Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Hass-Kloc

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Kościak

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2015r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. B. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) i P. Elektryczne M. B.
w N.

przeciwko: (...) Sp. z o.o. w K.

o zapłatę

I. umorzyć postępowanie co do zapłaty kwoty 5.535,00 zł (słownie: pięć tysięcy pięćset trzydzieści pięć złotych),

II. zasądza od pozwanego (...) Sp. z o.o. w K. na rzecz powoda M. B. kwotę 217.095,00 zł (słownie: dwieście siedemnaście tysięcy dziewięćdziesiąt pięć złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia
03 czerwca 2013r. do dnia zapłaty,

III. zasadza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 20.897,69 zł (słownie: dwadzieścia tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt siedem złotych sześćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 7.217,00 zł (słownie: siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.

Sygn. akt VI GC 185/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 13 maja 2015r.

Pozwem wniesionym w sprawie powód M. B., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w N. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Sp. z o. o. w K. kwoty 222.630 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powyższego podniósł, że strony w dniu 21 listopada 2011r. zawarły umowę na mocy której powód zobowiązał się do wykonania wszystkich instalacji elektrycznych silnoprądowych ( w tym podłączeń, automatyki do innych branż min. do klimatyzacji i wentylacji; zasilanie wind, drzwi itp. ) wraz z robotami niezbędnymi do wykonania w/w z zakresu prac i instalacji elektrycznej związanych z organizacją placu budowy, jego bieżące utrzymanie oraz współdziałanie w zakresie obsługi elektronagrzewów przy pracach żelbetonowych. Zakres w/w robót był częścią głównego zadania pozwanego jako „Budowa Budynku Stacji Dializ wraz z Oddziałem Nefrologicznym przy Wojewódzkim Szpitalu (...) w K.”. Powód miał wykonać roboty do dnia 30 września 2012r. za wynagrodzenie w wysokości 300.000 zł netto. Powód wykonał roboty na miesiąc przed terminem. Potwierdzeniem powyższego było podpisanie w dniu 31 sierpnia 2012r. protokołu odbioru robót. Dalej powód naprowadzał, że w trakcie wykonywania robót wystawiał pozwanemu faktury VAT, dokonywano odbioru prac. Pozwany zapłacił powodowi tylko za dwie pierwsze faktury ( nr (...) i (...) ), za pozostałe popadł
w zwłokę na łączną kwotę 222.630 zł brutto. Na kwotę tą składały się należności z faktur: nr (...). Na wezwanie pozwanego do zapłaty pozwany odpowiedział, że kwestionuje wskazane rozliczenia i składa oświadczenie o potrąceniu. Zdaniem powoda pozwany, pismem z dnia 14 stycznia 2013r., uznał zobowiązanie wobec powoda
w wysokości 222.630 zł. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: kwota 233.700 zł brutto stanowiąca sumę nieuregulowanych faktur VAT; kwota 36.900 zł brutto stanowiąca zatrzymaną kaucję umowną oraz 70% zatrzymanej kaucji zwrotnej podlegającej zwrotowi powodowi, a stanowiącej 25.830 zł ( 233.700 zł minus 36.900 zł plus 25.830 zł = 222.630 zł brutto ).

