Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Elżbieta Trybulec-Czernek

Protokolant: st.sekr.sądowy Barbara Urmańska

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 r. w Gdańsku

sprawy W. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

na skutek odwołania W. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 19 lutego 2010 r. nr (...)-1/25/I

1.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonemu W. D. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe i stwierdza, że pozwany nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji

2.  ustala i przyznaje ze Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gdańsku radcy prawnemu W. K. kwotę 147,60 zł brutto (sto czterdzieści siedem złotych 60/100 ) tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu i oddala wniosek w pozostałym zakresie.

/na oryginale właściwy podpis/

Sygn. akt VIII U 110/11

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. decyzją z dnia 19 lutego 2010 r. przyznał ubezpieczonemu W. D. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 marca 2010 r. do 31 stycznia 2012 r.

Ubezpieczony W. D.odwołał się od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu podał, że jego stan zdrowia uniemożliwia mu wykonywanie jakiejkolwiek pracy, co znalazło potwierdzenie w orzeczeniu o niepełnosprawności z Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności ważnym do dnia 31 sierpnia 2013 r. oraz opinii lekarza foniatry. Ubezpieczony wskazał również, że w grudniu 2006 r. przebył operacje usuniecie krtani z powodu zdiagnozowania choroby nowotworowej, w 2007 r. został poddany naświetlaniu i od tego czasu przebywa pod stałą opieką lekarską. Nadto, rozpoznano u niego nadciśnienie tętnicze i kłopoty z oddychaniem.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując na argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. Ponadto, wskazał, iż ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do dnia 28 lutego 2010 r. a następnie do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 31 marca 2010 r. do 31 stycznia 2012 r. Decyzja zaskarżonej treści została wydana z uwagi na to, że Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 17 lutego 2010 r. uznała ubezpieczonego za osobę częściowo niezdolną do pracy.

W piśmie procesowym z dnia 15 maja 2010 r. ubezpieczony wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych sądowych foniatry, kardiologa, onkologa i dermatologa na okoliczność występowania u niego całkowitej niezdolności do pracy.

Postanowieniem z dnia 4 lutego 2011 r. tut. Sąd ustanowił dla ubezpieczonego pełnomocnika z urzędu – radcę prawnego.

W piśmie procesowym z dnia 23 lipca 2011 r. ubezpieczony wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego lekarza psychologa klinicysty na okoliczność ustalenia, czy wykonany zabieg całkowitego wycięcia krtani w ramach terapii onkologicznej (znaczny stopień negatywnych przeżyć) znacząco utrudnia bądź wręcz uniemożliwia skuteczne podjęcie rehabilitacji skutkującej uzyskaniem komunikacji werbalnej. Innymi słowy czy możliwym jest by wskutek przeżyć psychicznych związanych z drastyczną terapią onkologiczną (negatywnymi przeżyciami wnioskodawcy) powodzenie proponowanych przez medycynę techniki rehabilitacyjnych w przedmiotowej sprawie jest żadne bądź znikome, dowodu z opinii biegłego sądowego lekarza foniatry na okoliczność ustalenia czy ubezpieczony po przebytym zabiegu całkowitej laryngektomii komunikuje się bądź może się komunikować w niedalekiej przyszłości z otoczeniem w sposób pozwalający na samodzielną egzystencję w podjęcie i utrzymanie pracy oraz dowodu z opinii biegłego sądowego lekarza rodzinnego na okoliczność ustalenia czy stan zdrowia ubezpieczonego, zważywszy na przebytą operację onkologiczną (laryngektomie całkowitą), długotrwałe leczenie nadciśnienia tętniczego i problemy kardiologiczne, zmiany dermatologiczne oraz zaleceniami profilaktyki osób w trakcie jaki i/lub po chorobie nowotworowej umożliwia prowadzenie samodzielnego życia w tym powrót i utrzymanie pracy.

Na rozprawie z dnia 13 grudnia 2011 r. ubezpieczony wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii Instytutu (...) w G. na okoliczność występowania u ubezpieczonego częściowej bądź całkowitej niezdolności do pracy po dniu 1 marca 2010 r.

W piśmie procesowym z dnia 23 lutego 2012 r. ubezpieczony wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej G. (...) na okoliczność występowania u ubezpieczonego częściowej bądź całkowitej niezdolności do pracy po dniu 1 marca 2010 r.

