Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ko 48/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w Wydziale VI Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Klara Łukaszewska ( spr .)

Sędziowie SO Waldemar Masłowski

SO Tomasz Skowron

Protokolant Anna Potaczek

po rozpoznaniu na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 30 czerwca 2014 r.

w sprawie K. S. i C. S.

sprawców czynów z art. 54 § 2 k.k.s.

z wniosku pełnomocnika sprawców

w przedmiocie wznowienia postępowania

w sprawie o sygn. akt II Ks 103/09

rozpoznawanej przed Sądem Rejonowym w Bolesławcu

zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 29 października 2009 r.

I. na podstawie art. 540 § 1 pkt. 2 a k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. wznawia postępowanie wobec K. S. i C. S. , zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 29 października 2009 r., w sprawie sygn. akt II Ks 103/09;

II. na podstawie art. 547 § 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. uchyla wyrok Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 29 października 2009 r., sygn. akt II Ks 103/09 wobec K. S. oraz C. S. i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bolesławcu jako Sądowi I instancji;

III. kosztami postępowania wznowieniowego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt 48/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 29 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt II Ks 103/09 Sąd Rejonowy w Bolesławcu zezwolił K. S. i C. S. na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, ustalając że dopuścili się oni przestępstw skarbowych z art. 54 § 2 k.k.s.

Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 6 stycznia 2010 r.

W dniu 28 maja 2014 r. do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek pełnomocnika K. S. i C. S. o:

1.  wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 29 października 2009 r., w sprawie sygn. akt II Ks 103/09 na podstawie art. 540 § 2 w zw. z art. 542 § 1 k.p.k. i art. 544 § 1 k.p.k.;

2.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Bolesławcu do ponownego rozpoznania;

3.  określenie, że koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek pełnomocnika K. S. i C. S. jest zasadny, choć została wskazana w nim błędna podstawa wznowienia postępowania.

Stosownie do art. 540 § 2 k.p.k. rzeczywiście postępowanie wznawia się na korzyść strony, jeżeli Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą przepisu prawnego, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie; a wznowienie nie może nastąpić na niekorzyść oskarżonego. W realiach jednakże niniejszej sprawy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego dotyczyło przepisów, które legły u podstaw wydania decyzji zapadłej w postępowaniu podatkowym przeciwko K. S. i C. S., a co skutkowało uchyleniem przez Dyrektora Izby Skarbowej we W. decyzjami z dnia 25 kwietnia 2014 r. w całości ostatecznych decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W. ustalających wskazanym podatnikom wysokość zobowiązań podatkowych w zryczałtowanym 75 % podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych i umorzył postępowanie podatkowe przeciwko K. S. i C. S.

W sprawie natomiast zaistniała, przewidziana w art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k., przesłanka uzasadniająca wznowienie postępowania. Decyzje podatkowe mają bowiem decydujące znaczenie dla ustalenia istnienia zobowiązania podatkowego, jak i jego wysokości, rodzą także po stronie podatnika określone skutki finansowe, zapadają w trybie odrębnych przepisów, przewidujących ich instancyjną kontrolę, w tym nadzwyczajny środek zaskarżenia, i tym samym należy je traktować jako rozstrzygnięcia "kształtujące stosunek prawny" w rozumieniu art. 8 § 2 k.p.k. (por. wyrok SA w Krakowie z dnia 20 kwietnia 2000 r. w sprawie II AKa 32/00, KZS 2000/6/15). Wydanie zatem przez organ podatkowy decyzji uchylających decyzje ustalające wysokość zobowiązania podatkowego i umarzających postępowanie stanowi istotny fakt, noszący przy tym cechę nowości w stosunku do stanu sprawy w momencie prawomocnie zakończonego postępowania karno - skarbowego. Co więcej owa nowa okoliczność faktyczna wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo, że prawomocny wyrok wydany w sprawie a zezwalający na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności za czyny z art. 54 § 2 k.k.s. jest wadliwy, a sprawcy nie dopuścili się przestępstwa skarbowego. (por. też wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 17 czerwca 2009 r. II AKz 334/09 LEX nr 5131121).

Mając powyższe na uwadze należało przyznać rację wnioskodawcom, że zaistniała przesłanka skutkująca na podstawie art. 540 § 1 pkt. 2 a k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. wznowieniem postępowania wobec K. S. i C. S., zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 29 października 2009 r., w sprawie sygn. akt II Ks 103/09. Stosownie natomiast do art. 547 § 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Sąd Okręgowy uchylił wskazane orzeczenie i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bolesławcu jako Sądowi I instancji.

Sąd I instancji będzie bowiem zobowiązany do ponownego rozpoznania wniosku oskarżyciela publicznego o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności przez K. S. oraz C. S. i w przypadku ustalenia braku przesłanek określonych w art. 17 § 1 pkt 1 - 3 k.k.s., będących materialnoprawnymi warunkami udzielenia zezwolenia wydać decyzję w trybie art. 146 § 6 k.k.s.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do przepisów art. 639 k.p.k. w zw. z art. 636 § 1 k.p.k. i art. 113 § 1 k.k.s.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13