W odpowiedzi na pozew ( k. 55-60 ) pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powyższego pozwany podniósł, że co do zasady nie kwestionuje należności powoda z tytułu faktur: (...) (...), (...) na kwotę 222.630 zł. Podniósł zaś zarzut potrącenia swoich należności
z w/w należnościami powoda. Powołując się na zapis umowy wskazał, że powód zobowiązany był do partycypacji w kosztach budowy w wysokości 1,5% łącznej sumy faktur netto wystawionych pozwanemu. Skoro wystawił faktury na łączną kwotę 300.000 zł, a więc partycypacja wynosiła 4.500 zł netto i na taką kwotę pozwany wystawił powodowi fakturę VAT. Dalej zarzucił, że powód był zobowiązany do terminowego dostarczenia dokumentacji powykonawczej. Opóźnienie w wykonaniu tego obowiązku zagrożone było karą umowną
w wysokości 10% wartości umowy. Dokumentację powykonawczą powód dostarczył pozwanemu dopiero w dniu 13 listopada 2012r. Stąd naliczona powodowi kara umowna w wysokości 36.900 zł i potrącenie tej kwoty
z należnością powoda. Ponadto strony zawarły poza sporną inwestycją umowę na rozbudowę i modernizację Wojewódzkiego Szpitala (...) w K., gdzie powód był podwykonawcą pozwanego. Strony nie podpisały jednak umowy, pomimo przystąpienia powoda do wykonywania prac. Wg pozwanego do zawarcia umowy jednak doszło, albowiem pozwany przyjął ofertę kosztorysową powoda. Z tytułu realizacji robót objętych tą umową powód wystawił pozwanemu faktury VAT nr (...) na kwotę łączną 484.395,22 zł. Powód wykonał tylko część prac wynikających z jego oferty, po czym zszedł z budowy. Na powyższą okoliczność został spisany protokół z dnia 3 września 2012r. Do czasu zejścia z budowy pozwany zapłacił powodowi 283.595,22 zł. Wobec nagłego przerwania prac przez powoda pozwany wezwał go do zakończenia prac i przedłożenia specyfikacji rzeczowej pod wystawione wcześniej faktury. Pozwany zlecił wykonywanie dalszych prac firmie (...), która
w czasie wykonywania robót przez powoda była jego podwykonawcą. Pozwany sporządził kosztorys rzeczywiście wykonanych przez powoda robót na kwotę 94.103,16 zł. Powód w swoim kosztorysie ujął kwotę 263.168,67 zł. Pismem
z dnia 15 kwietnia 2013r. pozwany wezwał powoda do zapłacenia kwoty 167.848,33 zł z tytułu nadpłaty za faktury (...), a pismem z dnia 19 kwietnia 2013r. dokonał potrącenia tej kwoty z należnościami powoda ujętymi w fakturach (...).

W odpowiedzi na zarzuty pozwanego, powód pismem procesowym z dnia 13 sierpnia 2013r. ( k. 200-202 ) cofnął powództwo o kwotę 5.535 zł wynikającą z faktury nr (...) z dnia 31 stycznia 2013r., którą to pozwany przedstawił do potrącenia w odpowiedzi na pozew. Powód wniósł zatem
o zasądzenie od pozwanego kwoty 217.095 zł wraz z ustawowymi odsetkami
i kosztami procesu. Powód przyznał okoliczności współpracy z pozwanym, zakresu realizacji jak i wzajemnych rozliczeń dotyczących drugiej umowy dot. Rozbudowy i modernizacji szpitala. Dalej powód zarzucił, iż pismo przedłożone przez pozwanego, które ma udowodnić opóźnienie powoda w dostarczeniu dokumentacji powykonawczej , w rzeczywistości nie wskazuje kiedy powód taką dokumentację dostarczył. Nie wynika to z pieczęci pozwanego datowanej na 24 paź Ziernika 2012r. Powód przedłożył protokół przekazania dokumentacji z dnia 27 września 2012r. Co do zarzutu potrącenia kwoty 167.848,33 zł powód podniósł, że wierzytelność ta nie istnieje i nie jest wymagalna. Nie zachodzą zatem przesłanki z art. 498 kc. Reasumując powód podkreślił, że dochodzona pozwem kwota to 217.095 zł, przedstawiona przez pozwanego do potrącenia kwota to 204.748,33 zł. Różnica pomiędzy kwotami to 12.346,67 zł – to kwota bezsporna, przyznana przez pozwanego.

Ostatecznie do protokołu rozprawy z dnia 13 maja 2015r. strony wniosły jak dotychczas.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony są przedsiębiorcami. Powód prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) i p. E. M. B. w N., pozwany pod nazwą (...) Sp. z o. o. w K. ( dowody: zaświadczenie powoda z CEIDG k. 9; odpis pozwanego z KRS k. 10-13 ).

Powód, pismem z dnia 4 listopada 2011r., złożył pozwanemu ofertę kosztorysową na wykonanie robót wskazanych w kosztorysie dotyczących „Budowa budynku Stacji Dializ wraz z Oddzielałem Nefrologicznym przy Wojewódzkim Szpitalu (...) w K.” oraz dotyczących „Rozbudowy i modernizacji Wojewódzkiego Szpitala (...) w K.”. W ofercie wskazał kwotę 1.095.857,98 zł netto
( dowody: kosztorys ofertowy k. 75-109; zeznania świadka P. B. k. 246/2; zeznania świadka A. B. k. 247; zeznania świadka J. K. k. 247/2; zeznania pozwanego k.1102 ).

