V KZ 46/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-11-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KZ 46/14
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski
w sprawie K. K.
skazanego z art. 178a § 1 i 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 25 listopada 2014 r.,
zażalenia skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 25 lipca 2014 r.,
o nieuwzględnieniu wniosku skazanego o przywrócenie terminu do złożenia
wniosku o uzasadnienie wyroku,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
K. K. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 31 lipca 2013
r., , za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Po rozpoznaniu apelacji prokuratora wyrok ten utrzymany został w mocy
wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 16 grudnia 2013 r., , przy czym sama
apelacja uznana została za oczywiście bezzasadną. Oskarżony i jego obrońca nie
wnieśli apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 31 lipca 2013 r. W dniu 2
kwietnia 2014 r. skazany wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o
doręczenie wyroku Sądu Okręgowego w P. wraz z uzasadnieniem. Powołał się w
nim na informacje uzyskane od adwokata pełniącego obowiązki obrońcy w jego
2
sprawie. Adwokat ten złożył oświadczenie w tej kwestii w toku posiedzenia w dniu
25 lipca 2014 r. (k. 218 akt).
Zaskarżonym postanowieniem nie uwzględniono wniosku skazanego o
przywrócenie terminu. K. K. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie,
podnosząc między innymi, że upływ terminu do wniesienia kasacji nastąpił z
przyczyn od niego niezależnych, to jest z winy wyznaczonego w toku postępowania
obrońcy z urzędu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne i nie mogło zostać uwzględnione. Warunkiem
przywrócenia terminu zawitego jest wykazanie, że niedotrzymanie terminu nastąpiło
z przyczyn od strony niezależnych. Tymczasem stwierdzić należy, że autor
zażalenia mógł bez trudu uzyskać informacje na temat terminów i sposobu
zaskarżenia wyroku w drodze kasacji, czy wcześniej terminu do złożenia wniosku o
doręczenie uzasadnienia wyroku. Skarżący nie wykazał, aby zaistniały szczególne,
obiektywne okoliczności, które uniemożliwiły mu złożenie stosownego wniosku w
terminie. W szczególności za okoliczności takie nie może być uznane opisywane
przez skazanego, nienależyte jego zdaniem, postępowanie wyznaczonego obrońcy
z urzędu, co stanowiło przedmiot badania sądu i zostało przekonująco omówione w
treści uzasadnienia zaskarżonego postanowienia. Podzielić należy wyrażone przez
obrońcę zapatrywanie co do tego, że wyrok Sądu Okręgowego był wyrokiem
korzystnym z punktu widzenia interesów K. K.
W tym stanie rzeczy brak było podstaw do uznania, że z przyczyn
niezależnych od skazanego nie mógł on dotrzymać terminu. Działania, które podjął
nastąpiły z chwilą przystąpienia do wykonania kary. Zaskarżone postanowienie jest
w pełni zasadne i jako takie zostało utrzymane w mocy. Istotą terminów zawitych
jest swego rodzaju bezwzględność. Ich upływ powoduje m. in. utratę określonych
możliwości procesowych. Tylko wyjątkowo, z powodów niezależnych od strony i
przy jednoczesnym wykazaniu należytej staranności tej strony można termin
przywrócić. W niniejszej sprawie nie stwierdzono jednak ani takich okoliczności, ani
należytej staranności ze strony skazanego.
W tym stanie rzeczy zaskarżone postanowienie należało utrzymać w mocy.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski
w sprawie K. K.
skazanego z art. 178a § 1 i 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 25 listopada 2014 r.,
zażalenia skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 25 lipca 2014 r.,
o nieuwzględnieniu wniosku skazanego o przywrócenie terminu do złożenia
wniosku o uzasadnienie wyroku,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
K. K. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 31 lipca 2013
r., , za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Po rozpoznaniu apelacji prokuratora wyrok ten utrzymany został w mocy
wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 16 grudnia 2013 r., , przy czym sama
apelacja uznana została za oczywiście bezzasadną. Oskarżony i jego obrońca nie
wnieśli apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 31 lipca 2013 r. W dniu 2
kwietnia 2014 r. skazany wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o
doręczenie wyroku Sądu Okręgowego w P. wraz z uzasadnieniem. Powołał się w
nim na informacje uzyskane od adwokata pełniącego obowiązki obrońcy w jego
2
sprawie. Adwokat ten złożył oświadczenie w tej kwestii w toku posiedzenia w dniu
25 lipca 2014 r. (k. 218 akt).
Zaskarżonym postanowieniem nie uwzględniono wniosku skazanego o
przywrócenie terminu. K. K. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie,
podnosząc między innymi, że upływ terminu do wniesienia kasacji nastąpił z
przyczyn od niego niezależnych, to jest z winy wyznaczonego w toku postępowania
obrońcy z urzędu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne i nie mogło zostać uwzględnione. Warunkiem
przywrócenia terminu zawitego jest wykazanie, że niedotrzymanie terminu nastąpiło
z przyczyn od strony niezależnych. Tymczasem stwierdzić należy, że autor
zażalenia mógł bez trudu uzyskać informacje na temat terminów i sposobu
zaskarżenia wyroku w drodze kasacji, czy wcześniej terminu do złożenia wniosku o
doręczenie uzasadnienia wyroku. Skarżący nie wykazał, aby zaistniały szczególne,
obiektywne okoliczności, które uniemożliwiły mu złożenie stosownego wniosku w
terminie. W szczególności za okoliczności takie nie może być uznane opisywane
przez skazanego, nienależyte jego zdaniem, postępowanie wyznaczonego obrońcy
z urzędu, co stanowiło przedmiot badania sądu i zostało przekonująco omówione w
treści uzasadnienia zaskarżonego postanowienia. Podzielić należy wyrażone przez
obrońcę zapatrywanie co do tego, że wyrok Sądu Okręgowego był wyrokiem
korzystnym z punktu widzenia interesów K. K.
W tym stanie rzeczy brak było podstaw do uznania, że z przyczyn
niezależnych od skazanego nie mógł on dotrzymać terminu. Działania, które podjął
nastąpiły z chwilą przystąpienia do wykonania kary. Zaskarżone postanowienie jest
w pełni zasadne i jako takie zostało utrzymane w mocy. Istotą terminów zawitych
jest swego rodzaju bezwzględność. Ich upływ powoduje m. in. utratę określonych
możliwości procesowych. Tylko wyjątkowo, z powodów niezależnych od strony i
przy jednoczesnym wykazaniu należytej staranności tej strony można termin
przywrócić. W niniejszej sprawie nie stwierdzono jednak ani takich okoliczności, ani
należytej staranności ze strony skazanego.
W tym stanie rzeczy zaskarżone postanowienie należało utrzymać w mocy.
3