Na rozprawie z dnia 25 kwietnia 2013 r. ustanowiony w sprawie pełnomocnik ubezpieczonego wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu powiększonej czterokrotnie z uwagi na nakład pracy i oświadczył, że koszty pomocy prawnej nie zostały pokryte przez ubezpieczonego.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony W. D., ur. dnia (...), z zawodu jest mechanikiem maszyn przemysłowych, a wykonywał pracę spawacza. Nie pracuje od 2006 r.

Do 11 lutego 2008 r. ubezpieczony posiadał prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Od 12 lutego 2008 r. do 28 lutego 2010 r. ubezpieczonemu przysługiwało prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Powyższe okoliczności są w niniejszej sprawie bezsporne a nadto wynikają z akt rentowych.

W dniu 31 grudnia 2009 r. ubezpieczony złożył do pozwanego wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia.

(vide: wniosek – k. 117 akt rentowych)

Lekarz Orzecznik ZUS rozpoznał u ubezpieczonego stan po leczeniu raka krtani (...), nadciśnienie tętnicze oraz otyłość. Podał przy tym, ze ubezpieczony może wykonywać prace lekkie, dozorujące, manualne, siedzące – konieczne jedynie ograniczenie nadmiernego wysiłku fizycznego i zapylenia oraz wymagającego regularnego kontaktu słownego. W związku z powyższym, w orzeczeniu z dnia 26 stycznia 2010 r. stwierdził, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 30 stycznia 2012 r.

(vide: opinia lekarska z dnia 26 stycznia 2010 r. - k. 35 w dokumentacji lekarskiej ZUS, orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 26 stycznia 2010 r. - k. 121 akt rentowych)

Od powyższego orzeczenia ubezpieczony złożył sprzeciw, wobec czego został ponownie poddany badaniu przez Komisję Lekarską ZUS. Komisja dokonała tożsamego rozpoznania co Lekarz Orzecznik, podając iż brak jest u niego cech wznowy procesu nowotworowego i w orzeczeniu z dnia 17 lutego 2010 r. uznała, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do stycznia 2012 r.

(vide: sprzeciw – 36, opinia lekarska z dnia 17 lutego 2010 r. - k. 39 w dokumentacji lekarskiej ZUS, orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 17 lutego 2010 r. - k. 125 akt rentowych)

W związku z powyższym, zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją z dnia 19 lutego 2010 r. przyznał ubezpieczonemu W. D. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 marca 2010 r. do 31 stycznia 2012 r.

(vide: decyzja z dnia 19 lutego 2010 r. – k. 127-130 akr rentowych)

W ocenie biegłych sądowych laryngologa, internisty, dermatologa, kardiologa i onkologa ubezpieczony nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy. Biegli laryngolog, kardiolog i onkolog stwierdzili natomiast, że ubezpieczony jest osobą częściowo niezdolną do pracy, a biegli laryngolog i onkolog dodatkowo określili okres tej niezdolności od 1 marca 2010 r. do 31 stycznia 2012 r.

Biegły laryngolog uznał, iż ubezpieczony jest osobą częściowo niezdolną do pracy, jednak może wykonywać prace lekkie, dozorujące, manualne, przy ograniczeniu w zakresie pracy wymagającej nadmiernego wysiłku fizycznego, zapylenia oraz kontaktu słownego. W ocenie biegłego ubezpieczony trzyma się kurczowo twierdzenia o całkowitym braku możliwości komunikacji słownej z otoczeniem, co nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości. Biegły onkolog podał, że poprawa stanu zdrowia u ubezpieczonego polega na adaptacji organizmu po przebytym leczeniu.

(dowód: opinie biegłych - k. 29-31, 35-36, 38-39, 43-45, 47-48, zarzuty do opinii biegłego laryngologa – protokół rozprawy - k. 76-77, opinia końcowa biegłego laryngologa – k. 92, pismo z dnia 9 czerwca 2011 r. – k. 107-109, zarzuty do opinii biegłego laryngologa – protokół - k. 127-128 akt sprawy)

Z opinii biegłych Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej G. (...)kardiologa i internisty wynika, że ubezpieczony jest wyleczony z choroby nowotworowej krtani po zastosowanym skojarzonym radykalnym leczeniu, jednak mimo to jest osobą całkowicie i trwale niezdolną do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji, tj. do pracy w zawodzie spawacza bądź kierowcy.

