II UZ 19/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-01-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II UZ 19/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący)
SSN Beata Gudowska
SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku R. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 września 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 9 grudnia 2009 r.,
odrzuca zażalenie
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu
sprawy R. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o rentę z tytułu
niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, na skutek skargi R. K. o
wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 stycznia 2007 r.
postanowieniem z 9 grudnia 2009 r. odrzucił skargę.
Zażaleniem z dnia pełnomocnik R. K. zaskarżył postanowienie Sądu
Apelacyjnego z dnia 9 grudnia 2009r. w przedmiocie odrzucenia skargi o
wznowienie postępowania w całości, zarzucając mu naruszenie 379 pkt 5 k.p.c. w
związku z art. 6 § 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz art. 9 Konstytucji
2
RP przez pozbawienie skarżącej możliwości działania przed sądem wskutek braku
należytej reprezentacji spowodowanej odmową przyznania pełnomocnika z urzędu.
Wskazując na powyższe podstawy zażalenia wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
Sądowi Apelacyjnemu oraz zasądzenie kosztów postępowania wg norm
przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zostało złożone po terminie i nie zawiera wniosku o jego
przywrócenie, a tym samym jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
W rozpoznawanej sprawie należało wziąć pod uwagę przede wszystkim
przebieg postępowania po wydaniu przez Sąd Apelacyjny zaskarżonego
postanowienia z dnia 9 grudnia 2009 r., a w szczególności następującą sekwencję
czasową poszczególnych czynności procesowych. Wnioskodawczyni 28 stycznia
2010 r. otrzymała uzasadnienie postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 9 grudnia
2009 r. o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania. Zgodnie z art. 394 § 2
k.p.c. od następnego dnia rozpoczął więc bieg 7 dniowy termin na złożenie
zażalenia na powyższe postanowienie. 29 stycznia R. K. złożyła wniosek o
przyznanie pełnomocnika z urzędu, który został rozpatrzony pozytywnie i
postanowieniem z 17 marca 2010 r. Sąd Apelacyjny ustanowił pełnomocnika z
urzędu. Pełnomocnik ten dopiero 6 kwietnia 2010 r. złożył zażalenie na
postanowienie z 9 grudnia 2009 r., nie zawierając w nim wniosku o przywrócenie
terminu.
Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego bieg terminu do wniesienia
zażalenia nie ulega przerwaniu ani przedłużeniu ze względu na złożenie przez
stronę wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Ustanowienie przez sąd
pełnomocnika z urzędu po upływie terminu do wniesienia zażalenia, może stanowić
okoliczność uzasadniającą przywrócenie terminu, jednak niezbędne jest
sformułowanie takiego wniosku (zob. postanowienie SN z 12 kwietnia 2007 r. I PZ
1/07). Jak stwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu powołanego postanowienia,
termin przewidziany w art. 394 § 2 k.p.c. - liczony od chwili doręczenia samej
3
stronie odpisu postanowienia z uzasadnieniem - wiąże bowiem również
pełnomocnika strony, nawet w sytuacji, gdy dopiero po tej dacie został on
ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu. Wystąpienie przez stronę z wnioskiem o
ustanowienie adwokata z urzędu pozostaje bez wpływu na bieg terminu do złożenia
środka odwoławczego, w szczególności nie powoduje jego przedłużenia bądź
przerwania. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto jednolicie, że bieg terminu
do wniesienia kasacji nie ulega przerwaniu ani przedłużeniu ze względu na złożenie
przez stronę wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu (por. między innymi
postanowienia Sądu Najwyższego z 15 kwietnia 1997 r. II CZ 35/97, OSNC 1997 nr
10, poz. 151, z 8 października 1998 r. II CZ 106/98, z 6 czerwca 2000 r., I CZ
76/00, z 23 lipca 2002 r., II CZ 81/02, z 29 kwietnia 2003 r., V CZ 42/03, z 18 lutego
2004 r., I CZ 4/04, niepublikowane). Stanowisko to pozostaje aktualne w przypadku
zażalenia - zarówno co do zasady, jak i w odniesieniu do okoliczności
rozpoznawanej sprawy. Ustanowienie pełnomocnika z urzędu do sporządzenia
zażalenia w czasie, kiedy upłynął już termin do jego wniesienia, może stanowić
okoliczność uzasadniającą przywrócenie terminu do wniesienia tego środka
zaskarżenia. W takiej sytuacji pełnomocnikowi przysługuje ewentualnie wniosek o
przywrócenie terminu do wniesienia środka zaskarżenia. Jak stwierdził Sąd
Najwyższy w postanowieniu z 14 kwietnia 1999 r. II UKN 147/99 wniesienie kasacji
po upływie terminu i bez wniosku o jego przywrócenie czyni kasację
niedopuszczalną.
Biorąc to pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z
art. 39821
i art. 373 k.p.c. odrzucił zażalenie.
