I CK 560/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-01-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CK 560/04
POSTANOWIENIE
Dnia 10 listopada 2004 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku K.P.
przy uczestnictwie G.P.
o podział majątku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 listopada 2004 r.,
na skutek kasacji uczestniczki postępowania
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 4 marca 2004 r., sygn. akt [...],
odrzuca kasację.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 4 marca 2004 r. oddalił apelacje
uczestniczki postępowania od postanowienia, którym Sąd Rejonowy w W. dokonał
podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między
małżonkami.
W kasacji, opartej na obu podstawach z art. 3931
k.p.c., pełnomocnik
uczestniczki postępowania zarzucił naruszenie art. 45 Konstytucji i art. 6 pkt 1
Konwencji o ochronie praw człowieka oraz obrazę art. 214 k.p.c. w zw. z art. 391
k.p.c. i art. 379 k.p.c. Przedstawiając okoliczności uzasadniające rozpoznanie
kasacji, stwierdził zaś, że „rozpoznanie niniejszej kasacji konieczne jest celem
ujednolicenia zasad postępowania odwoławczego i dopuszczalności procedowania
pomimo usprawiedliwionej nieobecności uczestnika postępowania, który wyraża
wolę uczestniczenia w czynności Sądu”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje
Zgodnie z art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. jednym z elementów konstrukcyjnych
kasacji jest przedstawienie okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie.
Wskazanie tych okoliczności umożliwia Sądowi Najwyższemu dokonanie oceny,
czy nie zachodzą podstawy do odmowy przyjęcia kasacji do rozpoznania (art. 393
k.p.c.). Omawiane okoliczności powinny wprost nawiązywać do treści art. 393 k.p.c.
To oznacza, że skarżący, aby uczynić zadość wymaganiu kasacji określonemu
w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c., powinien wykazać, że w sprawie wystąpiło istotne
zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów,
zachodzi nieważność postępowania bądź oczywiste naruszenie prawa
(por. uchwała połączonych Izb SN: Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych oraz Cywilnej z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr
7 – 8, poz. 92).
Brak kasacji, polegający na nie przedstawieniu okoliczności
uzasadniających jej rozpoznanie – jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu
z dnia 9 listopada 2000 r., II CKN 1385/00 (OSNC 2001, nr 3 , poz. 51) – powoduje
3
odrzucenie kasacji bez wzywania do jego usunięcia. To stanowisko Sąd Najwyższy
uściślił w postanowieniu z dnia 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00 (OSNC 2001, nr
3, poz. 52), stwierdzając, że spełnienie obowiązku określonego w art. 3933
§ 1 pkt 3
k.p.c. nie może polegać na odwołaniu się przez skarżącego do uzasadnienia
podstaw kasacyjnych, bez przedstawienia okoliczności wskazanych
w wymienionym przepisie, a w postanowieniu z dnia 22 marca 2000 r., V CZ
131/00 (OSNC 2000, nr 10, poz. 156) zaznaczył wyraźnie, że jeżeli skarżący nie
wskazał w kasacji okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie, to obowiązek ich
przedstawienia nie jest spełniony, choćby dały się one wywieść z uzasadnienia
kasacji. Z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2001 r., III CZ 36/01
(OSNC 2002, nr 2, poz. 22) wynika natomiast, że okoliczności uzasadniające
rozpoznanie, o których mowa w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. powinny być – podobnie
jak pozostałe elementy przewidziane w tym przepisie – przedstawione
w wydzielonej części kasacji, jako odrębny element pisma procesowego.
W świetle powyższego nie ma podstaw do uznania, że wniesiona przez
powódkę kasacja spełnia wymaganie przewidziane w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Argumenty, które zostały przedstawione w kasacji w celu spełnienia tego
wymagania nie odpowiadają bowiem żadnej z czterech wymienionych wyżej
okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji. Nieważność postępowania
stanowi jedynie zarzut podniesiony w ramach podstawy kasacyjnej. Skarżąca nie
wskazała jej natomiast jako okoliczności uzasadniającej rozpoznanie kasacji.