Strony prowadziły rozmowy i negocjacje i ostatecznie pozwany przyjął w/w ofertę. Podzielono wskazaną w kosztorysie wysokość wynagrodzenia powoda na kwoty: 300.000 zł dot. (...) Stacji Dializ i ok. 902.000 zł dot. rozbudowy i modernizacji Wojewódzkiego Szpitala (...) w K.
( dowód: zeznania świadka J. K. k. 247/2; kosztorys ofertowy k. 75-109 wraz z dopiskiem poczynionym przez J. K. ).

W oparciu o w/w ofertę kosztorysową w dniu 21 listopada 2011r. strony zawarły umowę nr (...) K. Stacja Dializ. Umowa ta została podpisana już po rozpoczęciu wykonywania robót przez powoda. Umową tą pozwany zlecił powodowi kompleksowe wykonanie wszystkich instalacji elektrycznych silnoprądowych ( w tym wszystkich podłączeń, automatyki do innych branż min. do klimatyzacji, wentylacji, zasilanie wind, drzwi itp. ) wraz z robotami niezbędnymi do wykonania w/w zakresu prac i instancji elektrycznej związanej z organizacją placu budowy, jego bieżące utrzymanie oraz współdziałanie przy obsłudze elektronagrzewów przy pracach żelbetonowych,
w ramach realizacji zdania pn. „Budowa budynku Stacji Dializ wraz
z Oddzielałem Nefrologicznym przy Wojewódzkim Szpitalu (...) w K.”. Inwestorem budowy była firma (...) Sp. z o. o. w P.. Kierownikiem do spraw wykonawstwa ze strony pozwanego został P. G.. W zawartej umowie strony ustaliły termin wykonania prac na dzień 30 września 2012r. Za wykonanie przedmiotu umowy ustalono wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 300.000 zł netto. Ustalono, że wynagrodzenie nie będzie podlegało waloryzacji i będzie niezmienne do czasu zakończenia realizacji wszystkich etapów robót. Dodatkowo zastrzeżono, że w przypadku gdy wartość robót przekroczy to wskazane
w umowie powód nie będzie ubiegał się o wynagrodzenie wyższe. W przypadku nie wykonania przez powoda części robót, nie przysługuje mu prawo do uzyskania wynagrodzenia za te roboty. W umowie tej strony zastrzegły także, że powód jest zobowiązany do terminowego dostarczenia ( najpóźniej w dniu zgłoszenia przez pozwanego gotowości do odbioru końcowego przedmiotu umowy ) dokumentacji powykonawczej w ilości 3 egzemplarzy wraz z wersją elektroniczną ( na nośnikach CD/DVD ). W przypadku nieposiadania przez powoda w/w dokumentów pozwany będzie mógł żądać wymiany materiałów,
a powodowi z tego tytułu nie będzie przysługiwać prawo przedłużenia terminu umownego lub zostaną wstrzymane płatności do czasu uzupełnienia żądanych dokumentów. Umowa zobowiązała powoda do partycypowania w kosztach pozwanego w wysokości 1,5% łącznej sumy faktur netto wystawionych przez powoda w ramach realizacji umowy. Za niedostarczenie dokumentacji powykonawczej w terminie powód został zobowiązany do zapłacenia pozwanemu kary umownej w wysokości 10% wynagrodzenia umownego brutto . ( dowód: umowa z dnia 21.11.2011r. k. 14-20 ).

Powód objęte w/w umową roboty wykonał w całości, w terminie wskazanym
w umowie. W dniu 31 sierpnia 2012r. doszło do końcowego odbioru budynku Stacji Dializ. W protokole tym stwierdzono brak wad i usterek ( dowody: protokół odbioru k. 21-22; zeznania świadka P. B. k. 246/2; zeznania M. Z. (1) k. 248; zeznania świadka P. R. (1) k. 249/2 ).

Z tytułu wykonanych robót powód wystawił pozwanemu następujące faktury VAT:

1.  Faktura nr (...) z dnia 9.04.2012r. na kwotę 36.900 zł brutto – faktura zapłacona przez pozwanego;

2.  Faktura nr (...) z dnia 30.04.2012r. na kwotę 24.600 zł brutto – faktura zapłacona przez pozwanego;

3.  Faktura nr (...) z dnia 31.05.2012r. na kwotę 61.500 zł – faktura niezapłacona przez pozwanego;

4.  Faktura nr (...) z dnia 11.07.2012r. na kwotę 49.200 zł – faktura niezapłacona przez pozwanego;

5.  Faktura nr (...) z dnia 13.09.2012r. na kwotę 24.600 zł – faktura niezapłacona przez pozwanego;

6.  Faktura korygująca z dnia 30.12.2012r. na kwotę 73.800 zł – niezapłacona przez pozwanego ( dot. Faktury (...) ) – dowody: faktury wraz z protokołami zaawansowania robót k. 23-36; okoliczność przyznana przez pozwanego w odpowiedzi na pozew k. 56; zeznania świadka P. R. (2) k. 250.