W związku z występującymi u ubezpieczonego chorobami układu sercowo-naczyniowego i zaburzeniami metabolicznymi, jest on osobą częściowo niezdolną do pracy – jest zdolny do wykonywania prostych prac fizycznych, za wyjątkiem prac wymagających dźwigania ciężkich przedmiotów, prac w warunkach zmiennych czynników atmosferycznych, tj. temperatura, wilgotność, zadymienie, zapylenia.

Z kolei, w ocenie biegłego laryngologa-foniatry ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do jakiejkolwiek pracy fizycznej, z powodu laryngektomii i oddychania przez tracheostomię, co wiąże się z bezpośrednią ekspozycją dróg oddechowych na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych, brakiem tłoczni brzusznej, słabo wykształconą mową zastępczą, a także z powodu duszności.

(dowód: opinia biegłych psychiatry, laryngologa-foniatry, kardiologa i specjalisty medycyny sądowej Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej G. (...) Medycznego – k. 172-177)

Pozwany w piśmie z dnia 15.03.2013r. wniósł zastrzeżenia do opinii biegłych Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej G. (...) wskazując iż opinia ta stoi w sprzeczności z licznymi wydanymi wcześniej opiniami lekarzy biegłych różnych dziedzin medycyny. Niespornym jest usunięcie krtani w 2006r. z powodu nowotworu i założenie rurki tracheostomijnej , obecnie bez cech wznowy nowotworowej. W znaczeniu ustawy całkowita niezdolność do pracy orzekana jest w przypadku niemożności wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia , natomiast niemożność wykonywania wyuczonego zawodu skutkuje orzeczeniem częściowej niezdolności do pracy . Opinia biegłej foniatry pozostaje w sprzeczności z innymi opiniami lekarzy laryngologów a biegła nie stwierdziła nowych okoliczności mogących mieć wpływ na zmianę orzeczenia.

( pismo pozwanego z dnia. 19.03.2013r. i załącznik k.183-184)

Swoje ustalenia w niniejszej sprawie Sąd oparł na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w tym w szczególności na podstawie akt rentowych, którym jako dokumentom urzędowym, sporządzonym w przepisanej formie przez powołane do tego organy należało dać wiarę co do tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Strony nie kwestionowały okoliczności wykazanych w treści w/w dokumentacji, toteż nie budziły one również wątpliwości Sądu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych odwołanie ubezpieczonego W. D., jako zasadne, zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy,

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3.  niezdolność do pracy powstała w okresie ubezpieczenia albo nie później niż w okresie 18 miesięcy od jego ustania.

Zgodnie natomiast z treścią przepisu art. 12 cytowanej ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Natomiast, częściowo niezdolną do pracy jest osobą, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W art. 13 ust. 1 w/w ustawy wskazano z kolei, że przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji i możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Podkreślenia wymaga także, że przy ocenie niezdolności do pracy w myśl art. 12 u.e.r.f.u.s. o tej niezdolności nie przesądza wyłącznie ocena medyczna stwierdzająca występowanie określonych jednostek chorobowych i ich wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka, tylko decydujące znaczenie ma ocena prawna dokonana w oparciu o okoliczności natury medycznej i okoliczności innej natury, w tym zwłaszcza poziom kwalifikacji ubezpieczonego, możliwości zarobkowania w zakresie tych kwalifikacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Stwierdzenie niezdolności do pracy uzależnione jest od stopnia naruszenia sprawności organizmu uniemożliwiającego podjęcie, czy też kontynuowanie zatrudnienia (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. akt: III AUa 1010/12).

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było, czy ubezpieczony W. D. spełnił wszystie wymagane warunki do przyznania mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a w tym, czy jest całkowicie niezdolny do pracy po dniu 1 marca 2010 r. Spełnienie pozostałych warunków było między stronami niesporne.

Celem ustalenia, czy stan zdrowia strony wskazuje, że po dniu 1 marca 2010 r. utraciła całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy laryngologa, internisty, dermatologa, kardiologa i onkologa oraz biegłych Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej (...)psychiatry, laryngologa-foniatry, kardiologa i specjalisty medycyny sądowej, zgodnie z rodzajem schorzeń występujących u ubezpieczonego.

