Pełny tekst orzeczenia

  Sygnatura akt IIK 117/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Maciej Szota

Protokolant: Dawid Broniszewski

w obecności Prokuratora -------------------------------

po rozpoznaniu dnia 12 maja 2015 roku sprawy karnej

B. J. (1)

syna J. i W. z domu Majtka

urodzonego (...) w N.

oskarżonego o to, że:

w dniu 07 lutego 2015 roku w miejscowości J., woj. (...), w ruchu lądowym prowadził samochód osobowy marki M. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, wynoszącym podczas pierwszego badania 1,56 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, podczas drugiego badania 1,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym był już uprzednio karany za przestępstwo z art. 178a § 1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku o sygn. akt IIK 480/14 z dnia 25.09.2014 roku i czynu tego dopuścił się w trakcie obowiązującego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat orzeczonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy, sygn. akt IV Ka 827/14 z dnia 12.12.2014 roku.

to jest o czyn z art. 178a § 4 kk

I.  B. J. (1) uznaje za winnego czynu opisanego w części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat.

III.  Na podstawie art. 49 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 2000 (dwa tysiące) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

IV.  Na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości w kwocie 70,00 złotych i na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) wymierza mu opłatę w wysokości 180 złotych.

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 lutego 2015 roku w J. na ulicy (...) o godzinie 17.35 patrol policji zatrzymał do kontroli samochód M. (...) nr rej (...) kierowany przez oskarżonego B. J. (1). Kierującego przebadano na zawartość alkoholu, wynik pierwszego badania 1,56 mg /l alkoholu w wydychanym powietrzu, wynik drugiego badania 1,64 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód: wyjaśnienia B. J. (1)

wynik badania przy użyciu urządzenia kontrolo-pomiarowego k. 2,4

B. J. (1) był karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 25 września 2014 roku II K 480/14 zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 12 grudnia 2014 IV Ka 827/14 za czyn z art. 178a§1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres lat 2 i 2 lata zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

Dowód: wyroki k. 7-8

B. J. (2) przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, był uprzednio karany za czyn art. 178a§1 k.k.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego

Karta karna k. 11

Sąd zważył co następuje:

Oskarżony B. J. (2) przyznał się do prowadzenia samochodu w stanie nietrzeźwości w dniu 7 lutego 2015 roku, złożył w tym zakresie wyjaśnienia, jego wina i sprawstwo nie budzą żadnych wątpliwości, dlatego uzasadnienia wymaga jedynie przyjęta kwalifikacja oraz wymiar kar i środków karnych.

Swoim działaniem oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona czynu z art. 178a§4 k.k. bowiem prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowych będąc uprzednio skazanym za czyn z art. 178a§1 k.k. i w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Przyjęta kwalifikacja determinuje rodzaj wymierzonej kary, bowiem zgodnie z art. 69§4 k.k. zawieszenie kary pozbawienia wolności w przypadku popełnienia czynu z art. 178a§4 k.k. może nastąpić tylko w szczególnie uzasadnionych wypadkach a w sprawie oskarżonego nie występują żadne okoliczności , które pozwalają na takie potraktowanie. Dla przyjętej oceny nie mogą mieć żadnego znaczenia wyjaśnienia oskarżonego, że zdecydował się przeprowadzić pojazd 500 metrów z warsztatu pod dom, by rano wcześniej wyjechać w trasę z kierowcą, albowiem nie jest to sytuacja mogąc tłumaczyć fakt prowadzenia samochodu w stanie upojenia alkoholowego ( ponad 3 promile), który wyklucza sprawne i bezpieczne kierowanie pojazdem oraz podejmowanie racjonalnych decyzji. Oskarżony siadając za kierownicą w takim stanie zasługuje na zdecydowane potępienie bez względu na motywację do kierowania samochodem, bowiem powinien z pokorą znosić konsekwencje wcześniejszego skazania i nie ma usprawiedliwienia dla takiego zachowania, zwłaszcza, że oskarżony znajdował się w stanie upojenia alkoholowego a wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy został wydany 12 grudnia 2014 roku, co oznacza, że oskarżony naruszył zakaz i popełnił przestępstwo po niespełna dwóch miesiącach po wydaniu prawomocnego wyroku skazującego.

Nie ulega wątpliwości że czyn z art. 178a§4 k.k. cechuje wysoki stopień społecznej szkodliwości bowiem ponowne prowadzenia samochodu w stanie nietrzeźwości wskazuje na pewną tendencję w postępowaniu oskarżonego, który nie wyciąga żadnych wniosków ze swojego wcześniejszego zachowania, samodzielnie decyduje o tym czy może prowadzić pojazdy mechaniczne a swoim skrajnie nieodpowiedzialnym zachowaniem stwarza zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Zważywszy na te okoliczności Sąd uznał, że dobra opinia z miejsca zamieszkania nie może równoważyć takie postępowania i konieczne jest orzeczenie kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, która będzie dla oskarżonego realną dolegliwością , uświadomi mu, że za swoje zachowanie poniesie realną karę oraz zapobiegnie podobnym zachowaniom w przyszłości. Sąd uznał również, że zasadne jest orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 5 uwzględniając stopień upojenia alkoholowego i krótki czas od wydania wyroku w poprzedniej sprawie, co wskazuje na konieczność długotrwałego wykluczenia oskarżonego z ruchu drogowego.

Dla wzmocnienie wychowawczego oddziaływania orzeczenia Sąd zasądził świadczenie pieniężne w kwocie 2000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

Uznając winę oskarżonego Sąd zasadził do niego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości i wymierzył mu opłatę .