Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2015 r. w Lubinie

na rozprawie sprawy

z powództwa A. F.

przeciwko (...) Sp. z o.o. z /s w L.

o przywrócenie do pracy

I oddala powództwo,

II zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powód A. F. wniósł przeciwko stronie pozwanej (...) sp. z o.o. w L. pozew o przywrócenie do pracy.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że otrzymał od pracodawcy pismo rozwiązujące umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu niezdolności do pracy powstałej wskutek choroby trwającej dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku i pobierania trzymiesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego, to jest rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło na podstawie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p. Według powoda rozwiązanie z nim stosunku pracy jest niesprawiedliwie i krzywdzące. Powód ma świadomość istnienia uprawnienia po stronie pracodawcy do rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia w przypadku przedłużającej się niezdolności do pracy, ale uważa że korzystanie z takiego uprawnienia podlega ocenie w aspekcie zgodności takiego zachowania z zasadami współżycia społecznego. Zdaniem powoda, rozwiązanie z nim umowy o pracę jest niezgodnie właśnie z zasadami współżycia społecznego. Przede wszystkim powód wskazał, że niezdolność do pracy jest następstwem wypadku przy pracy jakiemu uległ w trakcie wykonywania zatrudnienia u pozwanego. W ocenie powoda pracodawca błędnie ustalił przyczyny wypadku jakiemu uległ 29 marca 2014r. Przyczyną wypadku była przede wszystkim niedostateczna ilość osób zatrudnionych, a także ignorowanie sygnałów o zagrożeniu bezpieczeństwa pracowników, czy wręcz nakazywanie pracownikom podejmowania działań zagrażających ich bezpieczeństwu. Dodatkowo, powód był przez przełożonych zapewniany, że po odzyskaniu niezdolności do pracy będzie mógł wrócić do pracy na dotychczas zajmowanym stanowisku. Zdaniem powoda, działanie pracodawcy narusza szereg zasad współżycia społecznego w tym zasady dobrych obyczajów, zasady przyzwoitości, zasadę lojalności wobec pracownika. Utrata zdolności do pracy powoda nastąpiła w wyniku wypadku przy pracy do którego doszło przede wszystkim z uwagi na zaniechania w zakresie BHP, za które odpowiada pozwany pracodawca. W ocenie powoda zatem rozwiązanie z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia narusza przepisy prawa i zasadnym jest jego roszczenie o przywrócenie do pracy.

Strona pozwana(...)z o.o. w L. nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie.

W odpowiedzi na pozew zarzuciła, że przyczyną rozwiązania z powodem umowy o pracę była jego niezdolność do pracy, a rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło na podstawie art. 53 § 1 pkt 1b k.p. Pozwana spółka posiadała prawo do zastosowania wobec powoda trybu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Zdaniem pozwanej, odwoływanie się do klauzul generalnych przewidzianych w art. 8 k.p. nie może podważyć mocy obowiązującej przepisów prawa gdyż taka praktyka mogłaby prowadzić do naruszania zasad praworządności oraz podważenia pewności obrotu gospodarczego. Prawdą jest, że powód uległ wypadkowi przy pracy i wskutek tego pozostawał na zwolnieniu lekarskim, a następnie świadczeniu rehabilitacyjnym, natomiast pozwana podkreśliła, że roszczenie powoda należy uznać za przedwczesne z uwagi na fakt, że w chwili wniesienia pozwu pozostaje on nadal na świadczeniu rehabilitacyjnym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Powód był zatrudniony u strony pozwanej od 1 lutego 2006r. na stanowisku próbobiorcy Wydziału Kontroli Jakości P. S. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Odbył wymagane szkolenia wstępne i okresowe w dziedzinie BHP, został zapoznany z ryzykiem zawodowym.