Podkreślić należy również, że biegli sądowi, dokonując oceny zdolności ubezpieczonego do pracy wzięli pod uwagę występowanie określonych jednostek chorobowych i ich wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka, jak również poziom kwalifikacji ubezpieczonego, możliwości zarobkowania w zakresie tych kwalifikacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W związku z powyższym, biegli sądowi, wydając opinie, wzięli pod uwagę nie tylko schorzenia, ale również wykształcenie ubezpieczonego i posiadane przez niego kwalifikacje (ubezpieczony z zawodu jest mechanikiem maszyn przemysłowych, a wykonywał pracę spawacza).

W ocenie Sądu zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy z uwagi na główne schorzenie ubezpieczonego tj. raka krtani- całkowite wycięcie krtani mają opinie onkologa, laryngologa i foniatry.

Biegły sądowy onkolog stwierdził i w czasie 3 letniej obserwacji nie stwierdzono objawów wznowy lub rozsiewu nowotworowego. Z punktu widzenia onkologicznego brak podstaw do uznania ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy. Jest on osobą samodzielną w życiu codziennym. Biegła podzieliła opinię Lekarza Orzecznika i Komisji Lekarskiej co do częściowej niezdolności do pracy do 31.01.2012r. wskazując iż poprawa stanu zdrowia polega na adaptacji organizmu ( przez ponad 3 lata do wymienionej sytuacji, ( opinia biegłego k.47-48)

Biegły sądowy laryngolog również nie stwierdził u wnioskodawcy całkowitej niezdolności do pracy z przyczyn laryngologicznych . Biegły uznał, iż ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy po dniu 1 marca 2010r. z powodu raka krtani do końca stycznia 2012r. Biegły wskazał, iż ubezpieczony z uwagi na usunięty w trakcie operacji narząd głosu porozumiewa się z otoczeniem za pomocą słabo wykształconej mowy przełykowej oraz pseudo szeptu- głos bezdźwięczny , pojedyncze słowa. Głos wnioskodawcy można poprawić przez zastosowanie protezy głowowej lub poprzez chirurgiczne wytworzenie przetok głosowych czyli mowę przetokową. Biegły wskazał , iż ubezpieczony może wykonywać prace lekkie , dozorujące , manualne. Ograniczenie w zakresie pracy wymagającej nadmiernego wysiłku fizycznego , zapylenia oraz kontaktu słownego ( opinia biegłego k. 29-31)

Z kolei w opozycji do ustaleń biegłego sądowego laryngologa, odmiennie ocenili zdolność ubezpieczonego do pracy biegli z Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej (...).

W ocenie biegłego laryngologa-foniatry Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej (...)ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do jakiejkolwiek pracy fizycznej, z powodu laryngektomii i oddychania przez tracheostomię, co wiąże się z bezpośrednią ekspozycją dróg oddechowych na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych, brakiem tłoczni brzusznej, słabo wykształconą mową zastępczą, a także z powodu duszności. Z kolei, zdaniem biegłych kardiologa i internisty Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej (...), ubezpieczony jest wyleczony z choroby nowotworowej krtani po zastosowanym skojarzonym radykalnym leczeniu, jednak mimo to jest osobą całkowicie i trwale niezdolną do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji, tj. do pracy w zawodzie spawacza bądź kierowcy.

Zważyć należy, iż biegły sądowy laryngolog skupił się zasadniczo na aparacie mowy i możliwości rehabilitacji głosu i mowy przy zastosowaniu protez głosowych i tym samym na możliwości porozumiewania się przez ubezpieczonego z otoczeniem , Biegły sądowy laryngolog nie odniósł się natomiast do innych skutków usunięcia krtani , na co zwrócił uwagę laryngolog-foniatra Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej (...)tj. oddychania przez tracheostomę co wiąże się z bezpośrednią ekspozycją dróg oddechowych na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych, brakiem tłoczni brzusznej, słabo wykształconą mową zastępczą, a także dusznościami. ( opinia Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej (...) k. 172-177))

Zważyć w tym miejscu należy, iż specyfika oceny dowodu z opinii biegłych wyraża się z tym, że sfera merytoryczna opinii kontrolowana jest przez Sąd, który nie posiada wiadomości specjalnych, tylko w zakresie zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej. Kryteria oceny tego dowodu stanowią również: poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania sformułowanych w nich stanowisk oraz stopień stanowczości wyrażonych w nich ocen.

Sąd Okręgowy uznał, że kompleksowa opinia biegłych Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej (...) laryngologa-foniatry, kardiologa i internisty, potwierdzająca występowanie u ubezpieczonego trwałej całkowitej niezdolności do pracy jest wystarczająca dla uznania, iż spełnił wszystkie warunki konieczne do przyznania mu prawa do świadczenia z tego tytułu na stałe.

