IV KK 177/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:02-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 177/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący)
SSN Michał Laskowski
SSA del. do SN Dariusz Czajkowski (sprawozdawca)
Protokolant Katarzyna Wełpa
w sprawie H. B., P. Ś. i D. G.
skazanych z art. 193 k.k. i art. 158 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 25 czerwca 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanych,
od wyroku Sądu Rejonowego w K.
z dnia 14 lutego 2014 r.,
uchyla wyrok w zaskarżonej części w odniesieniu do H. B., P.
Ś. i D. G. i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi
Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym kasacją wyrokiem, Sąd Rejonowy uznał oskarżonych H. B.,
P. Ś. i D. G. za winnych popełnienia czynów z art. 193 k.k. oraz art. 158 § 1 k.k. i
wymierzył im za nie kary jednostkowe, w rozmiarze odpowiednio 3 oraz 8 miesięcy
pozbawienia wolności. Tytułem kary łącznej orzekł wobec tych oskarżonych kary po
2
roku pozbawienia wolności, których wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby
3 lat. Powyższy wyrok był wynikiem zaakceptowania w całości wniosku prokuratora
złożonego w trybie art. 335 § 1 k.p.k. o wydanie w takim kształcie wyroku
skazującego, po uzgodnieniu z oskarżonymi powyższych kar.
Orzeczenie to nie zostało zaskarżone przez strony i uprawomocniło się w
dniu 22 lutego 2014 r.
Kasację od tego wyroku, w części odnoszącej się do wyżej wymienionych
oskarżonych, wniósł Prokurator Generalny. Zarzucił on rażące i mające istotny
wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego procesowego, a
mianowicie art. 343 § 7 k.p.k. i art. 335 § 1 k.p.k., polegające na uwzględnieniu
przez sąd wadliwego wniosku prokuratora o wydanie wobec H. B., P. Ś. i D. G.,
wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie uzgodnionych z
nimi kar, w następstwie czego doszło do rażącego naruszenia przepisu prawa
materialnego, a mianowicie 86 § 1 k.k., polegającego na orzeczeniu na podstawie
tego przepisu, za przypisane oskarżonym przestępstwa z art. 193 k.k. i art. 158 § 1
k.k., kar łącznych w wymiarze przekraczającym górną granicę sumy kar
jednostkowych orzeczonych za poszczególne przestępstwa.
W konkluzji kasacji Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku w
zaskarżonej części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Generalnego jest oczywiście zasadna. Aprobując wadliwy
w świetle przepisu prawa materialnego – art. 86 § 1 k.k. - wniosek prokuratorski,
Sąd Rejonowy dopuścił się też rażącej i mającej istotny wpływ na treść orzeczenia
obrazy przepisu art. 343 § 7 k.p.k. Wniosek w takim kształcie, kiedy uzgodniona
kara łączna przekroczyła sumę kar jednostkowych za przestępstwa jednostkowe,
nie powinien znaleźć akceptacji Sądu i w takiej sytuacji należało na powyższą
niezgodność albo zwrócić uwagę stron, wzywając je do uzgodnienia propozycji
zgodnych z wymogami prawa materialnego, albo - jeżeli powyższe okazało by się
niemożliwe – rozpoznać sprawę na zasadach ogólnych (por. wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 15 października 2013 r., sygn. akt III KK 265/13, LEX nr
1380961).
3
Z powyższych względów Sąd Najwyższy wyrok w zaskarżonej części uchylił i
sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania, w trakcie
którego Sąd ten zastosuje się do opisanych wyżej wymogów procedowania i zasad
wymiaru kary łącznej.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący)
SSN Michał Laskowski
SSA del. do SN Dariusz Czajkowski (sprawozdawca)
Protokolant Katarzyna Wełpa
w sprawie H. B., P. Ś. i D. G.
skazanych z art. 193 k.k. i art. 158 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 25 czerwca 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanych,
od wyroku Sądu Rejonowego w K.
z dnia 14 lutego 2014 r.,
uchyla wyrok w zaskarżonej części w odniesieniu do H. B., P.
Ś. i D. G. i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi
Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym kasacją wyrokiem, Sąd Rejonowy uznał oskarżonych H. B.,
P. Ś. i D. G. za winnych popełnienia czynów z art. 193 k.k. oraz art. 158 § 1 k.k. i
wymierzył im za nie kary jednostkowe, w rozmiarze odpowiednio 3 oraz 8 miesięcy
pozbawienia wolności. Tytułem kary łącznej orzekł wobec tych oskarżonych kary po
2
roku pozbawienia wolności, których wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby
3 lat. Powyższy wyrok był wynikiem zaakceptowania w całości wniosku prokuratora
złożonego w trybie art. 335 § 1 k.p.k. o wydanie w takim kształcie wyroku
skazującego, po uzgodnieniu z oskarżonymi powyższych kar.
Orzeczenie to nie zostało zaskarżone przez strony i uprawomocniło się w
dniu 22 lutego 2014 r.
Kasację od tego wyroku, w części odnoszącej się do wyżej wymienionych
oskarżonych, wniósł Prokurator Generalny. Zarzucił on rażące i mające istotny
wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego procesowego, a
mianowicie art. 343 § 7 k.p.k. i art. 335 § 1 k.p.k., polegające na uwzględnieniu
przez sąd wadliwego wniosku prokuratora o wydanie wobec H. B., P. Ś. i D. G.,
wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie uzgodnionych z
nimi kar, w następstwie czego doszło do rażącego naruszenia przepisu prawa
materialnego, a mianowicie 86 § 1 k.k., polegającego na orzeczeniu na podstawie
tego przepisu, za przypisane oskarżonym przestępstwa z art. 193 k.k. i art. 158 § 1
k.k., kar łącznych w wymiarze przekraczającym górną granicę sumy kar
jednostkowych orzeczonych za poszczególne przestępstwa.
W konkluzji kasacji Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku w
zaskarżonej części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Generalnego jest oczywiście zasadna. Aprobując wadliwy
w świetle przepisu prawa materialnego – art. 86 § 1 k.k. - wniosek prokuratorski,
Sąd Rejonowy dopuścił się też rażącej i mającej istotny wpływ na treść orzeczenia
obrazy przepisu art. 343 § 7 k.p.k. Wniosek w takim kształcie, kiedy uzgodniona
kara łączna przekroczyła sumę kar jednostkowych za przestępstwa jednostkowe,
nie powinien znaleźć akceptacji Sądu i w takiej sytuacji należało na powyższą
niezgodność albo zwrócić uwagę stron, wzywając je do uzgodnienia propozycji
zgodnych z wymogami prawa materialnego, albo - jeżeli powyższe okazało by się
niemożliwe – rozpoznać sprawę na zasadach ogólnych (por. wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 15 października 2013 r., sygn. akt III KK 265/13, LEX nr
1380961).
3
Z powyższych względów Sąd Najwyższy wyrok w zaskarżonej części uchylił i
sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania, w trakcie
którego Sąd ten zastosuje się do opisanych wyżej wymogów procedowania i zasad
wymiaru kary łącznej.