Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 04 września 2013r.

Sąd Rejonowy Katowice-Wschód w Katowicach Wydział IV Karny w składzie

Przewodniczący: SSR Magdalena Rzaska

Protokolant -

po rozpoznaniu bez udziału stron

na posiedzeniu w dniu 04 września 2013r.

sprawy M. M.

obwinionego z art. 127 kw

w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania

postanawia

na podstawie art. 59§2 kpw w zw. z art. 5§1 pkt 2 kpw odmówić wszczęcia postępowania przeciwko M. M. obwinionemu o wykroczenie z art. 127§1 kw polegające na tym, że w dniu 21 listopada 2012r. ok. godz. 09.30 w K. na ul. (...) samowolnie użył cudzej rzeczy ruchomej, zakładając blokadę na koła samochodu marki D. o nr rej. (...) uniemożliwiając korzystanie z pojazdu

.

UZASADNIENIE

Komenda Miejska Policji w K. złożyła wniosek o ukaranie M. M. za czyn z art. 127 kw, zarzucając ww., iż we wskazanej wnioskiem dacie w K. na ul. (...) będąc pracownikiem firmy PARK- (...) samowolnie użył cudzej rzeczy ruchomej poprzez nieuprawnione założenie blokady na koła wskazanego wnioskiem pojazdu.

Sąd zważył, co następuje:

Warunkiem do uznania, iż doszło do popełnienia czynu zabronionego ustawą jest wypełnienie wszystkich wskazanych przepisem znamion. Stąd też wykluczenie jakiegokolwiek ze znamion czynu zabronionego wyłącza możliwość uznania jego zaistnienia.

Przedmiotem ochrony wykroczenia z art. 127 kw jest własność i posiadanie rzeczy. Odpowiedzialności za ten czyn podlega ten kto samowolnie używa cudzej rzeczy ruchomej. Wykroczenie to można popełnić tylko przez działanie i ma ono charakter materialny.

W doktrynie wykroczenie powyższe określa się wobec ukierunkowania działania sprawcy na cudzą rzecz ruchomą jako podstawową odmianę tzw. kradzieży używania (furtum usus), różniącą się od kradzieży zwykłej tym, że sprawca nie ma zamiaru przywłaszczenia tej rzeczy tylko użycia jej, skorzystania z niej, następnie z zamiarem jej oddania.

Co podkreśla się również w literaturze szczególnym typem kradzieży używania jest ujęte w art. 289§1 kk przestępstwo zaboru w celu krótkotrwałego użycia cudzego pojazdu mechanicznego (por. L. Gardocki, Prawo karne, s. 306; A. Marek, Prawo karne..., s. 552). Co za tym idzie przestępstwo z art. 289 kk, stanowi względem art. 127 kw lex specialis wykluczając z zakresu przedmiotu zamachu tegoż wykroczenia cudzy pojazd mechaniczny. Już z tego względu wykluczyć należy (wobec wskazania jako przedmiotu zamachu właśnie pojazdu mechanicznego) możliwość przypisania działaniom obwinionego znamion wykroczenia z art. 127 kw.

W dalszej kolejności wskazać należy, iż strona podmiotowa wykroczenia z art. 127 § 1 kw obejmuje umyślność w obu postaciach zamiaru. Możliwość przypisania sprawstwa pozostaje zatem uzależniona od tego, czy sprawca ma zamiar popełnienia czynu zabronionego, to jest chce go popełnić (zamiar bezpośredni) albo przewidując możliwość jego popełnienia na to się godzi (zamiar ewentualny).

M. M. pozostaje osobą zatrudnioną w firmie PARK- (...), wykonując wskazane wnioskiem o ukaranie czynności w ramach obowiązków pracowniczych zakreślonych przez pracodawcę. Nie sposób zatem w tych okolicznościach obwinionemu jako pracownikowi – działającemu w zaufaniu do prawidłowości zaleceń pracodawcy - na gruncie rozpoznawanej sprawy przypisać towarzyszenia udokumentowanemu wnioskiem o ukaranie zachowaniu M. M. jego umyślnego zamiaru.

Mając to na uwadze uznać należy, iż czyn M. M. nie wypełnia znamion zarzucanego mu wykroczenia i pozostają prawnokarnie obojętne. Zdarzenie będące przedmiotem postępowania w ocenie Sądu winny być ewentualnie rozpatrywane wyłącznie na gruncie cywilnoprawnym.

Zgodnie z art. 5 § 1 pkt 2 kpw nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy czyn nie zawiera znamion wykroczenia. Powyższe zgodnie z dyspozycją tego przepisu rodzi na obecnym etapie postępowania konieczność odmowy wszczęcia postępowania.