Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 691/14
POSTANOWIENIE
Dnia 23 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie z wniosku B. P., B. P., P. P. i A. S.
przy uczestnictwie B. S., B. Ś., S. T., J. W., M. W. i J. S.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 kwietnia 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczek postępowania J. W. i M.W.
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 3 kwietnia 2014 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
W sprawie o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez
zasiedzenie z wniosku B. P., B. P., P. P. i A. S., Sąd Okręgowy w W. zaskarżonym
2
postanowieniem oddalił apelację uczestniczek postępowania J. W. i M. W. od
postanowienia Sądu Rejonowego w W.
Postanowienie Sądu Okręgowego uczestniczki postępowania J. W. i M. W.
zaskarżyły skargą kasacyjną uzasadniając wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania
występowaniem przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 pkt 2 i 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest kwalifikowanym środkiem prawnym, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a leżącymi
w interesie powszechnym. Rozpoznanie skargi kasacyjnej powinno służyć
ochronie obowiązującego porządku prawnego przed dowolnością orzekania, oraz
zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądowego w takich sprawach, w których
możliwe jest dokonanie zasadniczej wykładni przepisu prawa, mającej walor
generalny i abstrakcyjny (post. SN z dnia 7 kwietnia 2009 r., II CSK 13/09, wyrok
SN z dnia 23 lutego 2006 r. II CSK 126/05, post. SN z dnia 4 lutego 2000 r., nie
publ.). Dlatego też uzasadniając wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania skarżący powinien przedstawić argumentację jurydyczną pozwalającą
przyjąć, że w sprawie rzeczywiście występuje przywołana w nim przesłanka.
(postanowienia SN z 21 czerwca 2007 r., sygn. akt I CSK 178/07, nie publ. i z dnia
21 lipca 2005 r. sygn. akt V CSK 18/05, nie publ.).
Istnienie potrzeby dokonania wykładni przepisów prawnych wymaga
wykazania przez skarżącego, że chodzi o wykładnię przepisów prawa, których treść
i znaczenie nie zostały dostatecznie wyjaśnione w dotychczasowym orzecznictwie
oraz przedstawienia na czym polegają związane z nimi wątpliwości lub też opisania
rozbieżności występujących na tym tle w orzecznictwie. Uzasadnienie wniosku
o przyjęcie wniesionej przez uczestniczki postępowania skargi ze względu na
potrzebę dokonania wykładni nieobowiązujących już przepisów dekretu z dnia
2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki
Komunalnej z dnia 20 lutego 1969 r. nie przedstawia takiej argumentacji. W świetle
wcześniejszych uwag nie może być w sposób oczywisty uznane za spełnienie
wymagania określonego w art. 3989
§ 1 pkt 2 k.p.c. powołanie się przez skarżące
na „potrzebę dokonania wykładni zaistniałej w niniejszej sprawie ściśle określonej
3
sytuacji”, „a więc potrzebę wykładni, czy ponowne rozpoznanie sprawy powinno
zawierać nie tylko wykonanie przez Sąd Okręgowy wskazanych wytycznych Sądu
Najwyższego, ale czy uzasadnienie Sądu Okręgowego ponownie rozpoznającego
apelację winno zawierać odniesienie się do tych ocen co do których Sąd Najwyższy
wyraził swoje wątpliwości przekazując sprawę do ponownego rozpoznania”.
Powołanie się w skardze kasacyjnej na przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.
wymaga wykazania przez skarżącego kwalifikowanej postaci naruszenia przepisów
prawa materialnego lub procesowego mającej charakter oczywisty, widoczny prima
facie przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej. W tym celu skarżący
powinien zawrzeć we wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania stosowny wywód
prawny i przedstawić argumenty jurydyczne. Skarga jest oczywiście uzasadniona,
jeżeli bez wątpliwości nastąpiły podnoszone w niej uchybienia lub gdy jest pewne,
że miały one wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia albo też podniesione zarzuty
oczywiście uzasadniają wniesioną skargę. Uzasadnienie wniosku o przyjęciu
wniesionej skargi do rozpoznania, na tle motywów zaskarżonego postanowienia
i podstaw wniesionej skargi, nie daje podstaw do takiej oceny.
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania przed Sądem drugiej
instancji, którą Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę z urzędu.
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.