Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSA w SO Ryszard Kozłowski (ref.)

S ę d z i o w i e: SSO Anna Nowińska

SSO Bożenna Kaczorowska

Protokolant : Małgorzata Miodońska

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 r. we Wrocławiu - na rozprawie

sprawy z powództwa J.-M. O.

przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.

o przywrócenie do pracy

na skutek apelacji powoda J.-M. O.

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 lutego 2013 r. sygn. akt IV P 389/12

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1982 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11.02.2013r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództwa J. – M. O. przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. o przywrócenie do pracy oddalił powództwo.

Sąd Rejonowy na podstawie stanu faktycznego ustalonego w toku przewodu sądowego, który Sąd Okręgowy uznał za własny przyjął iż strona pozwana wypowiedziała powodowi umowę o pracę z zachowaniem miesięcznego okresu upływającego w dniu 30.04.2012r. Jako przyczynę wskazano „niestaranne wykonywanie obowiązków pracowniczych” określonych w piśmie wypowiadającym umowę o pracę. Powyższe spowodowało utratę zaufania do powoda jako pracownika.

Tak określone przyczyny wypowiedzenia umowy były rzeczywiste i uzasadnione. Jednocześnie waga uchybień i ich charakter były wystarczające do podjęcia w stosunku do powoda decyzji o wypowiedzeniu mu umowy o pracę. Zostały bowiem zrealizowane przesłanki z art. 30 § 4 kp zaś nie zaistniały warunki z art. 45 § 1 kp.

Od powyższego wyroku apelację wniósł powód opierając ją na zarzutach naruszenia prawa materialnego i procesowego opisanych w apelacji a to przepisu art. 30 § 4 kp i 45 kp, art. 233 § 1 kpc, 207 § 3 kpc w zw. z art. 227 kpc, art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 278 § 1 kpc i art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 328 § 2 kpc.

Mając powyższe na uwadze wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej odszkodowania z tytułu wadliwego rozwiązania stosunku pracy w wysokości 1 miesięcznego wynagrodzenia tj. kwoty 6.467,78 zł.

Twierdził, że w świetle ujawnionego w sprawie materiału dowodowego jak również poglądu doktryny nie znajduje uzasadnienia twierdzenie, że wypowiedzenie stosunku pracy przez stronę pozwaną zostało z formalnego punktu widzenia dokonane w sposób prawidłowy a przyczyna tego wypowiedzenia była uzasadniona i rzeczywista.

Strona pozwana w odpowiedzi na apelację wniosła o jej oddalenie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zarzuty i argumenty apelacji nie uzasadniają uznania, że orzeczenie Sądu Rejonowego, którym oddalono powództwo powoda o przywrócenie do pracy jest wadliwe i narusza przepisy prawa co uzasadniałoby apelację.

Stwierdzić przede wszystkim należy, że Sąd Rejonowy orzekając w sprawie przeprowadził właściwe postępowanie dowodowe w zakresie roszczenia zgłoszonego przez powoda wyjaśniając wszystkie istotne okoliczności sprawy, będące podstawą ustaleń faktycznych wydanego w sprawie wyroku, wyciągnął też prawidłowe wnioski z ustaleń, które poczynił.

Niezasadny zatem okazał się zarzut naruszenia przepisu art. 233 kpc. Dokonana bowiem przez Sąd I instancji ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego w pełni odpowiada wymogom zawartym w tym przepisie.

Z tych względów Sąd Okręgowy podziela pogląd jak i argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku co do tego, że wypowiedzenie powodowi przez stronę pozwaną umowy o pracę zostało z formalnego punktu widzenia dokonane w sposób prawidłowy a przyczyna tego wypowiedzenia była rzeczywista i uzasadniała podjęcie decyzji o wypowiedzeniu umowy o pracę.

Strona pozwana składając w dniu 26.03.2012r. oświadczenie o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę przedstawiła jako przyczynę tego wypowiedzenia niestaranne wykonywanie obowiązków pracowniczych w sposób opisany w piśmie wypowiadającym umowę o pracę. Taki sposób wykonywania pracy przez powoda został wykazany w trakcie postępowania przed Sądem I instancji. Potwierdzili to zarówno słuchani w sprawie świadkowie jak też zgromadzone w sprawie dowody w postaci dokumentów.

Z zebranego zatem w sprawie materiału dowodowego mimo nieprzeprowadzenia wszystkich dowodów wskazanych przez powoda prawidłowo Sąd Rejonowy wyciągnął wnioski i uznał, że wypowiedzenie umowy o pracę przez stronę pozwaną zostało dokonane w sposób prawidłowy a przyczyna tego wypowiedzenia była rzeczywista i uzasadniona.

Taki więc sposób wykonywania określonych obowiązków pracowniczych uprawniał pracodawcę do wypowiedzenia umowy o pracę, które jest normalnym sposobem zakończenia zatrudnienia pracowników.

W świetle powyższego Sąd Okręgowy z mocy przepisu art. 385 kpc orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 kpc i § 11 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.02.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.).