Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z 29 października 2010 roku pozwany - Prezes Urzędu Regulacji Energetyki postanowił orzec zawarcie pomiędzy powodem (...)w B.a zainteresowanym (...) S. A.umów kompleksowych dostarczania paliwa gazowego, według projektów umów, stanowiących załączniki nr (...)i nr(...) do przedmiotowej decyzji, przedstawionych przez (...) S. A.

Z uzasadnienia decyzji wynika, że między stronami przyszłej umowy powstała kwestia sporna dotycząca terminów płatności należności przez powoda. Zainteresowany proponował zawarcie umowy według standardowych wzorów umów kompleksowych dostarczania paliwa gazowego wraz z ogólnymi warunkami umowy, z rozróżnieniem poszczególnych grup taryfowych. Skutkiem zawarcia umów na tych zasadach Powód byłby zobowiązany do regulowania należności z tytułu dostarczania paliw gazowych w terminie podanym na fakturze, z tym, że (...) S.A.zobowiązany został do dostarczania faktur nie później niż 7 dni przed terminem płatności określonym na fakturze -dotyczyło to grupy taryfowej (...). W odniesieniu do grupy taryfowej (...)należność z tytułu wystawionych faktur miałaby być regulowana w terminie 14 dniu od daty wystawienia.

Powód wnioskował o ustalenie jako zasady dla obu umów, że będzie zobowiązany do dokonania płatności w terminach określonych przez Sprzedawcę na fakturach VAT, z tym zastrzeżeniem, że sprzedawca byłby zobowiązany do przekazywania odbiorcy powyższych faktur na 14 dni przed terminem płatności określonym w tych fakturach, zaś w przypadku niedopełnienia przez sprzedawcę tego obowiązku, odbiorcy miałby przysługiwać termin 14 dni na dokonanie zapłaty, liczony od daty wpływu faktury do jego siedziby.

Zainteresowany (...) S.A prezentował stanowisko, że warunki umowy proponowanej powodowi oparte są na wzorcach umów stosowanych przez wszystkie oddziały (...) S.A.w stosunku do poszczególnych grup taryfowych i są dla wszystkich odbiorców z tych grup tożsame.

Przyjmując w wydanej decyzji warunki umowy zaproponowanej przez (...) S.Apozwany Prezes (...)argumentował, że co prawda (...) S.A.mogło zastosować korzystniejszą dla powoda interpretację art. 5 ustawy prawo energetyczne, lecz taka interpretacja nie powinna być stosowana selektywnie w odniesieniu do niektórych tylko podmiotów. Pozwany wskazał, również że postępowanie (...) S.A.było właściwe gdyż wynikało z obowiązujących przepisów prawa, jak również zaleceń Najwyższej Izby Kontroli. Zdaniem Prezesa URE sytuacja pozwanego nie jest dla niego niekorzystna, gdyż tak jak inni odbiorcy może mieć dostęp do platformy(...), poprzez którą można zaczerpnąć informacji o wystawieniu faktury niezwłocznie po tym fakcie.

Od powyższej decyzji Powód wniósł odwołanie zaskarżającą decyzję w całości i wniósł o jej uchylenie w całości, a na czas postępowania o wstrzymanie jej wykonania.

Powód podniósł, że dostawca tj. (...) S.A. (...), naraża go na poniesienie strat, w związku z określeniem zbyt krótkiego terminu na uregulowanie należności wynikającej z faktury, co może prowadzić do naliczania odsetek.

Powód podał, że jest jednostką budżetową nie prowadzącą działalności gospodarczej i nie może dowolnie dysponować finansami na uregulowanie swoich zobowiązań, lecz są one zatwierdzane przez zwierzchnie organy. Ta procedura, zdaniem powoda, jest na tyle rozciągnięta w czasie, że nie pozwoli mu terminowo regulować swoich płatności względem (...) S.A.

Powód wskazywał, również że przekazywanie mu faktur przez (...) S. A. (...)zwykle trwa bardzo długo i w związku z tym 7- dniowy termin na uregulowanie faktury od dnia jej otrzymania jest zbyt krótki na dokonanie terminowej płatności.

Powód ponadto podniósł, że w związku z tym, ze jest państwową jednostką budżetową to stosuje się do niego przepisy o finansach publicznych, a płatności odsetkowe w instytucjach związanych z wojskiem powodują odpowiedzialność osób, które te dodatkowe płatności spowodowały.

Powód powoływał się na zwyczajowe stosowanie wobec wiarygodnych podmiotów jakim jest niewątpliwie jednostka budżetowa Skarbu czternastodniowego terminu zapłaty liczonego od dnia otrzymania faktury.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 stycznia 2005 roku Powód i (...) S. A. (...)zawarły umowę na dostarczanie paliwa gazowego, w którym znajdował się zapis, że termin płatności faktury to 21 dni od daty wystawienia faktury lub 14 dni od daty jej wpływu do Powoda.

