Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KK 332/14
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon
w sprawie G. K.
skazanego z art. 258 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.; art.53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz. U. z 2012r.,Nr 124) w zw. z
art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 22 stycznia 2015 r.
wniosku obrońcy skazanego
o wstrzymanie wykonania wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 24 maja 2013 r.,
utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 15 kwietnia 2014 r.,
p o s t a n o w i ł:
wniosku nie uwzględnić.
UZASADNIENIE
W kasacji wywiedzionej przez obrońcę skazanego G. K. od - wskazanego
powyżej - wyroku Sądu Apelacyjnego został sformułowany wniosek o wstrzymanie
wykonania prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 24 maja 2013 r.
Równocześnie obrońca nie wskazał żadnych okoliczności, które by ten jego
wniosek uzasadniały.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek nie jest zasadny.
Zaniechanie jego uzasadnienia uniemożliwia poznanie tych okoliczności,
którymi kierował się obrońca przy jego sformułowaniu. W tej sytuacji wystarczy
zatem stwierdzić, że samo wniesienie kasacji nie jest wystarczające do przyjęcia
2
podstaw do zastosowania przepisu art. 532 § 1 k.p.k., będącego podstawą
przedmiotowego wniosku. Kasacja wszak przysługuje stronom od prawomocnego
wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie, a to oznacza, iż będący jej
przedmiotem wyrok (utrzymujący w mocy, albo zmieniający wyrok sądu meriti i
przez to nadający mu cech prawomocności) podlega bezzwłocznemu wykonaniu
(art. 9 § 2 k.k.w.). Oczywiste jest, że wysokie prawdopodobieństwo zasadności
podniesionych w kasacji zarzutów (niezależnie od końcowej jej oceny) może
skutkować potrzebą wstrzymania wykonania wyroku będącego jej przedmiotem.
Ustalenia w tej mierze należy czynić mając na uwadze rangę i charakter
podniesionych w kasacji zarzutów. O ile możliwość ich uwzględnienia jest
rzeczywiście wielce prawdopodobna - to nie można nie dostrzec tego, że
nieskorzystanie z przedmiotowej instytucji procesowej spowodowało by tylko dla
skazanego zbędną i niepotrzebną dolegliwość, niejednokrotnie rodzącą
nieodwracalne skutki.
Dokonując oceny przedmiotowego wniosku w oparciu o te kryteria - nie
przesądzając tym samym oczywiście o sposobie końcowego rozstrzygnięcia
odnośnie kasacji obrońcy skazanego - nie można uznać, by ranga i zasadność
podniesionych w niej zarzutów, były takie, by samoistnie rodzić przekonanie o
zasadności przedmiotowego wniosku.
Tym bardziej w wspomnianej sytuacji w której obrońca w ogóle tego wniosku
nie uzasadnił.
Z tych względów postanowiono jak wyżej.