V CNP 10/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-03-2015
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 10/15
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie ze skargi A. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w O. z dnia 19 listopada 2013 r.
w sprawie z wniosku wierzycieli T. S. i A. S.
przy uczestnictwie A. J.
w przedmiocie skargi na czynności komornika,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2015 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Wierzycielka A. J. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w O. z dnia 19 listopada 2013 r.,
którym zmieniono orzeczenie Sądu pierwszej instancji i oddalono skargę na
czynność komornika.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Przewidziana w art. 4241
k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego celem jest
uzyskanie prejudykatu, umożliwiającego stronie dochodzenie od Skarbu Państwa
naprawienia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem wykonywanie władzy
publicznej (art. 4171
§ 2 k.c.). Orzeczenie w przedmiocie skargi na czynność
komornika nie należy do tej kategorii orzeczeń. Niezależnie od tego, zgodnie
z wyraźnym brzmieniem art. 7674
§ 3 k.p.c., w sprawach egzekucyjnych skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie
przysługuje. Uzyskanie zatem prejudykatu pochodzącego od Sądu Najwyższego
nie jest warunkiem dochodzenia ewentualnej odpowiedzialności odszkodowawczej
Skarbu Państwa.
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu
niejawnym skargę, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd niższej instancji, a także
skargę wniesioną po upływie terminu, skargę niespełniającą wymagań określonych
w art. 4245
§ 1 k.p.c., jak również skargę z innych przyczyn niedopuszczalną.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie ze skargi A. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w O. z dnia 19 listopada 2013 r.
w sprawie z wniosku wierzycieli T. S. i A. S.
przy uczestnictwie A. J.
w przedmiocie skargi na czynności komornika,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2015 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Wierzycielka A. J. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w O. z dnia 19 listopada 2013 r.,
którym zmieniono orzeczenie Sądu pierwszej instancji i oddalono skargę na
czynność komornika.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Przewidziana w art. 4241
k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego celem jest
uzyskanie prejudykatu, umożliwiającego stronie dochodzenie od Skarbu Państwa
naprawienia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem wykonywanie władzy
publicznej (art. 4171
§ 2 k.c.). Orzeczenie w przedmiocie skargi na czynność
komornika nie należy do tej kategorii orzeczeń. Niezależnie od tego, zgodnie
z wyraźnym brzmieniem art. 7674
§ 3 k.p.c., w sprawach egzekucyjnych skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie
przysługuje. Uzyskanie zatem prejudykatu pochodzącego od Sądu Najwyższego
nie jest warunkiem dochodzenia ewentualnej odpowiedzialności odszkodowawczej
Skarbu Państwa.
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu
niejawnym skargę, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd niższej instancji, a także
skargę wniesioną po upływie terminu, skargę niespełniającą wymagań określonych
w art. 4245
§ 1 k.p.c., jak również skargę z innych przyczyn niedopuszczalną.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji.