Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Kp 138/15

POSTANOWIENIE

Dnia 2 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Siedlcach VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Otulak Centkowska

Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Kuc

Przy udziale Prokuratora ---

po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2015r. na posiedzeniu

zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie znęcania się nad A. R.

na podstawie art. 437 § 1 kpk w zw. z art.466 § 1 kpk

Postanawia zażalenia nie uwzględnić

UZASADNIENIE

Zatwierdzonym w dniu 24 marca 2015r. przez prokuratora Prokuratury Rejonowej w Siedlcach postanowieniem, odmówiono wszczęcia dochodzenia w sprawie zaistniałego w okresie od 01.02.2015 r do 22.02.2015 r. w S. na ul. (...) psychicznego i fizycznego znęcania się nad A. R. poprzez wyzywanie słowami wulgarnymi, nękanie żądaniami pieniędzy, szarpanie, popychanie tj. o czyn z art. 207 § 1 kk – wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu ( art. 17 § 1 pkt 1 kpk).

Z postanowieniem tym nie zgodziła się pokrzywdzona A. R.. W złożonym zażaleniu zakwestionowała orzeczenie, zarzucając przedwczesność decyzji oraz nieprzesłuchanie w charakterze świadka jej córki U. R..

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Siedlcach, nie znajdując podstaw do uwzględnienia zażalenia wniósł o utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia.

Sąd zważył, co następuje.

Zażalenie nie jest zasadne i na uwzględnienie nie zasługuje. Analiza akt prowadzi do wniosku, iż zrealizowane dotychczas czynności były wystarczające do podjęcia decyzji i uzasadniały odmowę wszczęcia dochodzenia. Słusznie zatem prokurator Prokuratury Rejonowej w Siedlcach uznał, ze w przedmiotowej sprawie brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego. Dlatego zdaniem Sądu o przedwczesności podjęcia decyzji nie może być mowy.

Odnosząc się zaś do zarzutu nieprzesłuchania w charakterze świadka U. R., zauważyć należy, że w kontekście oświadczenia skarżącej o „wycofaniu” sprawy a także mając na uwadze cel jaki zainicjowanym postępowaniem zamierzała ona osiągnąć – zarzut ten nie czyni zaskarżonego postanowienia wadliwym.

Z tych tez względów, nie znajdując podstaw do uwzględnienia zażalenia, Sąd postanowił jak na wstępie.