V CZ 25/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 25/05
POSTANOWIENIE
Dnia 29 kwietnia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSA Andrzej Struzik
w sprawie z powództwa Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w W.
przeciwko J. D. i M. D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 kwietnia 2005 r.,
zażaleń pozwanych na postanowienie Sądu Okręgowego w J. z dnia 5 listopada 2004 r.
oraz z dnia 5 stycznia 2005 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca zażalenia.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w J. postanowieniem z dnia 5 stycznia 2005 r. oddalił wniosek
pozwanych J. D. i M. D. o sprostowanie postanowienia tego Sądu z dnia 5 listopada
2004 r. oraz odrzucił zażalenie pozwanych na postanowienie Sądu Okręgowego w J. z
dnia 5 listopada 2004 r. Na to postanowieni zażalenie wnieśli pozwani reprezentowani
przez D. D., zarzucając naruszenie szeregu przepisów Konstytucji RP oraz Konwencji o
Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz Międzynarodowego Paktu
Praw Obywatelskich i Politycznych, a także naruszenie przepisów kodeksu
postępowania cywilnego i innych ustaw.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie pozwanych zostało sporządzone przez osobę nie spełniającą
wymogów przewidzianych przez art. 87 k.p.c., którego treść została ustalona ustawą z
dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy - kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych
2
innych ustaw (Dz. U. Nr 172, poz. 1804) oraz ustawą z dnia 22 grudnia 2004 r. o
zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98). W tej sytuacji zażalenie pozwanych
jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 178 Konstytucji sędziowie podlegają Konstytucji oraz ustawom.
Dopóki więc przepis art. 87 k.p.c. nie zostanie uznany za niezgodny z Konstytucją, musi
on być brany pod uwagę, przy orzekaniu o dopuszczalności zażaleń do Sądu
Najwyższego. Sąd Najwyższy w obecnym składzie nie dostrzega też sprzeczności tego
przepisu z Konstytucją zważywszy, że postępowanie przed Sądem Najwyższym, ze
względu na zadania jakie dla Sądu Najwyższego przewiduje Konstytucja (art. 183),
może przewidywać specjalne wymogi, co nie narusza przewidzianych w niej gwarancji,
służących ochronie wolności i praw, w szczególności prawa do sprawiedliwego i
jawnego rozpatrzenia sprawy w co najmniej dwuinstancyjnym postępowaniu sądowym
(art. 45 i 176 ust. 1 Konstytucji).
Mając na uwadze powyższe względy. Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 k.p.c.
w związku z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia
2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o
ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 kwietnia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSA Andrzej Struzik
w sprawie z powództwa Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w W.
przeciwko J. D. i M. D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 kwietnia 2005 r.,
zażaleń pozwanych na postanowienie Sądu Okręgowego w J. z dnia 5 listopada 2004 r.
oraz z dnia 5 stycznia 2005 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca zażalenia.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w J. postanowieniem z dnia 5 stycznia 2005 r. oddalił wniosek
pozwanych J. D. i M. D. o sprostowanie postanowienia tego Sądu z dnia 5 listopada
2004 r. oraz odrzucił zażalenie pozwanych na postanowienie Sądu Okręgowego w J. z
dnia 5 listopada 2004 r. Na to postanowieni zażalenie wnieśli pozwani reprezentowani
przez D. D., zarzucając naruszenie szeregu przepisów Konstytucji RP oraz Konwencji o
Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz Międzynarodowego Paktu
Praw Obywatelskich i Politycznych, a także naruszenie przepisów kodeksu
postępowania cywilnego i innych ustaw.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie pozwanych zostało sporządzone przez osobę nie spełniającą
wymogów przewidzianych przez art. 87 k.p.c., którego treść została ustalona ustawą z
dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy - kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych
2
innych ustaw (Dz. U. Nr 172, poz. 1804) oraz ustawą z dnia 22 grudnia 2004 r. o
zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98). W tej sytuacji zażalenie pozwanych
jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 178 Konstytucji sędziowie podlegają Konstytucji oraz ustawom.
Dopóki więc przepis art. 87 k.p.c. nie zostanie uznany za niezgodny z Konstytucją, musi
on być brany pod uwagę, przy orzekaniu o dopuszczalności zażaleń do Sądu
Najwyższego. Sąd Najwyższy w obecnym składzie nie dostrzega też sprzeczności tego
przepisu z Konstytucją zważywszy, że postępowanie przed Sądem Najwyższym, ze
względu na zadania jakie dla Sądu Najwyższego przewiduje Konstytucja (art. 183),
może przewidywać specjalne wymogi, co nie narusza przewidzianych w niej gwarancji,
służących ochronie wolności i praw, w szczególności prawa do sprawiedliwego i
jawnego rozpatrzenia sprawy w co najmniej dwuinstancyjnym postępowaniu sądowym
(art. 45 i 176 ust. 1 Konstytucji).
Mając na uwadze powyższe względy. Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 k.p.c.
w związku z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia
2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o
ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), orzekł jak w sentencji.