V GC 142/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:sekr.sądowy
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-07-2013
-
Osoba publikująca:Bożena Lenda
-
Korektor:Bożena Lenda
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V GNc 2207/12
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V GC 142/13
WYROK
W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J
Dnia 19 czerwca 2013 r.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSR Tomasz SPROCH |
|
Protokolant: |
sekr.sądowy |
po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2013 r. w Jeleniej Górze
na rozprawie
sprawy z powództwa: B. M.
przeciwko: E. H.
o zapłatę 22 641,85 zł
na skutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 22 stycznia 2013 r. sygn. akt V GNc 2207/12, który utracił moc w całości
I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 22 641,85 zł (dwadzieścia dwa tysiące sześćset czterdzieści jeden złotych osiemdziesiąt pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21.11.2012 roku do dnia zapłaty,
II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3 550,00 złotych tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 2 417,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego,
UZASADNIENIE
Powód B. M. domagał się zasądzenia od pozwanego E. H. kwoty 22.641,85 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21.11.2012 r. do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu pozwu powód wskazał m.in., że w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa dostarczył pozwanemu zamówione przez niego materiały budowlane w postaci kruszywa bazaltowego i piachów o łącznej wartości 22.641,85 zł. Na taką kwotę powód wystawił pozwanemu fakturę Vat, która została zaakceptowana przez pozwanego.
W dniu 22.01.2013 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wydał w sprawie nakaz zapłaty, w którym uwzględnił w całości żądania zgłoszone w pozwie.
Nakaz zapłaty został zaskarżony w całości przez pozwanego. Pozwany zarzucił, że materiał nie spełniał parametrów zamówienia i parametrom deklaracji zgodności.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Na podstawie zamówienia z dnia 25.10.2012 r. powód sprzedał pozwanemu 45,28 ton żwiru 8/16, 40,16 ton piasku 0-2mm, 50,56 ton kruszywa żwirowego, 308,37 ton pospółki 0-2 mm i 297,24 ton kruszywa bazaltowego 0-31 mm za łączną kwotę 22.641,85 zł płatną do dnia 20.11.2012 r.. W związku z dokonaną sprzedażą powód wystawił pozwanemu fakturę Vat nr (...), która została zaakceptowana przez pozwanego.
Dowód: faktura Vat nr (...) k. 6, zlecenie z dnia 25.10.2012 r. k. 18.
Pozwany zakupił od powoda wskazane materiały w związku z realizacją budowy (...) w J.. Wszelkie materiały budowlane oraz roboty budowlane wykonane przez pozwanego zostały odebrane bez uwag przez inwestora.
Dowód: zlecenie z dnia 25.10.2012 r. k. 18, pismo inwestora z dnia 11.04.2013 r. k. 44.
Pozwany wzywany był przed procesem do zapłaty powodowi kwoty dochodzonej pozwem.
Dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania przesyłki 7,8.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.
Powód roszczenie swoje wywodził z umowy sprzedaży zawartej przez strony. Zgodnie z art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Powód domagał się zasądzenia ceny za sprzedane pozwanemu rzeczy. Pozwany nie kwestionował faktu zawarcia umowy i jej treści. Okoliczności te powód wykazał dowodami w postaci faktury vat nr (...) oraz zlecenia z dnia 25.10.2012 r.. Co do wiarygodności tych dokumentów pozwany nie zgłaszał żadnych zarzutów. Podniosłe przez pozwanego zarzuty nie zostały w żaden sposób udowodnione. Zgodnie z art. 6 k.c. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Niezależnie od tego można zaznaczyć, że treść pisma inwestora z dnia 11.04.2013 r. zaprzecza prawdziwości zarzutów pozwanego.
Żądanie zasądzenia odsetek znajduje uzasadnienie w art. 481 § 1 k.c., w myśl którego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Powód dochodził odsetek za okres po dniu płatności wskazanym w fakturze Vat.
Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego żądaną przez powoda kwotę wraz z ustawowymi odsetkami.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Zasądzona kwota odpowiada opłacie od pozwu uiszczonej przez powoda.