Pismem z dnia 26 listopada 2012r. powód wezwał pozwanego do zapłaty w/w faktur ( dowód: pismo z dnia 26.11.2012r. k. 38 ).

Strony prowadziły ze sobą korespondencję pismami z dnia 24.12.2012r. oraz 2.01.2013r. ( dowody: pisma k. 39-42 ).

Pozwany w dniu 31 stycznia 2013r. wystawił powodowi fakturę VAT nr (...) na kwotę 5.535 zł z tytułu partycypowania przez powoda
w kosztach pozwanego w wykonaniu przedmiotu umowy dot. Stacji Dializ
( dowód: faktura k. 68 ). Ostatecznie powód w piśmie procesowym z dnia 13 sierpnia 2013r. ( k. 200 ) cofnął powództwo w zakresie tek kwoty. Powyższe pozostało zatem wyjaśnione.

Powód w dniu 31 sierpnia 2012r. przedłożył kierownikowi budowy M. Z. dokumentację elektryczną powykonawczą, atesty i certyfikaty na zamontowany osprzęt i armaturę ( dowód: pismo z daty 27.09.2012r. k. 202; zeznania świadka M. Z. (1) k. 248; zeznania świadka P. R. (1) k. 249/2 ). Kierownik budowy M. Z. (1) dopisał na dokumencie protokołu przekazania dokumentacji dopisek o rezerwowym zasilaniu i dacie złożenia dokumentacji powykonawczej w tym zakresie
w dniu 24.10.2012r. . Pomiaru zasilania rezerwowego dokonywał pozwany
( dowód: zeznania świadka M. Z. (1) k. 248 ). Zastrzeżeń co do dokumentacji powykonawczej nie było ( dowód: zeznania świadka P. R. (1) k. 249/2 ).

Powód przystąpił do wykonania robót dotyczących inwestycji rozbudowy
i modernizacji Wojewódzkiego Szpitala (...) w K., będąc podwykonawcą pozwanego. Umowa na piśmie w tym zakresie nigdy nie została zawarta. Pozostał projekt umowy sporządzony przez pozwanego. Powód wykonywał roboty w ramach zleceń pozwanego. Powód nie wykonał całości robót do jakich się zobowiązał w rozmowach z pozwanym. W trakcie ich wykonywania zszedł z budowy ( dowody: zeznania świadka P. B. k. 246/2; zeznania świadka G. W. k. 248; zeznania świadka M. Z. (1) k. 248; zeznania świadka P. R. (1) k. 249/2; zeznania świadka P. R. (2) k. 250; zeznania powoda k. 1101 ).

Po zejściu powoda z budowy bloku operacyjnego prace powoda kontynuowała min. firma (...). A. S. wystawiał faktury VAT
z zestawieniami roboczogodzinami i przekazywał pozwanemu. Pozwany
w większości płacił mu z opóźnieniem ( dowód: zeznania świadka A. S. k. 249 ). Po powodzie dla pozwanego na bloku operacyjnym roboty wykonywali także M. N. i K. M.. Raz na miesiąc wystawiali fakturę
wraz z zestawieniem roboczogodzin i przekazywał pozwanemu. Pozwany płacił
w terminie. Wcześniej M. N. i K. M. pracowali dla powoda na Stacji Dializ ( dowód: zeznania świadka M. N.; zeznania świadka K. M. k. 249/2 ).

Powód z tytułu robót wykonanych na bloku operacyjnym wystawił pozwanemu faktury na łączną kwotę 484.395,22 zł. Pozwany zapłacił mu 283.595,22 zł. Po zejściu powoda z budowy pozwany dokonał pomiaru wykonanych przez powoda robót i sporządził kosztorys na kwotę 94.103,16 zł. Powód także sporządził swój kosztorys, w którym uznał, że wartość wykonanych przez niego prac stanowi 263.168,67 zł ( dowody: faktury VAT k. 117-120; dowody wpłaty k. 123-128; obmiar wraz z kosztorysem powykonawczym pozwanego k. 147-156; kosztorys powykonawczy powoda k. 175-178 ).