29 marca 2014r. powód uległ wypadkowi przy pracy. W tym dniu powód miał za zadanie pobieranie próbek na stanowisku przenośnika taśmowego (...)na poziomie zasypu zbiorników rudy w budynku produkcyjnym (...). Po przyjściu na stanowisko pracy powód sprawdził drożność na podzielniku pod kruszarkami w urządzeniu do pobierania próbek rudy na przesypie przenośnika taśmowego. Następnie poszedł na poziom przesypu przenośnika (...)i tam w pomieszczeniu dla obsługi włączył wyłącznikiem głównym zasilanie na szafie sterowniczej urządzenia do automatycznego pobierania próbek. Pobieranie próbek na tej zmianie miało się odbywać tylko z przenośnika (...). Po uruchomieniu na szafie sterowniczej programu przyciskiem start, urządzenie do automatycznego pobierania próbek rozpoczęło pracę. Po dwóch kolejnych pobraniach próbek rudy przez urządzenie powód zszedł na niższy poziom stanowiska w celu odebrania próbki i stwierdził, że w wiadrze jest zbyt mała ilość próbki rudy. W związku z tym podejrzewał, że niedrożny jest zbiornik pod kruszarką walcową. Po sprawdzeniu drożności zbiornika przy użyciu pręta stalowego domyślał się, że zablokowana ruda miedzi może znajdować się w koszu zasypowym urządzenia. W celu udrożnienia kosza zasypowego i kontynuowania dalszego pobierania próbek rudy miedzi, powód wziął z pomieszczenia drabinę rozstawną aluminiową pięciostopniową i przy jej użyciu wchodził na urządzenie. Z urządzenia do pobierania próbek była zdjęta pokrywa otworu rewizyjnego z suwnicy kosza zasypowego. W trakcie wchodzenia na urządzenie pracownik prawą ręką chwycił za krawędź otworu rewizyjnego, która znajdowała się na wysokości 2,2 m i starał się postawić drugą nogę na urządzeniu. W tym czasie nastąpiło przechylenie zsuwni kosza zasypowego siłownikiem pneumatycznym i palce prawej ręki powoda zostały przygniecione do obudowy. Powód miał nałożone rękawice ochronne (...). Na uwolnienie palców ręki poszkodowany czekał około 8 minut do pobrania następnej próbki rudy i odchylenia suwnic kosza zasypowego. Po uwolnieniu palców ręki poszkodowany poszedł do pomieszczenia i wyłączył urządzenie głównym włącznikiem, a następnie udał się do pomieszczenia próbkarni. O zaistniałym wypadku poinformował mistrza. W związku z wypadkiem wstrzymano pracę urządzenia do czasu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku. Ustalono, że pokrywa na urządzeniu była wcześniej zdjęta, a sposób sprawdzania drożności przez pracowników przy użyciu drabiny był akceptowany przez osoby nadzoru. Zespół badający przyczyny i okoliczności wypadku przy pracy stwierdził, że przyczynami wypadku były: dopuszczenie obsługi urządzenia ze zdjętą pokrywą, tolerowanie przez osoby nadzoru niebezpiecznych sposobów wykonywania pracy - przy użyciu drabiny wchodzenie na urządzenie, wejście przez poszkodowanego po drabinie na urządzenie w trakcie jego pracy co stanowiło zagrożenie dla pracownika oraz trzymanie ręki przez poszkodowanego w niebezpiecznym miejscu ruchomym elemencie urządzenia.

W wyniku wypadku przy pracy powód doznał rany miażdżonej palca III dłoni prawej z licznymi ranami, oraz rany palca IV. Po wypadku powód przebywał nieprzerwanie na zwolnieniu lekarskim, a następnie świadczeniu rehabilitacyjnym. Obecnie nie odzyskał jeszcze zdolności do pracy.

Dowód: akta osobowe powoda

akta powypadkowe

kserokopia decyzji ZUS z 28.01.2015r., k. 20-21

zeznania powoda, k. 53 verte

Pismem z 4 lutego 2015r. pracodawca rozwiązał z powodem umowę o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 53 § 1 pkt 1b kp. Jako przyczynę podano niezdolność do pracy powstałą na skutek choroby trwającej dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania trzymiesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego i dalszym brakiem zdolności do pracy.

Dowód: akta osobowe powoda

Powód zgłaszał zastrzeżenia do treści protokołu powypadkowego, kwestionując wskazane w nim przyczyny rozwiązania umowy. Zastrzeżenia nie zostały przez pracodawcę uwzględnione.

dowód: akta powypadkowe

Osoby dozoru nie tolerowały sprawdzania przez pracowników obsługujących przenośnik taśmowy poprawności działania maszyny przy urządzeniu włączonym. Była natomiast akceptowana, wbrew zapisom „przepisów ruchu obsługi i bezpieczeństwa pracy” tego urządzenia, praca urządzenia bez zamocowanej pokrywy, jak i używanie drabiny do lokalizowania usterek w jej pracy.

