I CNP 8/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-10-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 8/14
POSTANOWIENIE
Dnia 24 września 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marta Romańska
w sprawie skargi M. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt … 3463/12, wydanego w sprawie
z powództwa M. B.
przeciwko Miastu W.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 września 2014 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
M. B., jako powód w sprawie przeciwko Miastu W. o ustalenie wystąpił ze
skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w W. z 10 kwietnia 2013 r. i zarzucił, że orzeczenie to zostało wydane
z naruszeniem zasady res iudicata (art. 379 pkt 3 k.p.c.). Naruszenie tej zasady,
zdaniem powoda, polegało na tym, że przekraczając granice swobodnej oceny
dowodów, Sądy obu instancji oparły rozstrzygnięcie wyłącznie na materiale
dowodowym, któremu chciały dać wiarę, a który był już oceniany w innej sprawie
toczącej się między tymi samymi stronami. Powód zarzucał nadto, że zaskarżony
skargą wyrok został wydany z naruszeniem prawa procesowego, w tym przepisów
art. 233, 228, 231, 233, 323 i 379 pkt 3 k.p.c. przez przekroczenie granic
swobodnej oceny dowodów.
Stosownie do art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c., poza przytoczeniem
i uzasadnieniem podstaw, skarga powinna zawierać także uprawdopodobnienie
wyrządzenia skarżącemu szkody wskutek wydania prawomocnego wyroku oraz
wskazanie, że wzruszenie tego wyroku przy wykorzystaniu dostępnych stronie
środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Wymóg ten pozostaje w związku z art.
4171
§ 2 k.c., który w aktualnym brzmieniu stanowi, że jeżeli szkoda została
wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji,
jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich
niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
Takim postępowaniem jest postępowanie wywołane skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241
k.p.c.).
W postanowieniu z 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05 (OSNC 2006, nr 7-8,
poz. 141), Sąd Najwyższy wskazał, że uprawdopodobnienie szkody polega na
przedstawieniu wyodrębnionego wywodu wskazującego, że szkoda została
skarżącemu wyrządzona oraz określającego czas jej powstania, postać i związek
przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem.
Skarga powoda nie czyni zadość wymaganiom oznaczonym wyżej, i z tej
przyczyny, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., podlegała odrzuceniu.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 24 września 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marta Romańska
w sprawie skargi M. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt … 3463/12, wydanego w sprawie
z powództwa M. B.
przeciwko Miastu W.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 września 2014 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
M. B., jako powód w sprawie przeciwko Miastu W. o ustalenie wystąpił ze
skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w W. z 10 kwietnia 2013 r. i zarzucił, że orzeczenie to zostało wydane
z naruszeniem zasady res iudicata (art. 379 pkt 3 k.p.c.). Naruszenie tej zasady,
zdaniem powoda, polegało na tym, że przekraczając granice swobodnej oceny
dowodów, Sądy obu instancji oparły rozstrzygnięcie wyłącznie na materiale
dowodowym, któremu chciały dać wiarę, a który był już oceniany w innej sprawie
toczącej się między tymi samymi stronami. Powód zarzucał nadto, że zaskarżony
skargą wyrok został wydany z naruszeniem prawa procesowego, w tym przepisów
art. 233, 228, 231, 233, 323 i 379 pkt 3 k.p.c. przez przekroczenie granic
swobodnej oceny dowodów.
Stosownie do art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c., poza przytoczeniem
i uzasadnieniem podstaw, skarga powinna zawierać także uprawdopodobnienie
wyrządzenia skarżącemu szkody wskutek wydania prawomocnego wyroku oraz
wskazanie, że wzruszenie tego wyroku przy wykorzystaniu dostępnych stronie
środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Wymóg ten pozostaje w związku z art.
4171
§ 2 k.c., który w aktualnym brzmieniu stanowi, że jeżeli szkoda została
wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji,
jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich
niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
Takim postępowaniem jest postępowanie wywołane skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241
k.p.c.).
W postanowieniu z 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05 (OSNC 2006, nr 7-8,
poz. 141), Sąd Najwyższy wskazał, że uprawdopodobnienie szkody polega na
przedstawieniu wyodrębnionego wywodu wskazującego, że szkoda została
skarżącemu wyrządzona oraz określającego czas jej powstania, postać i związek
przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem.
Skarga powoda nie czyni zadość wymaganiom oznaczonym wyżej, i z tej
przyczyny, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., podlegała odrzuceniu.
3