Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Bożena Żywioł

Sędziowie SSO Arkadiusz Łata

SSO Grzegorz Kiepura (spr.)

Protokolant Sylwia Sitarz

przy udziale Andrzeja Zięby

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2015 r.

sprawy Ł. L. ur. (...) w K.

syna Z. i E.

oskarżonego z art. 207§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 4 lutego 2015 r. sygnatura akt III K 1299/14

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 624 § 1 kpk

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  uchyla rozstrzygnięcia o karach z punktów 1 i 2 oraz o karze łącznej
z punktu 3;

b)  ustala, że czynów przypisanych w punktach 1 i 2 oskarżony dopuścił się w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu oraz uznaje, że stanowią one ciąg przestępstw i na podstawie art. 207 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu jedną karę w wysokości 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

c)  ustala, że rozstrzygnięcie z punktu 4 odnosi się do kary orzeczonej wyżej;

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając wydatkami Skarb Państwa

VI Ka 402/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 4.02.2015 r., sygn. akt III K 1299/14, Ł. L. został uznany za winnego tego, że:

1)  w okresie od września 2013 r. do 10 maja 2014 r. w G., przy ul. (...), znęcał się psychicznie nad matką E. L., poprzez wszczynanie awantur, podczas których, będąc w stanie upojenia alkoholowego, wyzywał ją słowami powszechnie uważanymi za wulgarne i obelżywe, tj. przestępstwa z art. 207 § 1 kk i za to na mocy art. 207 § 1 kk, skazany został na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

2)  w okresie od stycznia 2014 r. do marca 2014 r. w G., przy ul. (...), znęcał się psychicznie nad babką S. L., poprzez wszczynanie awantur, podczas których, będąc w stanie upojenia alkoholowego, wyzywał ją słowami powszechnie uważanymi za wulgarne i obelżywe oraz groził pozbawieniem życia, tj. przestępstwa z art. 207 § 1 kk i za to na mocy art. 207 § 1 kk, skazany został na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk wymierzono oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności.

Na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 lata.

Na mocy art. 73 § 1 kk w okresie próby oddano oskarżonego pod dozór kuratora.

Na mocy art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązano oskarżonego do powstrzymania się od nadużywania alkoholu.

Na mocy art. 72 § 1 pkt 8 kk zobowiązano oskarżonego do podjęcia pracy zarobkowej albo do zarejestrowania się w Powiatowym Urzędzie Pracy w G. jako osoba bezrobotna.

Na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące opłatę w kwocie 180 zł i wydatki w kwocie 90 zł.

Apelacje od wyroku wywiódł prokurator, który zaskarżył orzeczenie w całości, na niekorzyść oskarżonego, zarzucając mu obrazę prawa materialnego, a to art. 91 § 1 kk, poprzez niezastosowanie tego przepisu przy wymiarze kary, pomimo tego, że spełnione zostały wszystkie przesłanki wymienione w tym artykule.

W oparciu o podniesiony zarzut prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sadowi rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Apelacja okazała się zasadna o tyle, że w wyniku jej wniesienia zaskarżony wyrok należało zmienić poprzez uchylenie rozstrzygnięć o karach z punktów 1 i 2 oraz o karze łącznej z punktu 3, ustalenie, że czynów przypisanych w pkt. 1 i 2 oskarżony dopuścił się w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu, i że stanowią one ciąg przestępstw, a w konsekwencji wymierzenie, na podst. art. 207 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, jednej kary w wysokości 1 roku pozbawienia wolności oraz uznanie, że rozstrzygnięcie z punktu 4 odnosi się do tej właśnie kary. W pozostałej części zaskarżony wyrok, jako słuszny, należało utrzymać w mocy.

Zgodnie z art. 91 § 1 kk, jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Ciąg przestępstw określony w tym przepisie stanowi odmianę realnego zbiegu przestępstw, jednakże bez konsekwencji w postaci orzekania za poszczególne przestępstwa kar jednostkowych, a następnie kary łącznej. Przepis ten pozwala, w przypadku spełnienia przesłanek w nim wymienionych, na uproszczone orzekanie o karze. Zamiast za każde z przestępstw, przypisanych sprawcy, wymierzać kary jednostkowe i następnie karę łączną, uznaje się oskarżonego za winnego wielu przestępstw (co najmniej dwóch), bez potrzeby orzekania kar jednostkowych. Ciąg przestępstw, określony w art. 91 § 1 kk, jest instytucją prawa karnego materialnego i w wypadku zaistnienia przesłanek wymienionych w tym przepisie obowiązkiem sądu jest zastosowanie tej instytucji.

Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie nie pozostawia wątpliwości co do tego, że dopuszczając się dwóch przestępstw z art. 207 § 1 kk, oskarżony działał w krótkich odstępach czasu (przestępstwo na szkodę S. L. trwało do marca 2014 r., natomiast na szkodę E. L. – do 10 maja 2014 r.) i w podobny sposób (sprawca nad obiema pokrzywdzonymi znęcał się psychicznie poprzez znieważanie ich słowami wulgarnymi i obelżywymi).

Konsekwencją powyższego musiała być korekta zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, że oskarżony przypisanych mu czynów dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 kk, i wymierzenie mu jednej kary 1 roku pozbawienia wolności. Kara ta jest adekwatna tak do stopnia zawinienia, jak i do stopnia społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu.

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 624 § 1 kpk.