Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI GC 1296/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Wójcik-Wojnowska

Protokolant: Weronika Szymczuk-Dąbkowska

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2015 roku w Szczecinie, na rozprawie

sprawy z powództwa Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (...) 211 we W.

przeciwko D. W.

o zapłatę

oddala powództwo .

Sygn. akt XI GC 1296/14

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu zwykłym.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 1.12.2014 r. powód Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego F. W. kwoty 10219 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu i kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dowodem na istnienie zobowiązania jest wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, wskazał, że roszczenia stały się wymagalne w 2009 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23.12.2010 r. spółka (...) zawarła z powodem umowę ramową przelew wierzytelności, w której opisano zasady przenoszenia na powoda wierzytelności względem byłych abonentów. Przelew miał dochodzić do skutku pod warunkiem zapłaty ceny (§ 2 pkt 15). W dniu 23.12.2010 r. strony zawarły porozumienie, zgodnie z którym cedent przelał na rzecz powoda wierzytelności wskazane w wykazie nr (...)

Dowód: umowa k. 10-13, porozumienie k. 14

W wydruku pn. wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy sprzedaży wierzytelności z 23.12.10 wskazano dane pozwanego i kapitał 6090,88 zł.

Dowód: wyciąg k. 15

Powód wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszy sekurytyzacyjnego, stwierdzający zobowiązanie pozwanego w kwocie 6090,88 zł (należność główna) i 4128,12 zł (odsetki)

Dowód: wyciąg k. 9

Pismem z 23.10.2014 powód wezwał pozwanego do zapłaty.

Dowód: wezwanie k. 16

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie jest uzasadnione.

Powód roszczenie wywodzi z umowy lub umów o usługi telekomunikacyjne, której elementy istotne opisano w art. 56 ustawy Prawo telekomunikacyjne.

Art. 6 k.c. stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie zaś z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Stosownie do art. 229 i 230 k.p.c. nie wymagają dowodu fakty przyznane przez stronę przeciwną oraz te fakty, co do których strona przeciwna nie wypowiedziała się i – mając na uwadze wyniki całej sprawy – można je uznać za przyznane. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, wskazując, że roszczenia, które szczegółowo opisał w odpowiedzi na pozew, uległy przedawnieniu. Tym samym przyznał, że był dłużnikiem firmy (...) we wskazanym w odpowiedzi na pozew zakresie.

Nie została jednak wykazana legitymacja powoda do dochodzenia zobowiązania na własną rzecz. Legitymacja czynna powoda wynikać miała z umowy przelewu. Art. 509 § 1 k.c. stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2). Umowa sprzedaży lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły (art. 510 § 2 k.c.).

Na powodzie ciążył obowiązek wykazania, że doszło do zawarcia umowy przelewu i że umową tą objęte były należności, których zasądzenia się domaga. W ocenie Sądu powód temu obowiązkowi nie sprostał. Po pierwsze, nie zostało wykazane, jakie należności Centertel przelała na powoda. Powód przedłożył w tym zakresie wydruk, w którym figuruje imię i nazwisko pozwanej oraz kwota i podstawa zobowiązania. Treść wydruku nie została w żaden sposób udowodniona. To, co strona powodowa nazwała wyciągiem z załącznika do umowy cesji, jest tabelą, zawierającą wprawdzie dane pozwanej i wysokość zadłużenia, jednakże tabela ta, podpisana wyłącznie przez pełnomocnika powoda, nie może być uznana za nic więcej, jak tylko oświadczenia powoda. W porozumieniu odwołano się do wykazu wierzytelności nr (...), wykazu tego Sądowi nie przedłożono, nie zaoferowano też żadnych innych dowodów, mogących potwierdzić, że przedmiotem przelewu były te wierzytelności, których zasądzenia od pozwanego domaga się powód.

Nie stanowi dowodu istnienia wierzytelności ani jej przysługiwania powodowi wyciąg z ksiąg funduszu (art. 194 ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych). Ponadto nie wykazano, że spełniony został warunek, od którego zależało przejście wierzytelności (zapłata ceny). Udowodnienie, co było przedmiotem przelewu było w niniejszej sprawie dla powoda obowiązkowe. Nie wymagają dowodu fakty przyznane, jednak pozwany o skuteczności przelewu nie wypowiedział się, a wyniki rozprawy nie pozwalają uznać za przyznane twierdzenia, że przedmiotem przelewu była wierzytelność objęta pozwem, zwłaszcza, że twierdzenia takiego nie ma w pozwie.

Ponadto, nawet przy przyjęciu, że brak ustosunkowania się pozwanego do cesji może oznaczać uznanie istnienia legitymacji, na dzień orzekania powództwo nie mogło być uwzględnione, jako że uzasadniony jest zarzut przedawnienia. Pozwany określił daty wymagalności roszczeń w odpowiedzi na pozew na 2009 r., powód się do tego nie ustosunkował, a sądząc z daty umowy przelewu i porozumienia, raczenia musiały istnieć przed 2010 rokiem. Roszczenie dotyczy umowy pomiędzy przedsiębiorcami i termin przedawnienia wynosi 3 lata (art. 118 k.c.), zatem do momentu wniesienia pozwu (1.12.2014 r. ) termin ten upłynął.

Z uwagi na powyższe powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu nie orzeczono, gdyż pozwany, wygrywając proces, nie poniósł żadnych kosztów.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn powoda

3.  z pismami lub za 30 dni