Pismem z dnia 8 lutego 2013r. pozwany potrącił z należnościami powoda kwotę 167.848,33 zł brutto z tytułu nadpłaty powstałej wskutek zawyżenia należności za prace wykonane podczas realizacji zadania pn. „Rozbudowa i modernizacja Wojewódzkiego Szpitala (...) II w K.” na którą zostały wystawione faktury: (...), (...), (...), (...) oraz kwotę 4.500 zł netto ( 5.535 zł brutto ) z tytułu faktury FV (...). Powyższe oświadczenie zakwestionował powód ( dowody: pismo pozwanego z dnia 8.02.2013r. k. 44, pismo powoda z dnia 25.02.2013r. k. 45 ).

Na zlecenie Sądu została sporządzona opinia biegłego sądowego K. S., której celem było ustalenie wartości wynagrodzenia należnego powodowi od pozwanego z tytułu prac realizowanych pn. „Rozbudowa i modernizacja Wojewódzkiego Szpitala im. (...) II w K.”. W opinii głównej ( k. 292-369 ) biegły przyjął, że powód w trakcie trwania umowy nr (...) K. Stacja Dializ wykonywał następujące roboty elektryczne: 1. Instalacje elektryczne Oddziału Bloku Operacyjnego wraz
z OIOM; 2. Instalacje Elektryczne szybu windowego dwóch wind szpitalnych; 3. oświetlenie terenu – instalacje elektryczne zewnętrzne. Pierwsze i drugie zadanie realizował według dokumentacji projektowej otrzymanej od pozwanego, na oświetlenie zewnętrzne projektu nie było. Biegły przyjął, że powód wykonał całość robót dotyczących instalacji elektrycznej szybu windowego dwóch wind szpitalnych na kwotę 34.213,30 zł brutto. Biegły wskazał, że według kosztorysu opracowanego przez pozwanego, a opartego na obmiarze dokonanym przez A. S. powód wykonał roboty na bloku operacyjnym i dot. Oświetlenia terenu na kwotę 74.815,06 zł. Zaś według kosztorysu powoda wykonał on prace na kwotę 282.765,62 zł. Biegły przedstawił własny kosztorys powykonawczy, z którego wynika, iż należne wynagrodzenie powodowi stanowiło 178.437,46 zł brutto. Do tak sporządzonej opinii zarzuty wniosły obie strony. Powód zarzucił jedynie, iż wbrew prawdopodobnie omyłki biegłego, nie przystaje on na naliczaną przez pozwanego karę umowną w wysokości 36.900 zł ( k. 378 ). Pozwany zaś podniósł, że biegły bezpodstawnie wliczył w należne powodowi wynagrodzenie kwoty: 31.793,15 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie wind szpitalnych oraz kwotę 11.548,63 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie oświetlenia terenu. Zdaniem pozwanego pozwany nie zlecał powodowi wykonania w/w prac.
W odpowiedzi na powyższe zarzuty biegły sporządził opinię uzupełniającą ( k. 469530 ). Biegły w opinii tej wyraził zdanie na temat należności kary umownej – ta część opinii biegłego nie podlegała ocenie Sądu, albowiem ocena zasadności naliczenia w/w kary umownej należy do Sądu. Odpowiadając na zarzuty strony pozwanej biegły wyjaśnił ( k. 471-473 ) w oparciu o jakie dokumenty przyjął wykonanie przez powoda wind i oświetlenia zewnętrznego. Dokonał w ramach dalszych zarzutów pozwanego analizy kosztorysu powoda i przyjął, że kwota na dzień opracowania opinii wynosi brutto 238.545,87 zł ( k. 480 ). Po wniesieniu kolejnych zarzutów strony pozwanej, biegły opracował kolejną opinię uzupełniającą ( k. 605-696 ) w której podtrzymał opinię dotychczasową wskazując, że należne wynagrodzenie powoda to 238.545,87 zł brutto ( k. 615 ). Od opinii uzupełniającej pozwany wnosił dalsze zarzuty, zaprzeczając jakoby powód wykonał roboty dotyczące wind i oświetlenia zewnętrznego ( k. 687 ). Ostatecznie Sąd przesłuchał biegłego na rozprawie w dniu 8 października 2014r. i biegły podtrzymał dotychczas wydane opinie ( k. 705 ). Biegły odpierając kolejne zarzuty strony pozwanej, pismem z dnia 8 grudnia 2014r. ( k. 941-973 ) podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów, które to uznał za wiarygodne w zakresie, jaki wyznaczają im przepisy art. 244 i 245 kpc. Dowody z dokumentów nie były ponadto kwestionowane przez strony.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków zawnioskowanych przez stronę pozwaną, a to świadka P. B., P. G., A. B., J. K., G. W., A. S., M. N., K. M.. Zeznania te należało ocenić jako spójne, logiczne. Z zeznań świadków wynikało wprost, że powód wykonywał roboty budowlane jako podwykonawca pozwanego przy inwestycjach: budowy Stacji Dializ oraz Rozbudowy i modernizacji (...) szpitala. Świadkowie ci zgodnie zeznawali, iż strony nigdy nie zawarły umowy na piśmie w zakresie Rozbudowy i modernizacji szpitala, że powód wykonywał tam zlecone przez pozwanego roboty, ale po jakimś czasie zszedł z budowy. Zgodne były także podawane przez świadków kwoty ustalonego wynagrodzenia, daty wykonywania prac. Świadkowie zdaniem Sądu posiadali wiedzę z racji wykonywania obowiązków na spornej inwestycji. Fakty podawane przez świadków współgrały z zeznaniami pracownika firmy (...) świadka M. Z., który był jednocześnie kierownikiem budowy. Świadek także potwierdził, że umowy między stronami na piśmie nie było, ale powód prace wykonywał i zszedł z budowy nie dokończywszy zleconych robót. Niejasne pozostają zeznania w/w świadka
w zakresie poczynienia przez niego dopisku dot. Złożenia dokumentacji powykonawczej z zakresu zasilania rezerwowego, na dokumencie z dnia 27 września 2012r. stanowiącym protokół przekazania dokumentacji ( k. 202 ), jednakże w związku z ustaleniami Sądu ( o czym poniżej ) nie ma to istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Jako zgodne z posiadaną wiedzą Sąd uznał zeznania świadka P. R. (1) i świadka P. R. (2) . Zeznania te są jasne i nie budzą
w ocenie Sądu wątpliwości.

