Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Anna Sabinicz

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2015 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej spółka komandytowa akcyjna w S.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej spółka komandytowa akcyjna w S. kwotę 5.842 (pięć tysięcy osiemset czterdzieści dwa) złote i 50 (pięćdziesiąt) groszy z odsetkami ustawowymi od kwot i dat:

- od kwoty 1.168 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt osiem) złotych i 50 (pięćdziesiąt) groszy od dnia 5 listopada 2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 1.168 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt osiem) złotych i 50 (pięćdziesiąt) groszy od dnia 12 listopada 2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 1.168 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt osiem) złotych i 50 (pięćdziesiąt) groszy od dnia 15 listopada 2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 1.168 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt osiem) złotych i 50 (pięćdziesiąt) groszy od dnia 16 listopada 2012 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 1.168 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt osiem) złotych i 50 (pięćdziesiąt) groszy od dnia 19 listopada 2012 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej spółka komandytowa akcyjna w S. kwotę 1.467 (jeden tysiąc czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 126/15

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 czerwca 2014 roku powód (...) spółka akcyjna Spółka komandytowo – akcyjna w S. wniosła przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. o zapłatę kwoty 5.842,50 złotych z odsetkami ustawowymi od kwot po 1.168,50 złotych od dnia 5 listopada 2012 roku, 12 listopada 2012 roku, 15 listopada 2012 roku, 16 listopada 2012 roku, 19 listopada 2012 roku do dnia zapłaty przy każdej z wymienionych kwot. Zażądano również zapłaty od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że strony łączyły stosunki handlowe, pozwany był nabywcą usług transportowych. Za przedmiotowe usługi wystawiono faktury VAT, które nie zostały zapłacone.

Nakazem zapłat z dnia 12 listopada 2014 roku (karta 36) zasądzono od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną kwotę.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (karta 41) z dnia 2 stycznia 2015 roku pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu.

W treści pisma wskazano, że pozwany nie złożył zamówień na dostawy. Zamówień nie podpisał pozwany ani żadna z osób upoważnionych do jego reprezentacji. T. J. podpisany pod zamówieniem nigdy nie był pracownikiem pozwanego. Nadawcą była spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P.. Pozwany miał informować powoda, że fakturę wystawiono bez podstawy prawnej. Dodatkowo pozwany poinformował, że toczy się postępowanie karne przygotowawcze z zawiadomienia pozwanej spółki o popełnieniu przestępstwa.

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty (karta 53) powódka podtrzymała dotychczasowe stanowisko. Powodowa spółka wskazała, że za wcześniejsze zlecenia podpisane przez T. J. a wykonane przez powoda, pozwana spółka zapłaciła.

Strona pozwana złożyła kolejne pismo procesowe z dnia 16 czerwca 2015 roku, które wpłynęło do sądu faxem w dniu 19 czerwca 2015 roku. Przewodniczący nie zobowiązywał strony pozwanej do złożenia pisma. Na rozprawie w dniu 22 czerwca 2015 roku (karta 88) stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Spółki współpracowały ze sobą w zakresie zlecania przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w P. przewozów (...) spółka akcyjna Spółka komandytowo – akcyjna w S..

W ramach przedmiotowej współpracy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. dokonała zamówień: numer ZD 372/12/A2 EUR z dnia 20 września 2012 roku na transport z Ł. do N. za kwotę 1.900 złotych netto, numer ZD 377/12/A2 EUR z dnia 28 września 2012 roku na transport z Ł. do N. za kwotę 950 złotych netto, numer ZD 375/12/A2 EUR z dnia 27 września 2012 roku na transport z Ł. do N. za kwotę 2.850 złotych netto. Przewozy zostały wykonane a przewożony towar odebrany. Wszystkie zlecenia zostały podpisane przez T. J.

