Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Cz 380/13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku, Wydział IV Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Wanda Dumanowska (spr. )

Sędziowie: SO Mariola Watemborska

SO Mariusz Struski

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 r., w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Z. K. i M. K.

z udziałem Powiatu S. i Skarbu Państwa – Marszałka Województwa (...)

o rozgraniczenie

na skutek zażalenia Z. K.

na orzeczenie o kosztach postepowania zawarte w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt IX Ns 855/10

postanawia:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym orzeczeniem, zawartym w punkcie 2, postanowienia z dnia 10 kwietnia 2013r. Sąd Rejonowy w Słupsku oddalił wniosek Z. K. o zasądzenie na jego rzecz kosztów postepowania. Sąd Rejonowy orzekał na podstawie art. 520 § 1 kpc, uznając że brak jest podstaw do zastosowania normy z § 3 art. 520 kpc, bowiem w sprawie o rozgraniczenie nie można mówić o sprzecznych interesach uczestników postepowania, nawet gdy składają oni różne wnioski co do przebiegu granicy. Każdy z uczestników posiada taki sam interes, polegający na ustaleniu przebiegu spornej granicy nieruchomości a Sąd nie jest związany składanymi przez nich wnioskami, bo ma obowiązek kierować się kryteriami określonymi w art. 153kc.

Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie wywiódł Z. K.. Zaskarżając wydane postanowienie, zawarte w punkcie 2 sentencji, w całości oraz zarzucając nieuzasadnione nieuwzględnienie jego wniosku o zasądzenie kosztów tegoż postepowania, wniósł o zmianę i zasądzenie od uczestnika Powiatu S. zwrotu kosztów postępowania, z uwzględnieniem uiszczonej zaliczki na biegłego, wynagrodzenia pełnomocnika oraz opłaty od pełnomocnictwa oraz o zasądzenie kosztów postepowania zażaleniowego.

Sąd II-ej instancji zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zasada orzekania o kosztach w postępowaniu nieprocesowym została wyrażona w art. 520 § 1 kpc. Stosownie do jego brzmienia, każdy uczestnik postępowania ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie. Oznacza to, że uczestnika postępowania obciążają koszty tej czynności, której sam dokonał, oraz czynności podjętej w jego interesie (np. przez sąd czy to z urzędu czy na wniosek uczestnika, np. koszty opinii biegłego). Co do zasady zatem koszty poniesione przez uczestników związane z ich udziałem w sprawie nie podlegają wzajemnemu rozliczeniu (zwrotowi). Zasada ujęta w ramach art. 520 § 1 kpc jest nienaruszalna w sytuacji, w której uczestnicy są w równym stopniu zainteresowani wynikiem postępowania lub – mimo braku tej równości – ich interesy są wspólne.

W ocenie Sądu Okręgowego powyższa zasada znajduje zastosowanie dla rozstrzygnięcia o kosztach postępowania w niniejszej sprawie.

W tym miejscu wypada również podnieść, że Sądowi Okręgowemu z urzędu znana jest treść orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 25.08.2011r. wydanego w sprawie o sygn. akt II CZ 55/11 (Lex nr 45/2011), w którym to, tenże Sąd, odwołując się do poglądów orzecznictwa, przypomniał, że nie ma sprzeczności interesów między współwłaścicielami, czy spadkobiercami, którzy domagają się zniesienia współwłasności, działu spadku, podziału majątku wspólnego, stwierdzenia nabycia spadku, niezależnie od tego, jaki podział proponują i jakie wnioski składają. Powyższe orzeczenie może stanowić kierunku orzekania w niniejszej sprawie, albowiem strony jako właściciele sąsiadujących nieruchomości, jak to słusznie przyjął Sąd rejonowy, posiadają taki sam interes, polegający na ustaleniu przebiegu spornej granicy nieruchomości.

Z powyższych względów należało poprzeć argumentację Sądu Rejonowego orzekającego na podstawie art. 520 § 1 kpc, oddalając zażalenie na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc.