Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 659/12

1 Ds. 1324/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział II Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Anna Banaś

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 08 lutego 2013 r.

sprawy A. B.

syna A. i B. zd. G.

ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że

w dniu 21 lipca 2012 roku w Ś. na ul (...) stanowiącej drogę publiczną, kierował nie posiadającym numerów rejestracyjnych motorowerem
m-ki (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości – 1,06 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 24 października 2011 roku, sygn akt II K 572/11, gdzie orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres jednego roku od 01 listopada 2011 r. do 01 listopada 2012r.

tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 k.k.

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego A. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 178 a § 4 k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1, § 2 i § 4 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 2 (dwóch) lat próby;

III.  na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu karę grzywny w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

IV.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. oraz art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 (dwóch) lat;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalania oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w tym opłaty zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego, Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 lipca 2012r. oskarżony A. B. w godzinach wieczornych pokłócił się z konkubiną. Oskarżony spożywał piwo, znajdując się przy ul. (...) w Ś., po czym pojechał swoim motorowerem m-ki (...), bez numerów rejestracyjnych, do sklepu na ulicę (...). Oskarżony prowadził motorower wiedząc, że obowiązuje go sądowy zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. B., k. 7 – 8, 62,

Będąc pod sklepem na ulicy (...) w dalszym ciągu spożywał piwo, po czym około godz. 3.00 udał się do domu. A. B. kierował motorowerem m-ki (...), zaś jako pasażer z tyłu jechał brat jego konkubiny A. P. (lat 16).

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. B., k. 7 – 8, 62,

zeznania świadka A. P., k. 18,

zeznania świadka K. W., k. 3,

zeznania świadka P. Z., k. 16.

A. B. miał problem z zachowaniem prostolinijnego toru jazdy, czym zwrócił uwagę funkcjonariuszy Policji, którzy na ulicy (...) w Ś. zatrzymali go do kontroli drogowej.

Dowód:

zeznania świadka K. W., k. 3,

zeznania świadka P. Z., k. 16.

Z uwagi na wyczuwalną woń alkoholu, oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu elektronicznym urządzeniem kontrolno – pomiarowym. Badanie wykazało u A. B. wynik wynoszący: 1,06 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu - o godz. 3.05 oraz 1,13 mg/dm 3 - o godz. 3.22.

Dowód:

zeznania świadka K. W., k. 3,

zeznania świadka P. Z., k. 16,

protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu, k. 2.

Oskarżony A. B. ma 33 lata, jest rozwiedziony, na utrzymaniu ma 9 letnie dziecko, na które płaci alimenty w wysokości 100 zł miesięcznie. A. B. pracuje jako palacz w jednej ze wspólnot mieszkaniowych w Ś., uzyskując miesięcznie 620 zł. Leczył się w przeszłości psychiatrycznie.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. B., k. 7 – 8, 62,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 20.

Oskarżony A. B. cierpi na organiczne zaburzenia osobowości i zachowania będące wynikiem doznanego w przeszłości urazu głowy. T. crimininis oskarżony nie miał zniesionej, ani znacznie ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem w rozumieniu art. 31 § 1 i 2 k.k.

Dowód:

opinia sądowo – psychiatryczna, k. 33 – 35.

Oskarżony był karany sądownie. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 24.10.2011r., sygn. akt II K 572/11 A. B. został skazany za czyn z art. 178a § 1 k.k. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby i środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku, obowiązujący od 01.11.2011r. do 01.11.2012r.

Dowód:

informacja z K., k. 13,

informacja Starostwa Powiatowego w Ś., k. 9.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 24.10.2011r., sygn. akt II K 572/11, k. 10.

A. B. będąc słuchanym w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do zarzucanego czynu. Składając wyjaśnienia podczas rozprawy głównej, zmienił swoje wcześniejsze stanowisko i przyznał się do kierowania motorowerem w stanie nietrzeźwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy uznać należy, iż sprawstwo i wina oskarżonego w przedmiocie zarzuconego mu czynu nie budzą wątpliwości.

Dokonując powyższych ustaleń Sąd Rejonowy oparł się na wiarygodnych zeznaniach świadków K. W., P. Z., A. P. oraz dowodach o charakterze materialnym w postaci: protokołu użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu, danych o karalności oskarżonego, notatki urzędowej z ustaleń dotyczących osoby A. B., opinii sądowo – psychiatrycznej, odpisu wyroku skazującego oraz informacji Starostwa Powiatowego w Ś.. Sąd uwzględnił również wyjaśnienia oskarżonego, w części w jakiej przyznał się on do zarzucanego mu czynu i opisał jego okoliczności. Zarazem sąd uznał, że wcześniejsze wyjaśnienia oskarżonego stanowią wyłącznie rezultat przyjętej przez niego linii obrony i jako sprzeczne z pozostałymi dowodami nie zasługują na uwzględnienie.

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów sąd uznał, że sprawstwo oskarżonego A. B. w zakresie zarzucanego mu czynu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości. Zachowanie oskarżonego wypełniało znamiona występku z art. 178a § 4 k.k. Oskarżony bowiem, znajdując się w stanie nietrzeźwości określonym w art. 115 § 16 k.k., tj. mając 1,06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, prowadził pojazd mechaniczny - motorower m-ki (...), w ruchu lądowym - jadąc drogą publiczną, ulicą (...) w Ś.. Jednocześnie czynu tego oskarżony dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym za występek z art. 178a § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 24.10.2011r., sygn. akt II K 572/11 i w trakcie obowiązywania go zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Sąd wymierzając karę oskarżonemu baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego.

Przy wymiarze kary sąd uwzględnił wniosek oskarżonego złożony w trybie art. 387 k.p.k. W ocenie sądu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzona oskarżonemu pozostaje karą adekwatną do popełnionego przez niego czynu. Odzwierciedla ona stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i jego winy, które podlegają ocenie jako znaczne.

Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres dwóch lat próby, uznając, iż zastosowanie środka probacyjnego spełni swe wychowawczo – prewencyjne cele i będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Stosownie do dyspozycji art. 69 § 2 k.k., zawieszając wykonanie kary, sąd wziął pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia. Sąd miał na uwadze to, że oskarżony był uprzednio karany za podobny występek, przy czym mając na uwadze postawę oskarżonego zaprezentowaną na rozprawie, uznał że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, przemawiający zgodnie z art. 69 § 4 k.k. za zastosowaniem środka probacyjnego. Oskarżony podjął obecnie pracę, z której osiąga dochód, łoży na utrzymanie dziecka, wobec którego ciąży na nim obowiązek alimentacyjny. Zdaniem sądu powyższe okoliczności jak i szczere w ocenie sądu zapewnienie oskarżonego o niepopełnieniu w przyszłości podobnego przestępstwa, powoduje zasadność warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec niego kary. W tym miejscu na marginesie wskazać należy, że w razie uprawomocnienia się niniejszego wyroku, będzie zachodziła podstawa z art. 75 § 1 k.k. do zarządzenia wykonania kary wymierzonej skazanemu poprzednim wyrokiem z dnia 24.10.2011r., sygn. akt II K 572/11.

Stosując wobec oskarżonego środek probacyjny w postaci warunkowego zwieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, sąd na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierzył mu jednocześnie karę grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych po 10 zł każda. Za wymierzeniem tejże kary przemawia wzgląd na wychowawcze oddziaływanie orzeczenia na oskarżonego, zaś sama kara pozostaje adekwatna do popełnionego przestępstwa i możliwości zarobkowych oskarżonego.

W punkcie IV wyroku Sąd Rejonowy na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres dwóch lat. Dokonując powyższego rozstrzygnięcia sąd miał na uwadze treść przepisu art. 43 § 2 k.k., zgodnie z którym w razie skazania sprawcy za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, popełnione w stanie nietrzeźwości, orzeka się zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju oraz treść art. 43 § 1 k.k., zgodnie z którym zakaz prowadzenia pojazdów orzeka się w wymiarze od roku do 10 lat. Ustalając okres stosowania wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na dwa lata, Sąd Rejonowy uwzględnił szereg okoliczności. Kierując się wskazaniami art. 56 k.k., sąd wziął pod uwagę wyartykułowane w art. 53 k.k. dyrektywy wymiaru kary, a w szczególności cele zapobiegawcze i wychowawcze, które stosowanie środka karnego ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zdaniem sądu środek karny w orzeczonym wymiarze pozostaje adekwatny do czynu oskarżonego i odpowiada względom w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

Mając na uwadze niską wysokość zarobków oskarżonego, sąd zwolnił go z zapłaty kosztów sądowych, uznając że obowiązek ten pociągałby dla niego zbyt ciężkie skutki.

SSR Radosław Gluza