Dowód:

- zlecenia, karta 20, 23, 27, 30, 32;

- dokumenty wz, karta 21, 24, 27, 30, 34;

W związku z wykonaniem usług przewozu (...) spółka akcyjna Spółka komandytowo – akcyjna w S. wystawiła faktury VAT: numer (...) z dnia 15 października 2012 roku z datą płatności na 14 listopada 2012 roku na kwotę 1.168,50 złotych brutto, numer (...) z dnia 19 października 2012 roku z datą płatności na 18 listopada 2012 roku na kwotę 1.168,50 złotych brutto, numer (...) z dnia 12 października 2012 roku z datą płatności na 11 listopada 2012 roku na kwotę 1.168,50 złotych brutto, numer (...) z dnia 16 października 2012 roku z datą płatności na 15 listopada 2012 roku na kwotę 1.168,50 złotych brutto, numer (...) z dnia 5 października 2012 roku z datą płatności na 4 listopada 2012 roku na kwotę 1.168,50 złotych brutto. Faktury nie zostały opłacone

Dowód:

- faktury, karta 19, 22, 25, 28, 31;

Pismem z dnia 16 listopada 2012 roku (...) spółka akcyjna Spółka komandytowo – akcyjna w S.. Wzywała do zapłaty (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w P. w związku z brakiem zapłaty za usługi transportowe.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty, karta 16 – 18,

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. sporządziła pismo z dnia 15 listopada 2012 roku, kierowane do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z dnia 22 stycznia 2013 roku kierowane do spółki (...) spółki akcyjnej w W., oraz pismo z dnia 7 stycznia 2013 roku.

Dowód:

- pisma, karta 45 – 47;

W ramach przedmiotowej współpracy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. dokonała zamówień: numer ZD 237/12/ (...) z dnia 12 września 2012 roku na transport z B. do J. za kwotę 350 złotych netto, numer ZD 372/12/A2 EUR z dnia 20 września 2012 roku na transport z Ł. do N. za kwotę 1.900 złotych netto. Zamówienia zostały podpisane w imieniu spółki przez T. J.. W związku z powyższymi zamówieniami spółka wystawiła faktury VAT numer (...) z dnia 2 października 2012 roku na kwotę 1.792 złote brutto i numer (...) z dnia 28 września 2012 roku na kwotę 1.168,50 złotych brutto. Faktury te zostały zapłacone przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w P..

Dowód:

- zamówienia, karta 59,60;

- faktury, karta 56,57;

- potwierdzenie otrzymania przelewu, karta 58;

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

W sprawie sporne było, iż strony współpracowały ze sobą w zakresie zawierania umów przewozu, w tym umów objętych przedmiotem niniejszego postępowania.

Podstawę prawną orzekania w niniejszej sprawie stanowi ustawa z dnia 15 listopada 1984 roku – Prawo przewozowe, a także a także przepisy kodeksu cywilnego. Zgodnie z umową przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy (art. 774 k.c.). Powód domaga się realnego wykonania zobowiązania przez pozwanego, to jest zapłaty należności za wykonaną usługę, zgodnie z art. 354 § 1 k.c.

Strona pozwana zakwestionowała fakt, iż osoba podpisana pod zleceniami przewozu, była uprawniona do reprezentowania pozwanej spółki. Na termin rozprawy nie stawił się nikt za spółkę, mimo wnioskowania przesłuchania osoby uprawnionej do reprezentowania spółki. Jednocześnie strona pozwana nie usprawiedliwiła nieobecności osobiście ani przez swojego pełnomocnika.

Co znamienne, strona pozwana reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, w sprzeciwie od nakazu zapłaty wskazała na fakt toczenia się sprawy karnej na skutek zawiadomienia powoda o możliwości popełnienia przestępstwa z dnia 18 stycznia 2013 roku. Brak był wniosku dowodowego o ustalenie stanu sprawy, bądź jej przedmiotu, załączenie dokumentów zgromadzonych w tamtejszych aktach sprawy.

Do sprzeciwu od nakazu zapłaty – jako dowody w sprawie niniejszej strona pozwana złożyła pisma adresowana do spółki (...), oraz do spółki (...) na okoliczność reakcji pozwanej spółki na otrzymane faktury. Nie może jednak zejść z pola widzenia, że pisma nie są przez nikogo podpisane, nie przedstawiono dowodów wysłania tych pism a przede wszystkim dotyczą innych podmiotów aniżeli powodowa spółka.

W odpowiedzi na sprzeciw powodowa spółka wskazała, że realizowała już wcześniej zlecenia pozwanej spółki, podpisane przez T. J., zaś pozwana spółka zapłaciła za te zlecenia. Na okoliczność niniejszego przestawiono dokumenty podpisane przez T. J., oraz dowód zapłaty za przedmiotowe zlecenia.