Zeznania stron okazały się zgodne z dotychczas prezentowanym stanowiskiem stron.

Opinię biegłego Sąd uznał za wiarygodną w części dotyczącej dokonania przez biegłego stricte wyliczenia powodowi wysokości należnego mu wynagrodzenia. Biegły kilkakrotnie ustosunkowywał się do stawianych mu zarzutów, jednakże należy przyjąć, że dokonane przez niego wyliczenia są rzetelne, zgodne z posiadaną wiedzą. Zarzuty strony pozwanej, choć stawiane wielokrotnie, nie były oparte na konkretnych argumentach, które mogłyby zmienić ustalenia biegłego. Stąd Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z kolejnej opinii innego biegłego sądowego. Sąd nie wziął także pod uwagę, co zaakcentował podczas przesłuchania biegłego, jego uwag czynionych zarówno w opiniach jak i ustnych zeznaniach na temat zarzutów strony pozwanej, a przede wszystkim oceny zachowania stron czy oceny zasadności wytoczonego powództwa i związanych z tym kwestii merytorycznych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

We wniesionym w niniejszej sprawie pozwie powód domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 222.630 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz kosztami procesu. Pismem z dnia 13 sierpnia 2013r. powód cofnął powództwo
o kwotę 5.535 zł. Uznał tym samym zarzut pozwanego, podniesiony
w odpowiedzi na pozew, dotyczący w/w kwoty wynikającej z faktu naliczenia powodowi kosztów partycypowania w kosztach budowy zgodnie z § 8 pkt. 1 ppkt. 13 umowy nr (...). Tym samym powód ograniczył żądanie pozwu do kwoty 217.095 zł. Stąd też Sąd, na mocy art. 355 kpc w pkt. I wyroku umorzył postępowanie w zakresie cofniętej kwoty 5.535 zł.

Przechodząc do meritum sprawy należy na wstępie zaznaczyć, że bezspornym w sprawie była wysokość dochodzonego pozwem roszczenia oraz charakter stosunku zobowiązaniowego, z którego powód wskazaną kwotę wywodził. Pozwany, w odpowiedzi na pozew, podał, że nie kwestionuje należności powoda z faktur wskazanych w pozwie, ich zakresu oraz wysokości. Poza sporem zatem pozostało, iż powód wykonał na rzecz pozwanego roboty objęte umową z dnia 21 listopada 2011r. nr (...) dotyczące Stacji Dializ.

