rąk E. G. jako ustawowej przedstawicielki małoletnich.

Sąd Okręgowy w Łomży w punkcie III wyroku orzekającego rozwód utrzymał obowiązek alimentacyjny K. G. na rzecz małoletnich jego dzieci, jaki został ustalony przez Sąd Rejonowy w Łomży wyrokiem z dnia 12 lipca 2010 r., wydanym w sprawie III RC 117/10.

W trakcie ostatniego ustalania wysokości alimentów małoletnia M. G. (1) miała 12 lat, małoletnia M. G. (2) – 11 lat, zaś P. G. 1 rok i 5 miesięcy. Córki uczęszczały do Szkoły Podstawowej w S.. Uczyły się bardzo dobrze i nie sprawiały problemów wychowawczych. Dzieci mieszkały wraz z matką E. G. w domu położonym w miejscowości (...), na gospodarstwie stanowiącym wyłączną własność ich matki. Wraz z nimi zamieszkiwali także rodzice przedstawicielki ustawowej, którzy przekazali jej gospodarstwo rolne w zamian na dożywocie. Ojciec małoletnich powodów mieszkał na gospodarstwie przekazanym mu przez jego rodziców, a położonym również w miejscowości R.. Wyprowadził się we wrześniu 2009 r., gdy przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów była w 6-tym miesiącu ciąży z najmłodszym dzieckiem – synem P. G.. Według oświadczenia E. G. średni miesięczny koszt utrzymania córki M. oscylował w granicach około 900 zł, córki M. wynosił wówczas 800 zł, a syna P. – około 400 zł. Na wydatki związane z utrzymaniem dzieci składały się przede wszystkim koszty wyżywienia, zakup środków higienicznych, ubrań. W przypadku córek dodatkowo dochodziły koszty związane z zakupem podręczników i wyprawki szkolnej. Małoletni powodowie byli zdrowymi dziećmi, jednakże matka ponosiła koszty związane z zakupem szczepionek dla syna P..

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów była właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni około 20 ha, nastawionego głównie na produkcję mleka. Prowadziła je z pomocą swoich rodziców. Dodatkowo wynajmowała ludzi do pracy, którym płaciła 50 zł dniówki. W skali roku otrzymywała dopłaty unijne w wysokości 16.000 zł. Miała zaciągnięty kredyt dla młodego rolnika w wysokości 95.000 zł na zakup ciągnika i ładowacza czołowego. Nie miała innego źródła dochodów poza tym, jaki osiągała z pracy na gospodarstwie rolnym.

Z kolei pozwany K. G. w czasie tego procesu nie mieszkał z żoną i dziećmi, gdyż we wrześniu 2009 r. wyprowadził się do swoich rodziców, zamieszkałych w tej samej miejscowości. Jeszcze zanim pozwany się wyprowadził, rodzice przekazali mu swoje gospodarstwo rolne o powierzchni 10,52 ha. Zajmował się hodowlą jałowizny opasowej. Uzyskiwał dopłaty unijne do gospodarstwa w wysokości (...)-11000 zł rocznie. Alimenty, zasądzone przed ostatnią konkretyzacją obowiązku alimentacyjnego wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 30 listopada 2004 r. w sprawie III RC 229/04, były egzekwowane przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Łomży – B. G., w sprawie Kmp 76/09. Pozwany nie utrzymywał żadnych kontaktów z małoletnimi powodami.

Obecnie małoletnia powódka M. G. (1) ma 17 lat i uczy się w I klasie I Liceum Ogólnokształcącym w Ł.. W tygodniu mieszka w bursie, a na weekendy przyjeżdża do domu położonego we wsi (...). Na wydatki związane z jej utrzymaniem składają się m.in.: opłata za bursę w wysokości 350 zł miesięcznie, dojazdy – 80 zł, zakup podręczników. W każdym tygodniu matka daje je 50 zł na wydatki związane z bieżącym utrzymaniem. Ponadto od gimnazjum uczęszcza ona do Klubu Sportowego (...), trenując biegi. Osiąga sukcesy w tej dziedzinie zdobywając liczne medale i wyróżnienia. Zdobyła tytuł mistrzyni województwa (...) w biegach na 600 metrów. Uprawianie tej dyscypliny sportu wpływa na wzrost jej kosztów utrzymania, bowiem wiąże się z zakupem obuwia sportowego i odpowiednich strojów. Poza tym małoletnia powódka wyjeżdża dwa razy w roku na obozy sportowe. Każdy z takich wyjazdów to wydatek rzędu 250 zł. Małoletnia M. G. (1) osiąga także wysokie wyniki w nauce. Jest zdrowym dzieckiem. Matka w październiku 2014 r. kupiła córce laptop, albowiem jest jej niezbędny do nauki. Miesięczny koszt jej utrzymania przedstawicielka ustawowa określiła na kwotę ponad 800 zł.

