III CNP 63/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 63/08
POSTANOWIENIE
Dnia 5 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa A. O. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą
"O.(…)" w K.
przeciwko J. F.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 grudnia 2008 r.,
na skutek skargi powoda o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w K. z dnia 15 maja 2008 r., sygn. akt II Ca (…) [II WSC (…)],
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy. Jak wielokrotnie
wskazywał Sąd Najwyższy, przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymaganie jest
spełnione jeżeli skarżący złoży oświadczenie, że szkoda wystąpiła, wskaże jej
wysokość, określi rodzaj i wykaże, że jest ona następstwem wydania zaskarżonego
orzeczenia, a także powoła lub przedstawi dowody albo inne środki uwiarygodniające
jego twierdzenia w tym przedmiocie (porównaj między innymi postanowienie z dnia 11
sierpnia 2005 r. III CNP 4/05, OSNC 2006/1/16). Rozpoznawana skarga nie spełnia tych
wymagań bowiem nie zawiera określenia wysokości ani rodzaju szkody, jak również
wykazania jej związku z wydaniem zaskarżonego orzeczenia. Wymagania określenia
wysokości i rodzaju szkody nie może zastąpić wskazanie w skardze wartości przedmiotu
zaskarżenia. Są to bowiem wymagania odrębne, określone różnymi przepisami prawa,
2
spełniające różne cele, a ich nie zachowanie rodzi różne konsekwencji. Wymaganie art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. łączy się bezpośrednio z przesłankami materialnoprawnymi
przewidzianej w art. 4171
§ 2 k.c. odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkodę
wyrządzoną przez wydanie prawomocnego orzeczenia. Orzeczenie wydane na
podstawie art. 4241
i następne k.p.c. stanowi niezbędny prejudykat dla tej
odpowiedzialności. Badając skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do jakichkolwiek
domysłów co do istnienia lub wysokości szkody związanej z wydaniem zaskarżonego
orzeczenia, nie może zatem okoliczności tych wywodzić sam z treści innych fragmentów
skargi, nie stanowiących wypełnienia wymogu art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. odrzucił skargę.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa A. O. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą
"O.(…)" w K.
przeciwko J. F.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 grudnia 2008 r.,
na skutek skargi powoda o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w K. z dnia 15 maja 2008 r., sygn. akt II Ca (…) [II WSC (…)],
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy. Jak wielokrotnie
wskazywał Sąd Najwyższy, przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymaganie jest
spełnione jeżeli skarżący złoży oświadczenie, że szkoda wystąpiła, wskaże jej
wysokość, określi rodzaj i wykaże, że jest ona następstwem wydania zaskarżonego
orzeczenia, a także powoła lub przedstawi dowody albo inne środki uwiarygodniające
jego twierdzenia w tym przedmiocie (porównaj między innymi postanowienie z dnia 11
sierpnia 2005 r. III CNP 4/05, OSNC 2006/1/16). Rozpoznawana skarga nie spełnia tych
wymagań bowiem nie zawiera określenia wysokości ani rodzaju szkody, jak również
wykazania jej związku z wydaniem zaskarżonego orzeczenia. Wymagania określenia
wysokości i rodzaju szkody nie może zastąpić wskazanie w skardze wartości przedmiotu
zaskarżenia. Są to bowiem wymagania odrębne, określone różnymi przepisami prawa,
2
spełniające różne cele, a ich nie zachowanie rodzi różne konsekwencji. Wymaganie art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. łączy się bezpośrednio z przesłankami materialnoprawnymi
przewidzianej w art. 4171
§ 2 k.c. odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkodę
wyrządzoną przez wydanie prawomocnego orzeczenia. Orzeczenie wydane na
podstawie art. 4241
i następne k.p.c. stanowi niezbędny prejudykat dla tej
odpowiedzialności. Badając skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do jakichkolwiek
domysłów co do istnienia lub wysokości szkody związanej z wydaniem zaskarżonego
orzeczenia, nie może zatem okoliczności tych wywodzić sam z treści innych fragmentów
skargi, nie stanowiących wypełnienia wymogu art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. odrzucił skargę.