POSTANOWIENIE
Dnia 9 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący)
SSN Beata Gudowska
SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku R. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 września 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 9 grudnia 2009 r.,
odrzuca zażalenie
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu
sprawy R. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o rentę z tytułu
niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, na skutek skargi R. K. o
wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 stycznia 2007 r.
postanowieniem z 9 grudnia 2009 r. odrzucił skargę.
Zażaleniem z dnia pełnomocnik R. K. zaskarżył postanowienie Sądu
Apelacyjnego z dnia 9 grudnia 2009r. w przedmiocie odrzucenia skargi o
wznowienie postępowania w całości, zarzucając mu naruszenie 379 pkt 5 k.p.c. w
związku z art. 6 § 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz art. 9 Konstytucji
2
RP przez pozbawienie skarżącej możliwości działania przed sądem wskutek braku
należytej reprezentacji spowodowanej odmową przyznania pełnomocnika z urzędu.
Wskazując na powyższe podstawy zażalenia wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
Sądowi Apelacyjnemu oraz zasądzenie kosztów postępowania wg norm
przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zostało złożone po terminie i nie zawiera wniosku o jego
przywrócenie, a tym samym jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
W rozpoznawanej sprawie należało wziąć pod uwagę przede wszystkim
przebieg postępowania po wydaniu przez Sąd Apelacyjny zaskarżonego
postanowienia z dnia 9 grudnia 2009 r., a w szczególności następującą sekwencję
czasową poszczególnych czynności procesowych. Wnioskodawczyni 28 stycznia
2010 r. otrzymała uzasadnienie postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 9 grudnia
2009 r. o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania. Zgodnie z art. 394 § 2
k.p.c. od następnego dnia rozpoczął więc bieg 7 dniowy termin na złożenie
zażalenia na powyższe postanowienie. 29 stycznia R. K. złożyła wniosek o
przyznanie pełnomocnika z urzędu, który został rozpatrzony pozytywnie i
postanowieniem z 17 marca 2010 r. Sąd Apelacyjny ustanowił pełnomocnika z
urzędu. Pełnomocnik ten dopiero 6 kwietnia 2010 r. złożył zażalenie na
postanowienie z 9 grudnia 2009 r., nie zawierając w nim wniosku o przywrócenie
terminu.
Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego bieg terminu do wniesienia
zażalenia nie ulega przerwaniu ani przedłużeniu ze względu na złożenie przez
stronę wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Ustanowienie przez sąd
pełnomocnika z urzędu po upływie terminu do wniesienia zażalenia, może stanowić
okoliczność uzasadniającą przywrócenie terminu, jednak niezbędne jest
sformułowanie takiego wniosku (zob. postanowienie SN z 12 kwietnia 2007 r. I PZ
1/07). Jak stwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu powołanego postanowienia,
termin przewidziany w art. 394 § 2 k.p.c. - liczony od chwili doręczenia samej
3
stronie odpisu postanowienia z uzasadnieniem - wiąże bowiem również
pełnomocnika strony, nawet w sytuacji, gdy dopiero po tej dacie został on
ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu. Wystąpienie przez stronę z wnioskiem o
ustanowienie adwokata z urzędu pozostaje bez wpływu na bieg terminu do złożenia
środka odwoławczego, w szczególności nie powoduje jego przedłużenia bądź
przerwania. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto jednolicie, że bieg terminu
do wniesienia kasacji nie ulega przerwaniu ani przedłużeniu ze względu na złożenie
przez stronę wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu (por. między innymi
postanowienia Sądu Najwyższego z 15 kwietnia 1997 r. II CZ 35/97, OSNC 1997 nr
10, poz. 151, z 8 października 1998 r. II CZ 106/98, z 6 czerwca 2000 r., I CZ
76/00, z 23 lipca 2002 r., II CZ 81/02, z 29 kwietnia 2003 r., V CZ 42/03, z 18 lutego
2004 r., I CZ 4/04, niepublikowane). Stanowisko to pozostaje aktualne w przypadku
zażalenia - zarówno co do zasady, jak i w odniesieniu do okoliczności
rozpoznawanej sprawy. Ustanowienie pełnomocnika z urzędu do sporządzenia
zażalenia w czasie, kiedy upłynął już termin do jego wniesienia, może stanowić
okoliczność uzasadniającą przywrócenie terminu do wniesienia tego środka
zaskarżenia. W takiej sytuacji pełnomocnikowi przysługuje ewentualnie wniosek o
przywrócenie terminu do wniesienia środka zaskarżenia. Jak stwierdził Sąd
Najwyższy w postanowieniu z 14 kwietnia 1999 r. II UKN 147/99 wniesienie kasacji
po upływie terminu i bez wniosku o jego przywrócenie czyni kasację
niedopuszczalną.
Biorąc to pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z
art. 39821
i art. 373 k.p.c. odrzucił zażalenie.