Małoletnia M. G. (2) aktualnie ma 16 lat i uczęszcza do trzeciej klasy Gimnazjum w S.. Do szkoły dojeżdża szkolnym autobusem. Od września 2015 r. planuje ona podjąć naukę w III Liceum Ogólnokształcącym w Ł. i również zamieszkać w bursie. Podobnie, jak jej starsza siostra, osiąga dobre wyniki w nauce. Nie stwarza problemów wychowawczych. Ma poważną wadę zgryzu. Przedstawicielka ustawowa poniosła 1,5 roku temu wydatek związany z założeniem małoletniej M. aparatów ortodontycznych. Wyniosło ją to wówczas 3800 zł. Dodatkowo, w dalszym ciągu ponosi ona co miesiąc wydatki związane z wizytami u ortodonty. Jednorazowa wizyta kosztuje 150 zł. Poza tym małoletnia M. jest zdrowym dzieckiem. Jak wskazała E. G. na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015 r., miesięczny koszt utrzymania córki M. stanowi także kwotę ponad 800 zł.

Z kolei małoletni powód P. G. obecnie ma 5 lat. Od września 2015 r. zacznie uczęszczać do przedszkola w S.. Obiady będą odpłatne. Jest zdrowym chłopcem. Matka określiła miesięczny koszt jego utrzymania na 550-600 zł.

Matka małoletnich powodów E. G. ma obecnie 39 lat. W dalszym ciągu mieszka wspólnie ze swoimi rodzicami. Nadal jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 19,50 ha, które jak i podczas ostatniego ustalania wysokości alimentów, nastawione jest na produkcję mleka. Hoduje krowy w ilości 23 sztuk oraz jałówki w ilości 5 sztuk. Ponadto uprawia zboże na 4,5-hektarowej powierzchni oraz kukurydzę na powierzchni 5 ha. Mleko sprzedaje do SM (...) w G.. Średni miesięczny przychód ze sprzedaży mleka za rok 2014 r. wyniósł 12.404,25 zł. Za przekroczenie w 2014 r. kwoty mlecznej została nałożona na nią kara, którą zapłaciła w 2015 r. w wysokości 6.300,- zł. Jej rodzice, pomimo tego, że są już osobami w podeszłym wieku, na ile są w stanie, nadal pomagają jej w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Poza tym wynajmuje ona pracowników do cięższych prac, takich jak: koszenie kukurydzy, zboża, wywożenie obornika, czy remont domu. Sama umie wykonać drobne naprawy sprzętu rolniczego. Za 2014r. otrzymała ok. 14.000,- zł dopłat. Za energię elektryczną w skali miesiąca uiszcza 650 zł, za wodę – 300 zł. Miesięcznie zakupuje 2 tony mieszanki za kwotę 1200 zł oraz witaminy dla krów, drożdże i sól – jak podała – za kwotę 400 zł. Ponadto ponosi ona opłaty za abonament telewizyjny i telefoniczny. Podatek rolny w skali roku wynosi ją 1200 zł, co w przeliczeniu na miesiąc daje kwotę 100 zł. W gospodarstwie znajdują się niezbędne maszyny. W 2005 r. zaciągnęła kredyt w wysokości 95000 zł na zakup ciągnika z turem. W dalszym ciągu go spłaca i miesięczna rata kredytu wraz z odsetkami wynosi 700 zł. Kredyt będzie spłacała do 2020 r. Nadto w 2013 r. zakupiła maszyny do trawy. W tym celu zaciągnęła kredyt w wysokości 250.000 zł i zakupiła maszyny za kwotę 318.000 zł, przy czym otrzymała zwrot w wysokości 60 %. Kredyt ten spłaciła. Innych zobowiązań nie posiada. Jest właścicielką samochodu marki S. (...) z 2014 r., który został przez nią zakupiony za gotówkę w kwocie 70000 zł. Jest osobą zdrową. Nie otrzymuje żadnych świadczeń socjalnych na dzieci.