Dlatego należało uznać, że kasacja jest dotknięta brakiem w postacie
nieprzedstawienia okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie, który powoduje,
że podlega ona odrzuceniu bez wzywania do jego usunięcia.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3937
§ 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 10 listopada 2004 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku K.P.
przy uczestnictwie G.P.
o podział majątku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 listopada 2004 r.,
na skutek kasacji uczestniczki postępowania
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 4 marca 2004 r., sygn. akt [...],
odrzuca kasację.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 4 marca 2004 r. oddalił apelacje
uczestniczki postępowania od postanowienia, którym Sąd Rejonowy w W. dokonał
podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między
małżonkami.
W kasacji, opartej na obu podstawach z art. 3931
k.p.c., pełnomocnik
uczestniczki postępowania zarzucił naruszenie art. 45 Konstytucji i art. 6 pkt 1
Konwencji o ochronie praw człowieka oraz obrazę art. 214 k.p.c. w zw. z art. 391
k.p.c. i art. 379 k.p.c. Przedstawiając okoliczności uzasadniające rozpoznanie
kasacji, stwierdził zaś, że „rozpoznanie niniejszej kasacji konieczne jest celem
ujednolicenia zasad postępowania odwoławczego i dopuszczalności procedowania
pomimo usprawiedliwionej nieobecności uczestnika postępowania, który wyraża
wolę uczestniczenia w czynności Sądu”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje
Zgodnie z art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. jednym z elementów konstrukcyjnych
kasacji jest przedstawienie okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie.
Wskazanie tych okoliczności umożliwia Sądowi Najwyższemu dokonanie oceny,
czy nie zachodzą podstawy do odmowy przyjęcia kasacji do rozpoznania (art. 393
k.p.c.). Omawiane okoliczności powinny wprost nawiązywać do treści art. 393 k.p.c.
To oznacza, że skarżący, aby uczynić zadość wymaganiu kasacji określonemu
w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c., powinien wykazać, że w sprawie wystąpiło istotne
zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów,
zachodzi nieważność postępowania bądź oczywiste naruszenie prawa
(por. uchwała połączonych Izb SN: Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych oraz Cywilnej z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr
7 – 8, poz. 92).
Brak kasacji, polegający na nie przedstawieniu okoliczności
uzasadniających jej rozpoznanie – jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu
z dnia 9 listopada 2000 r., II CKN 1385/00 (OSNC 2001, nr 3 , poz. 51) – powoduje
3
odrzucenie kasacji bez wzywania do jego usunięcia. To stanowisko Sąd Najwyższy
uściślił w postanowieniu z dnia 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00 (OSNC 2001, nr
3, poz. 52), stwierdzając, że spełnienie obowiązku określonego w art. 3933
§ 1 pkt 3
k.p.c. nie może polegać na odwołaniu się przez skarżącego do uzasadnienia
podstaw kasacyjnych, bez przedstawienia okoliczności wskazanych
w wymienionym przepisie, a w postanowieniu z dnia 22 marca 2000 r., V CZ
131/00 (OSNC 2000, nr 10, poz. 156) zaznaczył wyraźnie, że jeżeli skarżący nie
wskazał w kasacji okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie, to obowiązek ich
przedstawienia nie jest spełniony, choćby dały się one wywieść z uzasadnienia
kasacji. Z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2001 r., III CZ 36/01
(OSNC 2002, nr 2, poz. 22) wynika natomiast, że okoliczności uzasadniające
rozpoznanie, o których mowa w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. powinny być – podobnie
jak pozostałe elementy przewidziane w tym przepisie – przedstawione
w wydzielonej części kasacji, jako odrębny element pisma procesowego.
W świetle powyższego nie ma podstaw do uznania, że wniesiona przez
powódkę kasacja spełnia wymaganie przewidziane w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Argumenty, które zostały przedstawione w kasacji w celu spełnienia tego
wymagania nie odpowiadają bowiem żadnej z czterech wymienionych wyżej
okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji. Nieważność postępowania
stanowi jedynie zarzut podniesiony w ramach podstawy kasacyjnej. Skarżąca nie
wskazała jej natomiast jako okoliczności uzasadniającej rozpoznanie kasacji.
Dlatego należało uznać, że kasacja jest dotknięta brakiem w postacie
nieprzedstawienia okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie, który powoduje,
że podlega ona odrzuceniu bez wzywania do jego usunięcia.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3937
§ 2 k.p.c.).