Powód w związku z wejściem w życie art. 4 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 roku o zmianie ustawy – Prawo energetyczne został zobowiązany do dostosowania umów zawartych przed dniem 1 lipca 2007 roku do wymagań określonych w art. 5 ustawy do dnia 31 grudnia 2009 roku. Wobec powyższego 18 grudnia 2009 roku, (...) S.Aprzesłał powodowi wzorce umowne dostosowane do przedmiotowych zmian prawnych. Zgodnie z nimi, w odniesieniu do umów w których odbiorca został zakwalifikowany do grup taryfowych (...), odbiorca został zobowiązany do uiszczania należności z tytułu wystawionych faktur w terminie 14 dniu od daty wystawienia (k.45). W odniesieniu do grup taryfowych (...)odbiorca został zobowiązany do regulowania należności z tytułu dostarczania paliw gazowych w terminie podanym na fakturze, z tym, że (...) S.A.zobowiązany został do dostarczania faktur nie później niż 7 dni przed terminem płatności określonym na fakturze (k.12 (...)).

Powód zakwestionował postanowienie dotyczące 7 dniowego terminu zapłaty i zaproponował swoją redakcję terminów płatności z tytułu łączącej go z (...) S. A. (...)umowy sprzedaży gazu, o treści: „Odbiorca zobowiązany jest do dokonania płatności w terminach określonych przez Sprzedawcę na fakturach VAT. Jednocześnie Sprzedawca zobowiązany jest do przekazywania Odbiorcy powyższych faktur na 14 dni przed terminem płatności określonym w tych fakturach. W przypadku niedopełnienia przez Sprzedawcę niniejszego obowiązku, Odbiorcy przysługiwać będzie termin 14 dni na dokonanie zapłaty, liczony od daty wpływu faktury do jego siedziby”.

W związku z negatywnym stanowiskiem (...) S.A. (...), co do propozycji Powoda, złożył on wniosek datowany na 5 lipca 2010 roku do Pozwanego w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego ustalenia treści umowy sprzedaży gazu między Powodem, a (...) S. A. (...)z siedziba w G.dla jednostek wojskowych i instytucji wojskowych na terenie województwa (...).

W dniu 29 października 2010 roku Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydał negatywną dla Powoda decyzję. (k. 34 – 36) ustalając warunki umów według wzorców stosowanych przez (...) S.A

Powyższy stan faktyczny był bezsporny między stronami i został ustalony przez Sąd w oparciu o zgodne stanowiska stron i powołane wyżej dokumenty, które nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 4 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 roku o zmianie ustawy – Prawo energetyczne, „przedsiębiorstwo energetyczne powstałe w wyniku rozdzielenia działalności obrotu paliwami gazowymi, przesyłu i dystrybucji gazu jest zobowiązane do dostosowania umów zawartych przed dniem 1 lipca 2007 roku do wymagań określonych w art. 5 ustawy, do dnia 31 grudnia 2009 roku”.

(...) S. A. (...)przedstawił Powodowi wzorce umów, których treść została dostosowana do przedmiotowych zmian prawnych. Skrócenie terminu płatności, w którym Powód winien uiścić (...) S. A. (...)stosowne wynagrodzenie wynikało z tych zmian prawa oraz z faktu, że Powód znajdował się w grupie odbiorców dla której zastosowano krótsze terminy płatności. Powód nie negował, co do zasady, przypisania go do tej grupy odbiorców, a jedynie niezastosowanie do niego korzystniejszych terminów płatności.

Zdaniem Sądu decyzja Prezesa URE jest prawidłowa, gdyż zastosowanie jedynie w stosunku do powoda korzystniejszych rozwiązań, niż dla pozostałych odbiorców znajdujących się w grupie (...)stałoby w sprzeczności z podstawowymi zasadami konkurencji i równości wobec prawa. (...) S.A.wprowadziłby korzystniejsze rozwiązania w zakresie terminów płatności tylko dla Powoda, winno byłoby to uczynić również w stosunku do pozostałych odbiorców z grup (...).

Zdaniem Sądu fakt, że powód jest jednostką budżetową nie może skutkować stosowaniem wobec niego korzystniejszych rozwiązań niż względem pozostałych odbiorców.

Niezależnie od powyższego siedmiodniowy termin na dokonanie płatności faktury jest zdaniem Sądu wystarczający, nawet zważywszy na specyfikę struktury organizacyjnej w jakiej znajduje się Powód. Rację ma przy tym zainteresowany, że trudności powoda związane ze zbyt krótkim jak dla niego terminem płatności rozwiązać może korzystanie przez niego z generowanych w formie elektronicznej i udostępnianych na e-platformie faktur, gdyż znacznie może to przyśpieszyć procedurę weryfikacji tego dokumentu na która powód się powoływał.

Mając na uwadze powyższe Sąd doszedł do przekonania, że sporną kwestię między stronami Prezes URE rozstrzygnął prawidłowo, zaś odwołanie było nieuzasadnione.

W tym stanie rzeczy Sąd w oparciu o przepis art. 479 ⁵³ § 1 kpc orzekł jak na wstępie.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zapadło w oparciu o przepis art. 98 k.p.c.

SSO Małgorzata Perdion-Kalicka