Pozwany K. G. ma obecnie 40 lat. W dalszym ciągu jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 10,52 ha, położonego we wsi R.. Hoduje trzodę i 3 sztuki bydła. Utrzymuje się on wyłącznie z gospodarstwa rolnego i nie pracował nigdy poza rolnictwem. Nie posiada innego wykształcenia. W trakcie postępowania sprzedał 8 tuczników. Wskazał, że nie kalkuluje mu się dalsza hodowla trzody. Otrzymuje dopłaty w wysokości 10.000 zł w skali roku. Razem z nim mieszkają jego rodzice – ojciec w wieku 90 lat i matka w wieku 83 lat. Otrzymują oni emerytury, jednakże pozwany nie był w stanie wskazać, w jakich kwotach. Prowadzi z nimi gospodarstwo domowe. Jego matka sprząta, kupuje żywność i przygotowuje posiłki, czasem też z emerytury opłaca rachunki. Pozwany posiada 30-letni ciągnik oraz samochód marki D. (...) z 1998 r. Jak oświadczył pozwany, miesięcznie ponosi on wydatki związane z opłatami za energię elektryczną w wysokości 180 zł, za wodę - w granicach 80-100 zł, podatek rolny – 600 zł rocznie, tj. 50 zł miesięcznie oraz inne wydatki związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Ma zaciągnięte dwa kredyty w H. Banku na łączną kwotę 57100 zł. Kredyty zaciągnięte zostały na zakup środków produkcji rolnej oraz bieżące finansowanie działalności rolniczej. W okresie od 1 marca 2014 r. do 1 marca 2015 r. na rachunek pozwanego wpłynęły łącznie środki w wysokości 41402,70 zł z tytułu sprzedaży trzody chlewnej. Miesięczne obciążenie z tytułu kredytów wraz z odsetkami wynosi miesiąca 1550,49 zł. Pozwany jest osobą zdrową, nie pali papierosów. Według przedstawicielki ustawowej powodów często widuje ona go pod sklepem, gdzie według niej spożywa on alkohol. Ponadto wskazała, że pozwany osiągał wyższe dochody ze sprzedaży trzody, albowiem sprzedawał także „pod nóż”, za co pieniądze otrzymywał do ręki.

Pozwany K. G. nie utrzymuje żadnych kontaktów ze swymi dziećmi. Nie interesuje się nimi. Przyznał, że syn nie zna go, chociaż mieszkają w odległości ok. 100 m od siebie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań oraz wyjaśnień informacyjnych E. G. (k. 17-18, k. 18 verte, k. 34 verte), zeznań oraz informacyjnych wyjaśnień pozwanego K. G. (k. 18-18 verte, k. 35), zaświadczenia z H. Banku (k.10, k.28), zaświadczenia z Urzędu Miejskiego w S. (k.11, k.16), informacji nadesłanej przez SM (...) w G. (k. 29-31) oraz akt sprawy tutejszego Sądu o sygn. III RC 117/10, akt Sądu Okręgowego w Łomży o sygn. I C 765/10 oraz akt egzekucyjnych Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Łomży – B. G. o sygn. Kmp 76/09, z których dopuszczono dowód.

Sąd Rejonowy w Łomży zważył, co następuje:

W ocenie Sądu zachodzą w niniejszej sprawie przesłanki do zastosowania art. 138 kro, na podstawie, który stanowi podstawę prawną podwyższenia alimentów. Zgodnie bowiem z dyspozycją tego przepisu przesłanką zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego jest zmiana stosunków. Pod pojęciem tym należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu unormowanego w art. 133 i 135 kro. Stanowią one, iż rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Z materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie wynika, iż małoletni powodowie: M., M. i P. G. w dalszym ciągu nie mogą samodzielnie się utrzymywać, albowiem mają dopiero 17, 16 i 5 lat. Nie posiadają przy tym własnego majątku, z którego dochód pozwoliłby im na samodzielne utrzymanie. Bezsprzecznie potrzebna jest im w dalszym ciągu pomoc ze strony rodziców. Pozwany nie kwestionował tego faktu, lecz nie godził się na jakiekolwiek podwyższenie alimentów. Twierdził, że wskazywane przez przedstawicielkę ustawową wydatki związane z utrzymaniem małoletnich powodów są zawyżone. Nadto podnosił, iż obciążają go kredyty zaciągnięte na utrzymanie własnego gospodarstwa rolnego, które nie jest tak duże jak gospodarstwo przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów i tak dobrze prosperujące. Jednakże powyższe argumenty pozwanego nie mogą uszczuplać prawa uprawnionych do alimentacji.

