Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2015 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący: SSR Bogusław Glinka

Protokolant: Joanna Bobrowska

po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2015 roku na rozprawie

sprawy z powództwa (...)w W.

przeciwko Z. Ż.

o zapłatę kwoty 345,40 zł

I/  oddala powództwo;

II/  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 77 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powódka (...)w W.wniosła o zasądzenie od pozwanego Z. Ż.kwoty 345,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot:

-

59,89 zł od dnia 01.09.1997 r.

-

152,60 zł od dnia 16.02.1998 r.

-

132,91 zł od dnia 01.09.1998 r.

do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

Na uzasadnienie żądania wskazała, że strony w dniu 08.04.1993 r. zawarły umowę dzierżawy lokalu stanowiącego sklep spożywczo-przemysłowy w M., gmina B., na okres 3 lat, za co pozwany obowiązany był uiszczać miesięczny czynsz dzierżawny w wysokości 152,60 zł (po denominacji). Aneksem nr 1 zmieniono okres dzierżawy na 6 lat. Według powódki czynsz płatny był w okresach półrocznych, za I półrocze do 31 sierpnia danego roku i za II półrocze do 15 lutego następnego roku. Umowa została wypowiedziana z dniem 27 sierpnia 1997 r. Pozwany nie uiścił części należności za miesiąc czerwiec 1997 r. w wysokości 59,89 zł, za lipiec 1997 r. w wysokości 152,60 zł i za sierpień 1997 r. w wysokości 132,91 zł. Pozwany nie uiścił wskazanych należności mimo wezwania do dobrowolnego spełnienia świadczenia.

W dniu 25 lutego 2015 r. Referendarz Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym pod sygn. akt I Nc (...), nakazując pozwanemu uiszczenie należności w całości wraz odsetkami i kosztami w terminie 14 dni.

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym przyznał okoliczności faktyczne pozwu, jednak wniósł o oddalenie powództwa podnosząc zarzut przedawnienia z art. 118 zd. 2 k.c., wskazując, że roszczenia z najmu przedawniły się z upływem lat 3, a nadto wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Powódka w odpowiedzi na sprzeciw pozwanego oświadczyła, że nie podnosi nowych twierdzeń oraz nie zgłasza dodatkowych wniosków dowodowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Niesporne między stronami było, że w dniu 08.04.1993 r. strony zawarły umowę dzierżawy lokalu użytkowego - sklepu spożywczo-przemysłowego w M., gmina B., początkowo na okres lat 3, a następnie przedłużoną do lat 6. Czynsz dzierżawy ustalony został w wysokości 1 526 000 zł (152,60 zł po denominacji), płatny w okresach półrocznych, za I półrocze do 31 sierpnia danego roku i za II półrocze do 15 lutego następnego roku. Umowa została wypowiedziana z dniem 27 sierpnia 1997 r. Pozwany nie uiścił części należności za miesiąc czerwiec 1997 r. w wysokości 59,89 zł, za lipiec 1997 r. w wysokości 152,60 zł i za sierpień 1997 r. w wysokości 132,91 zł. Powódka pismem z dnia 29 grudnia 2014 r. wezwała pozwanego do dobrowolnego spełniania świadczenia, jednak pozwany nie uiścił wskazanych należności.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, że roszczenie dotyczące czynszu najmu uległo przedawnieniu z upływem lat 3. Wprawdzie pozwany pomylił najem z dzierżawą, niemniej jednak ustalony umową stron miesięczny czynsz dzierżawny, nawet jako płatny w okresach półrocznych, był świadczeniem okresowym, które uległo przedawnieniu 3 -letniemu. Jeśli – co było okolicznością niesporną – czynsz wymagalny był we wrześniu 1997 r. oraz w lutym i sierpniu 1998 r., to do daty wytoczenia powództwa upłynęło lat 15, powodując, iż roszczenie dochodzone pozwem uległo przedawnieniu (już w 2001 roku). Zgodnie z art. 118 k.c. roszczenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz dotyczące roszczeń o świadczenia okresowe, za jakie uznaje się należności czynszowe, przedawnia się po upływie 3 lat. Pozwany na podstawie art. 117 § 2 k.c. mógł uchylić się od zaspokojenia roszczenia przedawnionego, co też uczynił w sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 06 marca 2015 r. podnosząc zarzut przedawnienia. Należy nadmienić, że przedawnienie dotyczy całego dochodzonego roszczenia, zarówno głównego, jak i o zaległe odsetki, bowiem odsetki od należności głównej przedawniają się najpóźniej wraz z tą należnością (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2005 r., sygn. akt V CK 655/04).

Powódka nie wykazała, by pozwany zrzekł się korzystania z zarzutu przedawnienia, co mogłoby zarzut ten uczynić nieskutecznym.

Ponieważ powódka przegrała proces dlatego Sąd obciążył ją kosztami na rzecz przeciwnika - stosownie do art. 98 k.p.c., na które składały się wynagrodzenie pełnomocnika w stawce minimalnej w wysokości 60 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Mając powyższe argumenty na względzie Sąd orzekł jak sentencji wyroku.