Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Magdalena Hupa – Dębska

Sędziowie: SO Leszek Dąbek (spr.)

SR (del.) Barbara Konińska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej

z wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W.

przeciwko dłużnikowi J. S. (S.)

w przedmiocie skargi wierzyciela na postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wodzisławiu Śląskim A. T. z dnia 4 grudnia 2013r., Km 1981/08, Km 1983/08, Km 1985/08 – Km 1994/08

na skutek zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 24 marca 2014 r., sygn. akt I Co 2881/13

postanawia:

1.  uchylić zaskarżone postanowienie w części oddalającej skargę wierzyciela
na zawarte w zaskarżonych postanowieniach komornika sądowego rozstrzygnięcia o zobowiązaniu wierzyciela do zapłaty należnych, a nie pokrytych kosztów postępowania i w tym zakresie sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Wodzisławiu Śląskim do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego;

2.  oddalić zażalenie w pozostałej części.

SSR (del.) Barbara Konińska SSO Magdalena Hupa – Dębska SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 1508/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Zabrzu w postanowieniu z dnia 4 06 2013r. udzielił wnioskodawczyni Kombinatowi (...) Spółce Akcyjnej w Z. zabezpieczenia poprzez upoważnienie jej do korzystania z bocznicy kolejowej usytuowanej na nieruchomości obejmującej działkę (...) dla której Sąd Rejonowy w Zabrzu prowadzi księgę wieczystą (...) stanowiącej przedmiot własności

i użytkowania wieczystego uczestników postępowania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowo – akcyjnej w Z. i Skarbu Państwa – Prezydenta Miasta Z. w celu przetaczania wagonów do torów kolejowych (...) usytuowanych na nieruchomości wnioskodawczyni obejmującej działkę nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Zabrzu prowadzi księgę wieczystą (...). Sąd Rejonowy uznał, że wnioskodawczyni uprawdopodobniła roszczenie o ustanowienie drogi koniecznej oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.

Orzeczenie zaskarżyła uczestniczka postępowania (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo – akcyjna w Z. , która wnosiła o jego zmianę przez oddalenie wniosku bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy

do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenie na jej rzecz od wnioskodawczyni zwrotu kosztów postępowania.

Zarzucała, że przy ferowaniu postanowienia naruszono prawo procesowe tj.:

- art. 233 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, iż w niniejszej sprawie wnioskodawczyni wykazała przesłanki do udzielenia zabezpieczenia,

- art. 730 ¹ k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie przez Sąd pierwszej instancji, że w niniejszej sprawie zachodzą podstawy do udzielenia zabezpieczenia,

- art. 731 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie polegające na udzieleniu zabezpieczenia, które faktycznie zaspokaja roszczenie wnioskodawczyni w postępowaniu

o ustanowienie drogi koniecznej.

W uzasadnieniu zażalenia między innymi podnosiła, że wnioskodawczyni złożyła dokumenty „uzasadniające dochodzone roszczenie”, jednak nie uprawdopodobniła interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Skarżąca nie podjęła żadnych działań, które mogą utrudnić wnioskodawczyni dostęp do torów kolejowych. Pomiędzy uczestnikami

w dalszym ciągu prowadzone są negocjacje, a zawarte w piśmie z dnia 22 05 2013r. zagrożenie zablokowania przez nią bocznicy stanowiło jedynie element strategii negocjacyjnej.

(...) Spółka Akcyjna w Z. wniosła o oddalenie zażalenia oraz zasądzenie na jej rzecz od skarżącej zwrotu kosztów postępowania odwoławczego, wywodząc, że zaskarżone postanowienie jest prawidłowe.

Sąd Okregowy zważył, co następuje:

Zgodnie z regulacją regulacji art. 730 ¹ § 1 k.p.c. udzielenie zabezpieczenia jest uzależnione od uprawdopodobnienia roszczenia oraz posiadania interesu prawnego

w udzieleniu żądanego zabezpieczenia i stosownie do art. 755 § 1 k.p.c. sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni, nie wyłączając sposobów przewidzianych dla zabezpieczenia roszczeń pieniężnych.

Z niekwestionowanych przez twierdzeń wniosku oraz z dołączonych do niego dokumentów wynika, że wnioskodawczyni i jej poprzednicy prawni korzystają od 150 lat z bocznicy kolejowej biegnącej po nieruchomości skarżącej w celu przywozu surowca do produkcji koksu i wywozu wytworzonych produktów oraz że bocznica stanowi jedyny możliwy dostęp do sieci kolejowej (...), co świetle regulacji art. 145 § 1 k.c. uprawdopodobnia jej roszczenie w sposób dostateczny (nie jest to kwestionowane w zażaleniu).

Jak słusznie przyjął Sąd pierwszej instancji uniemożliwienie wnioskodawczyni korzystanie z bocznicy – z uwagi na masowość przewożonych po niej materiałów – spowoduje zakłócenia w pracy przedsiębiorstwa wnioskodawczyni, a nawet może wręcz uniemożliwić jego funkcjonowanie.

Jakkolwiek w piśmie z dnia 22 05 2013r. skarżąca stwierdziła, że „tory przecinające jej działkę pozostawia drożne, to równocześnie zagroziła ich zablokowaniem

o ile nie dojdzie w wyznaczonym terminie do spotkania przedstawicieli uczestników postępowania.

Stwarza to realną groźbę, iż w przypadku nie dojścia pomiędzy uczestnikami postępowania do porozumienia w prowadzonych przez nich negocjacjach, że skarżąca zablokuje bocznicę uniemożliwiając w ten sposób funkcjonowanie przedsiębiorstwa wnioskodawczyni.

Do udzielenia zabezpieczenia jest przy tym wystarczającym, aby prawa żądającego udzielenia zabezpieczenia zostały zagrożone i nie jest konieczne – do czego

w istocie zmierza zażalenie – żeby zostały one naruszone.

Dlatego Sąd Rejonowy trafnie ocenił, że w materiale sprawy roszczenie wnioskodawczyni zostało dostatecznie uprawdopodobnione oraz że posiada ona interes prawny w udzieleniu jej zabezpieczenia, co w świetle przytoczonych na wstępie regulacji czyni wniosek zasadnym.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym postanowieniu
i zażalenie jest bezzasadne.

R. zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie uczestniczki postępowania jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.