Alimenty na rzecz małoletnich: M., M. oraz P. G. po raz ostatni ustalone zostały 4 lata temu w wyroku orzekającym rozwód (7 czerwca 2011 r.). W ocenie Sądu niewątpliwie od tego czasu zaszły znaczne zmiany, które powodują, że należy przyjąć, że nastąpiło w tym czasie zwiększenie się usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletnich powodów.

W ciągu tych 4 lat wzrosły z pewnością i to w znacznym zakresie koszty utrzymania związane z ich rozwojem, jak wiadomo w miarę rozwoju dziecka wzrastają i jego koszty utrzymania. Podczas ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego małoletnie M. i M. miały po 12 i 11 lat. Aktualnie starsza ma 17 lat i uczy się w liceum, zaś młodsza rozpocznie w liceum naukę od września br. Nieporównywalne są zatem obecne wydatki związane z ich edukacją od tych które istniały, gdy uczęszczały one do szkoły podstawowej - szczególnie, gdy nauka odbywa się w oddaleniu od miejsca zamieszkania. Zachodzi konieczność zakupu podręczników, przyborów szkolnych czy też innych przedmiotów potrzebnych do nauki. Konieczne jest także uiszczanie różnego typu składek szkolnych, opłat za ubezpieczenie, czy opłat za szkolne wycieczki. Oczywistym jest też, iż w miarę upływu czasu i wzrostu dzieci więcej trzeba wydatkować również na ich wyżywienie, zakup ubrań czy obuwia, z których zwyczajnie z upływem czasu wyrastają. Małoletnie powódki obecnie są już nastolatkami. Bezdyskusyjnie wzrosły również potrzeby małoletniego powoda P. G., który podczas ostatnio ustalanego względem niego świadczenia alimentacyjnego liczył sobie 1,5 roku, a teraz ma 5 lat i od września br. będzie uczęszczał do przedszkola w S..

Pozwany w toku postępowania wskazywał, że jest dumny z osiągnięć małoletniej M., która od gimnazjum do chwili obecnej uczęszcza do Klubu Sportowego (...) i osiąga ogromne sukcesy. Jednakże powinien być on świadomy, że wiąże się to przede wszystkim z ogromnym zaangażowaniem i pracą małoletniej, ale pociąga także za sobą ponoszenie znacznych wydatków, takich jak na przykład zakup sportowego obuwia, dojazdy na treningi, opłaty za obozy sportowe. Zdaniem Sądu nie sposób jest odmówić małoletniej prawa do uczestniczenia w tych dodatkowych zajęciach – nawet w płatnych, szczególnie, gdy stanowi to jej pasję, a co najważniejsze zdobywa ona na tym polu ogromne sukcesy – była mistrzynią województwa (...). W dzisiejszych czasach zresztą wiele dzieci chodzi na dodatkowe zajęcia, które mają na celu rozwijanie ich umiejętności, sprawności, poczucia własnej wartości i zapewniają kontakt z rówieśnikami, ucząc zachowania w grupie. Ponadto M. G. (1) osiąga wysokie wyniki w nauce. Ma ona też prawo do rozrywek, chociażby wiązały się z tym pewne koszty.

Z kolei w sytuacji małoletniej M. G. koszty jej utrzymania, poza kosztami dotyczącymi wyżywienia, ubrania, zapewnienia droższych niż w szkole podstawowej podręczników, dodatkowo wzrosły o potrzebę założenia aparatów ortodontycznych za kwotę 3800 zł oraz konieczność wizyt u ortodonty, które wynoszą 150 zł za każdą z wizyt.

Sąd uznał, iż obecne koszty utrzymania małoletnich powódek oscylują w granicach około 1000 zł miesięcznie, zaś małoletniego powoda w granicach około 600 zł.