Sąd przyjął przedstawioną opinię w zakresie stanowiska biegłych laryngologa-foniatry, kardiologa i internisty za podstawę rozstrzygnięcia w sprawie, ponieważ w jego ocenie jest ona miarodajna, wnioski w niej wysnute logiczne i właściwe, a ich uzasadnienie jest wyczerpujące i przekonywujące. Zgodnie z treścią wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygnaturze akt I UK 302/08, nie narusza zakazu samodzielnego dokonywania przez Sąd rozstrzygania kwestii objętych wiadomościami specjalnymi oparcie ustaleń na jednej opinii biegłego lekarza wyrażającej odmienne poglądy od innych lekarzy, w związku z tym, Sąd Okręgowy tym bardziej uznał, że celem ustalenia występowania trwałej niezdolności do pracy u ubezpieczonego i jej stopnia, wystarczająca jest ta opinia.

Podkreślenia wymaga także, że organ rentowy kwestionował opinię biegłego lekarza laryngologa-foniatry w zakresie możliwości orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy, jednakże nie przedstawił żadnych merytorycznych argumentów, które mogłyby wpłynąć na jej treść. Tym samym, w ocenie Sądu zarzuty organu stanowiły bezpodstawną polemikę ze stanowiskiem specjalisty z zakresu medycyny i jako takie nie zasługiwały na uwzględnienie (vide: zarzuty – k. 184 akt sprawy).

Pozostali biegli nie stwierdzili całkowitej niezdolności do pracy , jednak wymaga podkreślenia iż wypowiadali się oni przez pryzmat własnych specjalności , co nie wyklucza uznania za całkowicie niezdolnego do pracy ubezpieczonego z przyczyn laryngologicznych zgodnie z opinią laryngologa-foniatry.

Reasumując należy zatem stwierdzić, że ubezpieczony spełnił wszystkie warunki konieczne do przyznania mu renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe, ponieważ jest trwale całkowicie niezdolny do pracy. W związku z tym, zaskarżona decyzja pozwanego nie odpowiadała prawu zarówno w części dotyczącej stopnia niezdolności do pracy jaki i okresu, na który przyznano ubezpieczonemu prawo do renty i w tym zakresie podlega zmianie.

W konkluzji z przytoczonych wyżej względów Sąd Okręgowy, w punkcie I wyroku, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w zw. z cytowanymi wyżej przepisami, zmienił zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe.

Równocześnie, Sąd Okręgowy uznał, iż pozwany organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji z uwagi na to, że dopiero przeprowadzenie obszernego postępowania dowodowego w toku postępowania przed sądem, w tym w szczególności dopuszczenie dowodu z kompleksowej opinii biegłych Wydziału Lekarskiego Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej (...)rożnych specjalności, umożliwiło rozstrzygnięcie, czy stan zdrowia ubezpieczonego wskazywał, że jest on nadal po dniu 1 marca 2010 r. całkowicie bądź częściowo niezdolny do pracy z powodu istotnego naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Natomiast w punkcie II wyroku Sąd, na podstawie art. 108 k.p.c. oraz art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sadowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2005 r., Nr.167, poz.1398) rozstrzygnął w przedmiocie kosztów postępowania, przejmując je na Skarb Państwa mając na względzie fakt, iż strony niniejszego postępowania jako postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, są na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 4 oraz art. 98 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach oraz art. 114 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz.1585 j.t.), zwolnione od ich ponoszenia. W konsekwencji, w przedmiocie kosztów zastępstwa procesowego Sąd Okręgowy kierując się uregulowaną w przepisach art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania i na podstawie art. 99 k.p.c. oraz w oparciu o § 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 11 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349), przyznał radcy prawnemu W. K. kwotę 147,60 zł brutto od Skarbu Państwa Kasa Sądu Okręgowego w Gdańsku z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu . Sąd uznał ,iż kwota ta jest adekwatna do nakładu pracy pełnomocnika i oddalił wniosek pełnomocnika w pozostałym zakresie.

Przewodniczący: SSR del. Elżbieta Trybulec-Czernek

ZARZĄDZENIE:

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego,

3.  przedłożyć z wpływem lub za 21 dni;

SSR del. Elżbieta Trybulec-Czernek