Spór skoncentrował się wokół podniesionego przez pozwanego zarzutu potrącenia należności pozwanego wobec powoda z należnościami powoda wskazanymi w pozwie. Pozwany zarzut potrącenia argumentował tym, iż powód wykonywał na jego rzecz roboty wynikające z ustnie zawartej umowy,
a obejmujące budowę pn. „Rozbudowa i modernizacja Wojewódzkiego Szpitala (...) w K.” , których to nie wykonał w całości, a otrzymał wynagrodzenie ponad wartość wykonanych robót. Pozwany zgłosił do potrącenia kwotę:

1.  36.900 zł tytułem naliczonej powodowi kary umownej za nieterminowe dostarczenie pozwanemu dokumentacji powykonawczej z zakresu robót wykonywanych w ramach budowy Stacji Dializ ( kara umowna naliczona w oparciu o § 8 pkt. 1 ppkt. 11 umowy nr (...) K. (...) Dializ ) oraz

2.  167.848,33 zł tytułem nadpłaty dokonanej przez pozwanego na rzecz powoda z tytułu robót wykonanych w ramach inwestycji pn. Rozbudowa
i modernizacja Wojewódzkiego Szpitala (...) w K.”
( pozwany podniósł, że zapłacił powodowi 283.595,22 zł, zaś po dokonaniu obmiaru wykonanych przez powoda robót okazało się że ich wartość wynosiła 115.746,89 zł. Nadpłata to różnica kwot 283.595,22 zł
i 115.746,89 zł ).

Sąd Okręgowy nie podzielił stanowiska pozwanego w zakresie naliczonej powodowi kary umownej za nieterminowe dostarczenie pozwanemu dokumentacji powykonawczej. Strony co prawda w zawartej umowie z dnia 21 listopada 2011r. ustaliły termin zakończenia robót na dzień 30 września 2012r., a w § 8 pkt. 1 ppkt. 11 tejże umowy zastrzegły w razie nieterminowego przedłożenia dokumentacji powykonawczej naliczenie kary umownej, jednakże dalej w§ 8 pkt. 1 ppkt. 11 w nawiasie po „terminowym dostarczeniu” dodano „najpóźniej w dniu zgłoszenia przez pozwanego gotowości do odbioru końcowego przedmiotu umowy”. Z literalnego brzmienia cytowanego zapisu wynika, że powód mógł dostarczyć pozwanemu dokumentację powykonawczą najpóźniej do dnia zgłoszenia przez pozwanego gotowości do odbioru robót.
W umowie natomiast zawartej przez pozwanego z firmą (...) S. A. w W., w ramach której następnie pozwany zalecił powodowi wykonanie przedmiotowych robót, w § 3 pkt. 2 zastrzeżono termin zakończenia robót na dzień 31 października 2012r ( k. 732 ). Według Sądu to ten termin należy poczytywać jako granicę złożenia przez powoda dokumentacji powykonawczej. Innymi słowy pozwany mógł naliczyć powodowi karę umowną od 1 listopada 2012r., a nie jak to uczynił od 1 października 2012r. Powód w niniejszej sprawie w należyty sposób wykazał, że przedłożył pozwanemu dokumentację powykonawczą w terminie. W aktach sprawy zalega bowiem dokument pn. „protokół przekazania dokumentacji” z dnia 27 września 2012r., z którego wynika, że powód przekazał kierownikowi budowy tą dokumentację w dniu 27 września 2012r – a zatem w terminie. Sąd nie podziela przy tym zarzutów pozwanego, iż dowodem na opóźnienie w dostarczeniu dokumentacji powykonawczej jest pismo powoda z dnia 26 listopada 2012r., w którym sam powód wskazuje, że dostarczył tą dokumentację w dniu 26 listopada 2012r. ( k. 69 ), albowiem z treści tegoż dokumentu wynika jednoznacznie, iż powodowi chodziło o inną dokumentację, niż ta stricte powykonawcza. Wprawdzie powód wskazuje, iż dostarczył „dokumentację powykonawczą”, ale dalej pisze iż chodzi o dokumenty takie jak: protokoły zaawansowania robót, protokół odbioru robót oraz faktury VAT, w tej sytuacji nie jest to jednoznaczne z treścią § 8 pkt 11a-c, zaś pozwany nie sprecyzował jakich dokładnie dokumentów w zakresie dokumentacji powykonawczej objętej w/w zapisem umowy nie otrzymał
w terminie ujętym w § 8 pkt 11 umowy (k. 17).

