Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 09 września 2013 r.

Sąd Rejonowy Kato wice-Wschód w K. Wydział IV Karny w składzie

Przewodniczący:SSRMałgorzata Mikusińska

po rozpoznaniu bez udziału stron

na posiedzeniu w dniu 09 września 2013 r.

sprawy M. M. (2)

obwinionego z art. 124 § 1 k.w.

w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania

postanawia:

na podstawie art. 59 § 2 k.p.w. w zw. z art. 5 § 1 pkt 2 k.p.w. odmówić wszczęcia postępowania przeciwko M. M. (2) obwinionemu o wykroczenia z art. 124 § 1 k.w. polegające na tym, że: w K. na ul. (...) będąc pracownikiem firmy PARK- (...) poprzez założenie blokady na koło uczynił:

-

w dniu 05 grudnia 2012 r. w godz. 09.25-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki O. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim

/ przez M. Z.;

-

w dniu 19 grudnia 2012 r. w godz. 11.00-11.10 niezdatnym do użytku pojazd marki R. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie

t i nim przez H. K.;

-

w dniu 21 stycznia 2012 r. w godz. 10.45-11.30 niezdatnym do użytku pojazd marki SSang Y. A. nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne

J dysponowanie nim przez S. M.

-

w dniu 29 stycznia 2013 r. w godz. 09.25-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki T. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim przez

J M. C.;

-

w dniu 12 lutego 2013 r. w godz. 09.25-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki F. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim przez A.

^ B.;

-

w dniu 12 lutego 2013 r. w godz. 09.25-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki H. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim przez

\t M. W.;

-

w dniu 19 lutego 2013 r. w godz. 09.25-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki O. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim przez

i T. K.;

-

w dniu 22 kwietnia 2013 r w godz. 09.25-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki F. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim przez

/ P. J.;

-

w dniu 23 kwietnia 2013 r w godz. 09.25-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki O. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim przez

* A. R.;

-

w dniu 24 kwietnia 2013 r w godz. 09.25-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki F. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim przez

J T. G.;

-

w dniu 10 czerwca 2013 r w godz. 08.45-10.00 niezdatnym do użytku pojazd marki S. (...) nr rej. (...) uniemożliwiając swobodne dysponowanie nim przez

\I R. S..

UZASADNIENIE

Komisariat I Policji w K. złożył wniosek o ukaranie M. M. (2) za czyny z art. 124 § 1 k.w., zarzucając w/w, iż we wskazanych wyżej datach i godzinach na ul. (...) w K. uczynił niezdatnym do użytku łącznie jedenaście pojazdów poprzez założenie blokady na koła tych pojazdów.

Sąd zważył, co następuje:

Warunkiem do uznania, iż doszło do popełnienia czynu zabronionego ustawą jest wypełnienie wszystkich wskazanych przepisem znamion. Stąd też wykluczenie jakiegokolwiek ze znamion czynu zabronionego wyłącza możliwość uznania jego zaistnienia.

Przedmiotem ochrony wykroczenia z art. 124 § 1 k.w. jest własność i posiadanie rzeczy. Odpowiedzialności za ten czyn podlega m, in. ten kto czyni cudzą rzecz niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 250 zł. Wykroczenie to posiada swój odpowiednik w kodeksie karnym w art. 288 k.k. Granicę między tym wykroczeniem, a wskazanym występkiem wyznacza wielkość szkody wyrządzonej zachowaniem sprawcy.

Co jest znamienne dla obecnie rozpoznawanej sprawy dla bytu obu czynów (tak art. 124 § 1 k.w., jak i art, 288 § 1 k.k.) koniecznym jest wystąpienie szkody majątkowej. W doktrynie i orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że w odniesieniu do zniszczenia, uszkodzenia lub uczynienia niezdatną do użytku cudzej rzeczy szkodę majątkową należy rozumieć jako sumę rzeczywistego uszczerbku w mieniu (damnum emergens] i utraconych przyszłych korzyści (lucrum cessans).

W zakresie uczynienia rzeczy niezdatną do użytku w literaturze znany jest pogląd, że nie jest ono relewantne prawnokarnie, jeżeli dla przywrócenia normalnej użyteczności rzeczy nie jest potrzebny nakład kosztów ani pracy (Makarewicz, Kodeks, s. 439; Dąbrowska-Kardas, Kardas (w:) Zoil III, s. 367-368). Częściowo odmienne stanowisko doktryny w tym zakresie wskazuje, iż jeżeli dla przywrócenia normalnej użyteczności rzeczy nie były potrzebne nakłady (rzutujące na możliwość poniesienia rzeczywistego uszczerbku w mieniu), jednakże właściciel lub posiadacz poniósł szkodę majątkową (np. w postaci utraconych spodziewanych korzyści), brak jest racji dla uznania czynu sprawcy za bezkarny (M.Kulik, Z prawnokamej, s. 84 i n.; tenże, Przestępstwo, s. 83 in.).

Niezależnie od przytoczonych wyżej stanowisk każdorazowy brak wystąpienia szkody majątkowej jednoznacznie wyklucza możliwość oceny takiego zdarzenia przez pryzmat karnoprawny (tak wykroczenia art. 124 k.w. jak i występku z art. 288 k.k.).

W rozpoznawanej sprawie jakkolwiek w świetle zawartych w aktach sprawy informacji brak jest podstaw do zakwestionowania istnienia czynu tj. uczynienia przejściowo niezdatnym do użytku wyżej wskazanych pojazdów, to brak jest podstaw do uznania prawnokarnego charakteru ustalonego działania obwinionego na szkodę użytkowników wskazanych pojazdów.

Jak wynika z akt sprawy w związku z przedmiotowym zdarzeniem polegającym na zablokowaniu we wskazanych datach oraz miejscu przez pracownika firmy PARK- (...) za pomocą blokady koła określonych we wniosku pojazdów, czyniąc je przejściowo niezdatnymi do użytku nie spowodowało żadnej szkody.

Jednocześnie wskazać należy, iż czyn z art. 124 k.w. jak i występek z art. 288 k.k. popełnić można jedynie umyślnie.

M. M. (2) pozostaje osobą zatrudnioną w firmie PARK- (...), wykonując wskazane wnioskiem o ukaranie czynności w ramach obowiązków pracowniczych zakreślonych przez pracodawcę. Nie sposób zatem w tych okolicznościach obwinionemu jako pracownikowi działającemu w zaufaniu do prawidłowości zaleceń pracodawcy - na gruncie rozpoznawanej sprawy przypisać towarzyszenia udokumentowanym wnioskiem o ukaranie zachowaniom M. M. (2) umyślnego zamiaru.

Mając to na uwadze uznać należy, iż czyny M. M. (2) nie wypełniają znamion zarzucanego wykroczenia. Samo zdarzenie w ocenie Sądu winno być ewentualnie rozpatrywane na gruncie cywilnoprawnym.

Zgodnie z art. 5 § 1 pkt 2 k.p.w. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy czyn nie zawiera znamion wykroczenia. Powyższe zgodnie z dyspozycją tego przepisu rodzi na obecnym etapie postępowania konieczność wydania decyzji o odmowie wszczęcia postępowania.