II CK 369/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CK 369/05
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Krzysztof Pietrzykowski
Protokolant Anna Wasiak
w sprawie z powództwa O. - Poland Ltd. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w W.
przeciwko M. D. - prowadzącemu działalność
gospodarczą pod nazwą Biuro […] M. D. z siedzibą w Z.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej
w dniu 26 stycznia 2006 r.,
kasacji pozwanego
od wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 26 stycznia 2005 r.,
odrzuca kasację i zasądza od strony pozwanej na rzecz strony
powodowej kwotę 600 zł (sześćset) tytułem zwrotu kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym przez pozwanego M. D. wyrokiem z dnia 26 stycznia 2005 r.
Sąd Okręgowy w P. oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w
P. z dnia 24 maja 2004 r., w którym to Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na
rzecz powoda O. - Poland kwotę 28 313,32 zł wraz z ustawowymi odsetkami
zgodnie żądaniem zawartym w pozwie. W sprawie tej poczyniono następujące
ustalenia.
Powódka wystąpiła w dniu 8 lipca 2003 r. o zasądzenie od pozwanego
wspomnianej wyżej kwoty z tytułu niezapłaconego czynszu dzierżawnego,
należnego jej na podstawie, łączącej strony umowy dzierżawy kopiarki z dnia
21 czerwca 2001 r. Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia
26 września 2003 r. Sąd Rejonowy w P. nakazał pozwanemu, aby zapłacił
powódce kwotę, dochodzoną pozwem z należnymi odsetkami
Od tego nakazu zapłaty pozwany w dniu 21 października 2003 r. wniósł
sprzeciw oparty przede wszystkim na zarzucie naruszenia art. 700 k.c. Zdaniem
pozwanego w związku z pogorszeniem się sytuacji gospodarczej w kraju
i spadkiem zainteresowania usługami budowlanymi, w tym usługami świadczonymi
przez pozwanego zaczął on odnotowywać znaczny spadek przychodów
(np. w roku 2001 zanotował stratę w wysokości 625,61 zł, a w 2002 r. stratę
w wysokości 27 149,12 zł). Głównym powodem tych strat było zmniejszenie się
przychodów, które pozwany uzyskiwał dzięki wydzierżawionej kopiarce. Skoro zaś
spadek tych przychodów uległ zmniejszeniu wskutek spadku koniunktury
gospodarczej, na co pozwany nie miała wpływu, to zachodziła podstawa w oparciu
o art. 700 k.c. do obniżenia o jedną trzecią ustalonego w umowie dzierżawy
czynszu.
Wyrokiem z dnia 24 maja 2004 r. Sąd Rejonowy w P. zasądził od pozwanego
kwotę 28.313,32 zł wraz z ustawowymi odsetkami zgodnie żądaniem zawartym w
pozwie. Rozpoznający sprawę na skutek apelacji pozwanego Sąd Okręgowy nie
uznał zarzutów apelacji, które sprowadzały się w większości do powtórzenia
3
zarzutów podniesionych w sprzeciwie i wyrokiem z dnia 26 stycznia 2005 r.
apelację oddalił.
Sąd II instancji stwierdził, iż pomimo, że pozwany wskazywał na pogorszenie
się sytuacji gospodarczej i na odnotowany przez niego znaczny spadek
przychodów, z prowadzonej przez siebie działalności, to nie udowodnił jednak
w żaden sposób, iż to zmniejszenie dotyczy także przychodu z przedmiotu
dzierżawy. Pozwany nie wykazał bowiem, jaki procent uzyskiwanego przez niego
dochodu z całej prowadzonej działalności związany był z użytkowaniem przedmiotu
dzierżawy. W związku z powyższym nie można uznać, iż w rozpoznawanej sprawie
zaistniały przesłanki do zastosowania art. 700 k.c..
W kasacji pozwany zarzucił przede wszystkim naruszenie prawa materialnego
przez błędną wykładnię i niezastosowanie art. 700 k.c., a ponadto naruszenie art. 6
k.c. i art. 382 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c. oraz art. 230 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wyrok Sądu II instancji został wydany w dniu 26 stycznia 2005 r. W tej sytuacji,
zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks
postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz.U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), kasacja pozwanego rozpoznawana jest według
przepisów k.p.c., obowiązujących w chwili wydawania wyroku sądu drugiej instancji,
czyli w brzmieniu sprzed 6 lutego 2005 r.
Jak wynika z art. 3921
§ 2 pkt 1 k.p.c., w ówczesnym stanie prawnym,
kasacja nie przysługiwała w sprawach o czynsz najmu lub dzierżawy. Nie ulega
wątpliwości, że powódka dochodził w pozwie zapłaty zaległego czynszu z umowy
dzierżawy łączącej ją z pozwanym. Zarzuty pozwanego koncentrują się również na
przepisie art. 700 k.c., który dotyczy czynszu dzierżawnego.
W tej sytuacji skora złożona przez pozwanego kasacja jest niedopuszczalna
Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3938
§ 1 k.p.c. w związku z art. 3937
§ 2 k.p.c.,
odrzucił kasację.
