Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KO 48/14
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Michał Laskowski
SSN Jarosław Matras
w sprawie K. H.
skazanej z art. 191 § 1 i in. k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, bez udziału stron,
w dniu 25 listopada 2014 r.,
kwestii zbadania podstaw do wznowienia postępowania z urzędu,
p o s t a n o w i ł:
stwierdzić brak podstaw do wznowienia z urzędu
postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Sądu
Najwyższego z dnia 17 lipca 2014 r., sygn. akt V KK 36/14.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 1 października 2014 r., zawierającym prośbę o wznowienie
postępowania z urzędu, K. H., skazana prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego
we W. z dnia 8 lutego 2013 r., sygn. akt […], zasygnalizowała, że w toku
postępowania kasacyjnego w jej sprawie, zakończonego postanowieniem Sądu
Najwyższego z dnia 17 lipca 2014 r., sygn. V KK 36/14, doszło do uchybienia
wymienionego w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. Zdaniem skazanej „właściwym do
rozpoznania kasacji był Sąd w osobie sędziego M. G.” (w następstwie
postanowienia SN z dnia 27 maja 2014 r., nie uwzględniającego wniosku skazanej
o wyłączenie sędziego M. G.), natomiast kasację rozpoznał sędzia T. G., który „nie
miał uprawnień do orzekania w danej sprawie”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Brak podstaw o stwierdzenia, że w toku postępowania kasacyjnego w
sprawie V KK 6/14 Sądu Najwyższego, zaistniało uchybienie określone w art. 439 §
1 pkt 2 k.p.k.
Kasacja obrońcy skazanej wpłynęła do Sądu Najwyższego w dniu 28
stycznia 2014 r., (k.1). Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału V Izby Karnej z
dnia 25 lutego 2014 r., wyznaczono termin posiedzenia w trybie art. 535 § 3 k.p.k. –
na dzień 24 kwietnia 2014 r., wskazując jako sędziego sprawozdawcę SSN M. G.
(k.13).
W związku ze złożeniem przez skazaną wniosku o wyłączenie sędziego M.
G. od udziału w sprawie, Przewodniczący Wydziału V, zarządzeniem z dnia 18
kwietnia 2014 r., odwołał posiedzenie wyznaczone na dzień 24 kwietnia 2014 r.
(k.20).
Wniosek o wyłączenie sędziego rozpoznany został w dniu 27 maja 2014 r.,
kiedy to zapadło postanowienie Sądu Najwyższego o nie uwzględnienie wniosku (k.
24 – 25). Przewodniczący Wydziału V zarządzeniem z dnia 2 czerwca 2014 r.,
wyznaczył termin posiedzenia, w przedmiocie rozpatrzenia kasacji w trybie art. 535
§ 3 k.p.k., na dzień 17 lipca 2014 r. wskazując skład orzekający w osobie SSN T.
G. (k.27). W dniu 17lipca 2014 r., Sąd Najwyższy w składzie wskazanym w cyt.
zarządzeniu, wydał postanowienie, na mocy którego oddalił kasację jako
oczywiście bezzasadną w zakresie podniesionego w niej zarzutu obrazy art. 439 §
1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., a w zakresie pozostałych zarzutów, na
podstawie art. 531 § 1 w zw. z art. 530 § 2 i art. 523 § 1 k.p.k., pozostawił ją bez
rozpoznania jako niedopuszczalną z mocy ustawy (k.30 – 34).
Analiza akt sprawy jednoznacznie wskazuje, że procedowanie Sądu
Najwyższego było zgodne z regulacją zawartą w art. 534 § 1 k.p.k. oraz w art. 535
§ 1 i 3 k.p.k.
W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, że orzekający w postępowaniu
kasacyjnym Sąd Najwyższy był obsadzony zgodnie z obowiązującym prawem, co
oznacza, że nie doszło do uchybienia z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., brak zatem
podstaw do wznowienia z urzędu postępowania w niniejszej sprawie.
3