Powództwo jawi się jako zasadne, tym bardziej, że strona powodowa przedstawiła dowody wydania przedmiotów przewozu, zaś dokładna analiza pism pozwanej spółki wskazuje na to, że spółka kwestionuje zlecenie przewozu powodowej spółce, zaś samego wykonania zlecenia nie kwestionuje. Co więcej, w kolejnym piśmie procesowym, powodowa spółka wskazała i wykazała, że wcześniejsze zlecenia podpisane przez T. J. w imieniu pozwanej spółki, zostały przez nią wykonane, zaś pozwana spółka zapłaciła za te zlecenia (niesporne). Jednocześnie nie wskazano, że również w tym przedmiocie toczy się postępowanie karne.

Trzy dni przed rozprawą złożone zostało pismo pozwanej spółki – faxem, gdzie zgłoszono wnioski dowodowe dotychczas niezgłaszane, mimo, że spóła od początku reprezentowana była przez zawodowego pełnomocnika. Samo złożenie pisma przed rozprawą, przy założeniu nieobecności strony powodowej na terminie rozprawy ukierunkowane było wyłącznie na odroczenie terminu rozprawy.

Postanowieniem na rozprawie wnioski dowodowe oddalono jako spóźnione, zaś samo pismo zwrócono. Nie złożono zastrzeżenia do protokołu w tym zakresie.

Rozstrzygnięcie wyżej przytoczone znajduje oparcie w treści art. 207 k.p.c. Stosownie do § 3 przytoczonej normy - przewodniczący może także przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę zobowiązać strony do złożenia dalszych pism przygotowawczych, oznaczając porządek składania pism, termin, w którym należy je złożyć, i okoliczności, które mają być wyjaśnione. W toku sprawy złożenie pism przygotowawczych następuje tylko wtedy, gdy sąd tak postanowi, chyba że pismo obejmuje wyłącznie wniosek o przeprowadzenie dowodu. Sąd może wydać postanowienie na posiedzeniu niejawnym. W myśl treści § 7 tej normy - odpowiedź na pozew złożona z naruszeniem § 2 podlega zwrotowi; zwrotowi podlega także pismo przygotowawcze złożone z naruszeniem § 3.

Przewodniczący nie zobowiązywał pozwanej do złożenia takiego pisma, jak również strona pozwana reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika takiego wniosku nie zawarła.

W myśl treści § 6 - sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

Strona pozwana nie wyjaśniła z jakich względów, otrzymując odpis pozwu w dniu 22 grudnia 2014 roku, wnioski dowodowe zgłasza trzy dni przed rozprawą w dniu 19 czerwca 2015 roku. Nie wykazała, że wniosków tych wcześniej zgłosić nie mogła. Ponowiono wniosek o przesłuchanie reprezentanta pozwanej. Reprezentant pozwanej został wezwany na termin rozprawy, na który nie stawił się. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo reprezentanta pozwanej spółki wskazuje, że sprzeciw w zasadzie zmierzał wyłącznie do wydłużenia okresu odzyskiwania należności przez stronę powodową. Kolejny wniosek dowodowy dotyczył sprawy karnej. O istnieniu przedmiotowej sprawy, strona pozwana wiedziała już na etapie składania sprzeciwu od nakazu zapłaty, należało zatem już wówczas sformułować odpowiednie wnioski dowodowe. Również wówczas można było ewentualnie zgłosić inne dowody osobowe.

Stosownie do treści złożonych dokumentów nie okazały się prawdziwe, że spółka inna niż pozwana była podmiotem zamawiającym usługę przewozu w powodowej spółce, o czym świadczy treść złożonych dokumentów (zleceń).

Zdaniem sądu przedmiotowe nowe wnioski dowodowe służyły jedynie przedłużeniu czasu postępowania.

Skoro zatem strona pozwana zleciła stronie powodowej przewóz, strony umówiły się do ceny, zaś przewóz został wykonany i w tym przedmiocie strona pozwana nie składała zastrzeżeń, żądanie zapłaty za wykonaną usługę jawiło się w świetle przedstawionych wyżej dowodów jako zasadne. Terminy płatności wynikają z przedstawionych przez stronę powodową faktur VAT a odsetki od kwot wymienionych w wyroku naliczono od dnia następnego od dnia płatności każdej z faktur.

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. O ile strony nie ustaliły inaczej wierzycielowi należą się odsetki ustawowe. W takiej też wysokości powodowi należne są odsetki od dnia następnego po wskazanym przez niego terminie do zapłaty należności, które to terminy wynikały z faktur, które zostały pozwanemu doręczone.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w 108 § 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powoda koszty złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 250 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika – 1.200 złotych, zgodnie z §6 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego;

3.  Akta przedłożyć z pismami lub za 30 dni