Odnosząc się z kolei do zarzutu pozwanego, że jego sytuacja materialna jest o wiele gorsza od sytuacji materialnej przedstawicielki ustawowej powodów, należy zaznaczyć, że nie może ona z tego tytułu, że podejmuje racjonalne działania zmierzające do modernizacji gospodarstwa, ponosić ujemnych konsekwencji. Nie umniejsza to też obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec dzieci. Pozwany wielokrotnie wskazywał, że rodzice E. G., którzy zamieszkują z nią, pomagają jej w prowadzeniu gospodarstwa, bo są dużo młodsi od jego rodziców. Jednakże powinien mieć on świadomość tego, że w przeciwieństwie do przedstawicielki ustawowej, nie jest on obciążony dożywociem względem swoich rodziców. Jego rodzice otrzymują emerytury. Pomagają mu finansowo, prowadząc z nim wspólne gospodarstwo domowe. Jego matka będąca w podeszłym wieku nadal sprząta, gotuje, kupuje żywność. Poza tym, mimo tego, że gospodarstwo rolne powoda słabiej prosperuje od gospodarstwa (...), to na niej ciąży cały trud wychowania, opieki, zadbania o edukację dzieci. Pozwany nikogo poza dziećmi nie ma na utrzymaniu. Jak wynika z zaświadczenia z H. Banku roczny wpływ na rachunek pozwanego z tytułu sprzedaży trzody chlewnej wyniósł 41.402,70 zł, co w skali miesiąca dało kwotę 3450 zł. Poza tym otrzymuje od dopłaty i dochód z tytułu sprzedaży trzody tzw. „pod nóż”.

Nadto w ocenie Sądu dotychczasowa postawa pozwanego nie zasługuje na aprobatę, ponieważ pomimo tego, że mieszka w tej samej miejscowości, od wielu lat nie utrzymuje kontaktów z dziećmi. Nie uczestniczy w życiu swoich dzieci, nie pomaga w ich wychowaniu. Nie interesuje się ich stanem zdrowia, czy koniecznością zakupu na przykład aparatu ortodontycznego, który stanowi dość znaczny wydatek. Za zaistniałą sytuację obwinia przedstawicielkę ustawową, która według niego „nastawia dzieci przeciwko niemu”, jednakże nie wykazał on żadnej inicjatywy, by to uległo zmianie. Z kolei matka małoletnich powodów ponosi nie tylko koszty związane z ich utrzymaniem, ale i czyni osobiste starania. Nie może natomiast tak być, aby czyniła ona w całości takie osobiste starania i dodatkowo pokrywała w większości koszty utrzymania małoletnich powodów, tylko dlatego, że jest osobą zaradną i oszczędną.

Należy tu także przypomnieć, iż osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, zwłaszcza względem swego dziecka, niezdolnego jeszcze do samodzielnego utrzymania się, powinna w pełni wykorzystywać swe siły, kwalifikacje i możliwości w celu uzyskiwania dochodów niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentacji (SN z 9.01.1995r., III CR 212/58, OSN 1960, poz.48). Wydaje się, iż w chwili obecnej pozwany, nie mając obowiązków związanych z koniecznością codziennych, osobistych starań o wychowanie swoich dzieci, może bardziej poświęcić się pracy i osiągać dochody, które pozwolą mu na wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego w wyższym zakresie niż dotychczas. Pozwany jest 40-letnim zdrowym mężczyzną i powinien podjąć większą inicjatywę w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, czy ewentualnie w znalezieniu zatrudnienia poza rolnictwem, które zapewni mu źródło dochodów. Wyzbycie się gospodarstwa rolnego, co zapowiadał, również nie zwolni go z ciążącego względem dzieci obowiązku alimentacyjnego. Nie także zapominać o procesie wzrostu ogólnego poziomu cen wszelkiego rodzaju produktów i usług.

Biorąc pod uwagę przede wszystkim jak najbardziej uzasadnione potrzeby małoletnich powodów: M. G. (1), M. G. oraz P. G. oraz możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do spełnienia świadczenia alimentacyjnego, jak również sposób wypełniania obowiązku alimentacyjnego przez matkę małoletnich Sąd doszedł do przekonania, iż pozwany jest w stanie łożyć na rzecz małoletniej córki M. kwoty po 500 zł miesięcznie, na rzecz małoletniej M. – 400 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniego P. – po 300 zł. Podkreślić trzeba, iż od poprzedniego ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego upłynął okres ok. 4 lat, zatem podwyższenie alimentów na mał. M. o kwotę 150 zł, zaś na rzecz pozostałych powodów zaledwie o 50 zł nie jest nadmierne.

Z tych względów na podstawie powyżej powołanych przepisów prawnych orzeczono jak w punkcie I wyroku, uwzględniając w całości powództwo jako w pełni uzasadnione.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 kpc z uwagi na konieczność zaspokojenia przez pozwanego przede wszystkim potrzeb uprawnionych do alimentów.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 kpc.