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Krzysztof Pietrzykowski
Protokolant Anna Wasiak
w sprawie z powództwa O. - Poland Ltd. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w W.
przeciwko M. D. - prowadzącemu działalność
gospodarczą pod nazwą Biuro […] M. D. z siedzibą w Z.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej
w dniu 26 stycznia 2006 r.,
kasacji pozwanego
od wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 26 stycznia 2005 r.,
odrzuca kasację i zasądza od strony pozwanej na rzecz strony
powodowej kwotę 600 zł (sześćset) tytułem zwrotu kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym przez pozwanego M. D. wyrokiem z dnia 26 stycznia 2005 r.
Sąd Okręgowy w P. oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w
P. z dnia 24 maja 2004 r., w którym to Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na
rzecz powoda O. - Poland kwotę 28 313,32 zł wraz z ustawowymi odsetkami
zgodnie żądaniem zawartym w pozwie. W sprawie tej poczyniono następujące
ustalenia.
Powódka wystąpiła w dniu 8 lipca 2003 r. o zasądzenie od pozwanego
wspomnianej wyżej kwoty z tytułu niezapłaconego czynszu dzierżawnego,
należnego jej na podstawie, łączącej strony umowy dzierżawy kopiarki z dnia
21 czerwca 2001 r. Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia
26 września 2003 r. Sąd Rejonowy w P. nakazał pozwanemu, aby zapłacił
powódce kwotę, dochodzoną pozwem z należnymi odsetkami
Od tego nakazu zapłaty pozwany w dniu 21 października 2003 r. wniósł
sprzeciw oparty przede wszystkim na zarzucie naruszenia art. 700 k.c. Zdaniem
pozwanego w związku z pogorszeniem się sytuacji gospodarczej w kraju
i spadkiem zainteresowania usługami budowlanymi, w tym usługami świadczonymi
przez pozwanego zaczął on odnotowywać znaczny spadek przychodów
(np. w roku 2001 zanotował stratę w wysokości 625,61 zł, a w 2002 r. stratę
w wysokości 27 149,12 zł). Głównym powodem tych strat było zmniejszenie się
przychodów, które pozwany uzyskiwał dzięki wydzierżawionej kopiarce. Skoro zaś
spadek tych przychodów uległ zmniejszeniu wskutek spadku koniunktury
gospodarczej, na co pozwany nie miała wpływu, to zachodziła podstawa w oparciu
o art. 700 k.c. do obniżenia o jedną trzecią ustalonego w umowie dzierżawy
czynszu.
Wyrokiem z dnia 24 maja 2004 r. Sąd Rejonowy w P. zasądził od pozwanego
kwotę 28.313,32 zł wraz z ustawowymi odsetkami zgodnie żądaniem zawartym w
pozwie. Rozpoznający sprawę na skutek apelacji pozwanego Sąd Okręgowy nie
uznał zarzutów apelacji, które sprowadzały się w większości do powtórzenia
3
zarzutów podniesionych w sprzeciwie i wyrokiem z dnia 26 stycznia 2005 r.
apelację oddalił.
Sąd II instancji stwierdził, iż pomimo, że pozwany wskazywał na pogorszenie
się sytuacji gospodarczej i na odnotowany przez niego znaczny spadek
przychodów, z prowadzonej przez siebie działalności, to nie udowodnił jednak
w żaden sposób, iż to zmniejszenie dotyczy także przychodu z przedmiotu
dzierżawy. Pozwany nie wykazał bowiem, jaki procent uzyskiwanego przez niego
dochodu z całej prowadzonej działalności związany był z użytkowaniem przedmiotu
dzierżawy. W związku z powyższym nie można uznać, iż w rozpoznawanej sprawie
zaistniały przesłanki do zastosowania art. 700 k.c..
W kasacji pozwany zarzucił przede wszystkim naruszenie prawa materialnego
przez błędną wykładnię i niezastosowanie art. 700 k.c., a ponadto naruszenie art. 6
k.c. i art. 382 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c. oraz art. 230 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wyrok Sądu II instancji został wydany w dniu 26 stycznia 2005 r. W tej sytuacji,
zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks
postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz.U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), kasacja pozwanego rozpoznawana jest według
przepisów k.p.c., obowiązujących w chwili wydawania wyroku sądu drugiej instancji,
czyli w brzmieniu sprzed 6 lutego 2005 r.
Jak wynika z art. 3921
§ 2 pkt 1 k.p.c., w ówczesnym stanie prawnym,
kasacja nie przysługiwała w sprawach o czynsz najmu lub dzierżawy. Nie ulega
wątpliwości, że powódka dochodził w pozwie zapłaty zaległego czynszu z umowy
dzierżawy łączącej ją z pozwanym. Zarzuty pozwanego koncentrują się również na
przepisie art. 700 k.c., który dotyczy czynszu dzierżawnego.
W tej sytuacji skora złożona przez pozwanego kasacja jest niedopuszczalna
Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3938
§ 1 k.p.c. w związku z art. 3937
§ 2 k.p.c.,
odrzucił kasację.
jz