Reasumując Sąd uznał, że pozwany niezasadnie obciążył powoda w/w karą umowną, a tym samym nieskutecznie zgłosił przedmiotową kwotę do potrącenia.

Zdaniem Sądu niezasadnym było także potrącenie kwoty 167.848,33 zł tytułem nadpłaty dokonanej przez pozwanego na rzecz powoda z tytułu robót wykonanych w ramach inwestycji pn. „Rozbudowa i modernizacja Wojewódzkiego Szpitala (...) w K.”. Sporna w tej kwestii okazała się wartość wykonanych przez powoda robót. Powód wystawił faktury na kwotę 484.395,22 zł. Następnie oszacował wartość wykonanych przez siebie prac na kwotę 263.168,67 zł na co przedłożył pozwanemu kosztorys powykonawczy. Pozwany zapłacił powodowi kwotę 283.595,22 zł, a po dokonaniu obmiaru wykonanych przez powoda prac sporządził swój kosztorys, z którego wynikało, że wartość wykonanych przez powoda prac stanowiła 115.746,89 zł. Skoro zatem wartość robót okazała się sporna Sąd, nie mając w tym zakresie specjalistycznej wiedzy, dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego, który został zobowiązany do wyliczenia wartości należnego powodowi wynagrodzenia z tytułu wykonanych na rzecz pozwanego prac na bloku operacyjnym. Ostatecznie, po odparciu zarzutów strony pozwanej, biegły przyjął, że wartość należnego powodowi wynagrodzenia wynosi 238.545,87 zł brutto. Zarzuty pozwanego do wydanej w sprawie opinii skoncentrowały się przede wszystkim do tego, iż zdaniem pozwanego nie zlecał on powodowi wykonania dwóch wind szpitalnych oraz oświetlenia zewnętrznego. Biegły zaś w swojej opinii przyjął powyższe jako prace wykonane przez powoda ( biegły powoływał się na dokumentację zalegającą w aktach sprawy oraz zapis programu funkcjonalno - użytkowego dostarczonego mu przez pozwanego). Sąd powyższe ustalenia podziela, albowiem co do oświetlenia zewnętrznego okoliczność jego wykonania wynika wprost z pisma pozwanego skierowanego do powoda z dnia 25 września 2012r.
( k. 132 ), które to pismo przedłożył wraz z odpowiedzią na pozew sam pozwany, z pisma pozwanego skierowanego do powoda z dnia 24 grudnia 2012r. oraz
z pisma pozwanego z dnia 17 stycznia 2013r. Z dokumentów tych wyraźnie wynika, że pozwany wzywa powoda do zakończenia rozpoczętych przez powoda prac w zakresie oświetlenia zewnętrznego. Trudno podzielić zatem twierdzenia pozwanego podnoszone w niniejszym procesie, iż nie zlecał on powodowi w/w prac. Sąd nie podziela także zarzutu pozwanego w zakresie wind. Jak wskazał biegły windy wymieniane są kilkakrotnie w programie funkcjonalno-użytkowym przedstawionym przez pozwanego biegłemu, a szczegóły przedstawia projekt wykonawczy, który to wraz z w/w programem stanowił załącznik do umowy
z dnia 21 listopada 2011r. łączącej strony. O wykonaniu wind zeznał także powód. Powyższe jest w ocenie Sądu wiarygodne.

Reasumując Sąd nie podzielił zarzutów pozwanego zgłoszonych do wydanej w sprawie opinii, a tym samym uznał wydaną opinię za wiarygodną
i rzetelną.

Biegły wyliczył, iż należne powodowi wynagrodzenie za wykonane roboty stanowi 238.545,87 zł brutto. Skoro pozwany zapłacił powodowi 283.595,22 zł to zgłoszona przez niego do potrącenia nadpłacona wierzytelność w wysokości 167.848,33 zł mieści się w granicy kwoty zapłaconej przez pozwanego, a tym samym nie mogła zostać uznana przez Sąd za udowodnioną i zasadnie potrąconą.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na mocy art. 647 kc, art. 648 kc oraz art. 498 kc Sąd orzekł jak w pkt. II wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje uzasadnienie w art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z § 6 pkt. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej z urzędu ( Dz. U. 2013. 461 ). Na zasądzoną kwotę składają się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 11.131 zł; koszty zastępstwa procesowego w wysokości 7.200 zł; koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. oraz wpłacone przez powoda i wykorzystane zaliczki na poczet wydatków w wysokości 2.549,69 zł ).