Powód wykonywał pracę przy obsłudze przenośnika taśmowego wiele razy.

dowód: akta powypadkowe powoda,

zeznania świadków:

E. K., k. 52 verte

S. P., k. 53

częściowo zeznania powoda, k. 53 verte

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Bezsporne w sprawie było zaistnienie przyczyny wskazanej w piśmie rozwiązującym z powodem umowę o pracę bez wypowiedzenia w oparciu o dyspozycję art. 53 par. 1 pkt 1b Kodeksu Pracy. Zgodnie z tym przepisem pracodawca może rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli niezdolność do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze trzy miesiące, gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.

Powód wskazywał na niezgodność z zasadami współżycia społecznego skorzystania przez stronę pozwaną z uprawnienia do rozwiązania z nim umowy w powyższym trybie.

Zarzut powoda nie zasługiwał na uwzględnienie.

Przede wszystkim odwoływanie się do klauzul generalnych (art. 8 k.p.) powinno mieć miejsce w wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych przypadkach, albowiem skutkuje to pozbawieniem podmiotu możliwości skorzystania z prawa, które mu przysługuje. Prowadzi to zawsze do osłabienia pewności prawa.(por. przykł. wyrok Sądu Najwyższego z 12.11.2014r., I PK 79/14).

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić w pierwszej kolejności, że co do zasady, niezdolność do pracy wywołana wypadkiem przy pracy, tak jak ma to miejsce w przypadku powoda, do takich szczególnych okoliczności, o których mowa wyżej, nie należy. Ustawodawca nie wyłączył możliwości rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w takim przypadku. Wręcz przeciwnie. W przypadku niezdolności do pracy wywołanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową nie jest wymagane co najmniej 6 miesięczne zatrudnienie u danego pracodawcy, a zatem przesłanki skorzystania z art. 53 par. 1 pkt 1 b są łagodniejsze w stosunku do niezdolności do pracy wynikającej z innych przyczyn.

Dodatkowo, o uwzględnieniu zarzutów powoda odwołujących się do zasad współżycia społecznego nie mogą zdecydować okoliczności wypadku przy pracy jakiemu uległ. Istotnie, do jego zaistnienia przyczyniły się zaniedbania ze strony pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa pracy podczas obsługi przenośnika taśmowego (...). Pracodawca dopuszczał do pracy urządzenia bez obudowy/pokrywy, jak i tolerował wchodzenie na urządzenie przez pracowników przy pomocy drabiny aluminiowej. Wbrew jednak zarzutom powoda, nie było ani dozwolone, ani akceptowane przez osoby dozoru, weryfikowanie przez pracowników prawidłowości pracy urządzenia podczas jego pracy ( bez jego wyłączenia). Wynika to wprost z zeznań świadków E. K. oraz S. P.. Z zeznań świadka D. A., złożonych w postępowaniu wypadkowym, nie wynika również, aby było tolerowane udrażnianie maszyny podczas jej pracy. Należy zwrócić uwagę, że powód usterki w pracy maszyny nawet nie zgłosił (osobom dozoru), nie można więc ustalić, że był do jej usunięcia w sposób w jaki to nastąpiło zmuszony. W ocenie Sądu powód, który wielokrotnie wykonywał pracę przy przedmiotowym urządzeniu, powinien był zdawać sobie sprawę z zagrożeń dla jego zdrowia, jakie wiązały się z „majstrowaniem” przy tym urządzeniu w trakcie jego pracy. Powód nie przedstawił żadnych racjonalnych argumentów przemawiających za zasadnością przyjętego przez niego sposobu zachowania, tj. nie zgłoszenia usterki i próbie jej zlokalizowania bez wyłączenia urządzenia, a zatem z bezpośrednim narażeniem własnego zdrowia. Z tych przyczyn, w ocenie Sądu powód również przyczynił się do zaistnienia wypadku, co uniemożliwia przyjęcie tezy o całkowitej winie pracodawcy za zaistniały wypadek, jako ewentualnej przesłance do zakwestionowania skorzystania przez pracodawcę z uprawnienia wynikającego z art. 53 par. 1 pkt 1 b k.p. w oparciu o konstrukcję nadużycia prawa.

Jednocześnie nie potwierdziły się zarzuty powoda, jakoby pracodawca zapewniał go o możliwości powrotu do pracy po odzyskaniu zdolności do pracy. Przeczą temu zeznania świadków wnioskowanych przez powoda na tę okoliczność, tj. E. K. i S. P.. Na marginesie można dodać, że nie są to pracownicy uprawnieni do składania oświadczeń woli w imieniu strony pozwanej.

Mając na uwadze powyższe, Sąd powództwo oddalił.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego znajduje oparcie w art. 98 k.p.c.