Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Bożena Żywioł. (spr.)

Sędziowie SSO Arkadiusz Łata

SSO Grzegorz Kiepura

Protokolant Sylwia Sitarz

przy udziale Andrzeja Zięby

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2015 r.

sprawy H. G. (1) (G.) ur. (...) w Z.

syna J. i A.

oskarżonego z art. 178a§4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 19 lutego 2015 r. sygnatura akt II K 1248/14

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 636 § 1 kpk

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że z opisu czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 eliminuje ustalenie, iż oskarżony czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym za czyn z art. 178a § 1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu sygn. akt VII K 1253/04;

2.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione
w postępowaniu odwoławczym w kwocie 20 zł (dwadzieścia złotych)
i wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych).

VI Ka 429/15

UZASADNIENIE

Od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 19 lutego 2015r., sygn. akt II K 1248/14, apelację wniósł oskarżony H. G. (1).

Zaskarżył orzeczenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze.

Zarzucił rażącą niewspółmierność kary bezwzględnej pozbawienia wolności w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz stopnia winy, co powoduje, że kara nie spełnia funkcji w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej.

Stawiając taki zarzut apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez warunkowe zawieszenie wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy nie podzielił zarzutów i wniosków apelacji.

Ocenił, że zaskarżony wyrok jest prawidłowy zarówno w zakresie oceny zgromadzonego materiału dowodowego, poczynionych ustaleń faktycznych, oceny prawnej zachowania przypisanego oskarżonemu, jak i w części dotyczącej orzeczenia o karze.

Sąd Rejonowy wskazał, z jakiego powodu nie znalazł podstaw do zastosowania wobec oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności.

Stanowisko sądu meriti, który nie postawił wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej, jest w pełni zasadne.

Nie sposób przyjąć, że oskarżony daje gwarancję przestrzegania porządku prawnego w przyszłości. Oskarżony jest osobą karaną i to wielokrotnie. W sprawie Sądu Rejonowego w Zabrzu sygn. akt II K 1262/10 był już karany za przestępstwo podobne. W tamtym postępowaniu sąd dając oskarżonemu szansę zmiany zachowania i wdrożenia się do przestrzegania prawa warunkowo zawiesił wykonanie wymierzonej kary pozbawienia wolności. H. G. danej mu szansy nie wykorzystał. Jak wynika z jego wyjaśnień, w ogóle zapomniał, że był uprzednio karany za taki sam czyn, co najlepiej świadczy o tym, iż nie przykładał najmniejszej wagi do wymierzonej mu wówczas kary o charakterze wolnościowym. W okresie próby popełnił przestępstwo podobne, którego dotyczy niniejsza sprawa.

Taka postawa oskarżonego, który mając świadomość, iż biegnie wobec niego okres próby, w którym winien w sposób szczególny przestrzegać porządku prawnego, dopuszcza się kolejnego przestępstwa - w sposób jednoznaczny wskazuje, że stosowane wobec niego środki probacji okazały się nieskuteczne i nie doprowadziły do zmiany trybu życia oskarżonego.

Powyższy wniosek jest tym bardziej uzasadniony, że przedmiotowego czynu oskarżony dopuścił się również w okresie próby biegnącym z racji innego, wcześniejszego skazania, za przestępstwo z art. 207 § 1 kk.

To właśnie przez wzgląd na, powołane w apelacji, prewencyjne oddziaływanie kary nie było żadnych podstaw do ponownego stosowania wobec H. G. instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary, zwłaszcza że w stosunku do sprawcy występku z art. 178a § 4 kk. warunkowe zawieszenia wykonania kary może nastąpić tylko w szczególnie uzasadnionym przypadku.

Okoliczności podniesione w apelacji, a mianowicie przyznanie się oskarżonego -zatrzymanego na gorącym uczynku przez patrol policji - do winy, oraz jego sytuacja rodzinna w żadnym razie nie tworzą podstaw do przyjęcia szczególnie uzasadnionego przypadku. Także okoliczności czynu: prowadzenie samochodu w centrum miasta, w godzinach południowych, a więc przy dużym natężeniu ruchu, w stanie nietrzeźwości przekraczającym dwukrotność wartości, która decyduje o istnieniu takiego stanu, brak uprawnień do kierowania pojazdami - przemawiają zdecydowanie za wymierzeniem oskarżonemu kary odpowiednio surowej, gdyż świadczą o całkowitej ignorancji oskarżonego, gdy chodzi o dostosowanie się do podstawowych wymogów i zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Sam wymiar kary pozbawienia wolności jawi się jako adekwatny do wagi czynu popełnionego przez oskarżonego oraz stopnia jego winy. Oskarżony spożywając cały poprzedni dzień alkohol nie mógł nie mieć świadomości, że siada za kierownicę w stanie nietrzeźwości.

Trafnym było także orzeczenie wobec oskarżonego obligatoryjnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych aż na 6 lat. Oskarżony swoim powtarzającym się, bezrefleksyjnym zachowaniem stwarza realne zagrożenie dla innych użytkowników dróg.

Prawidłowym i spełniającym cele wychowawczo-prewencyjne było także orzeczenie od oskarżonego na wskazany cel społeczny świadczenia pieniężnego.

Jedyna zmiana zaskarżonego wyroku, jaka została dokonana przez sąd odwoławczy polegała na wyeliminowaniu z opisu czynu ustalenia o wcześniejszym skazaniu oskarżonego w sprawie Sądu Rejonowego w Zabrzu sygn. akt VII K 1253/04, gdyż doszło już do zatarcia tego skazania, zatem uznać je należało za niebyłe.

Zmiana ta jednak w niczym nie umniejszyła naganności i karygodności zachowania oskarżonego.

W całym pozostałym zakresie wyrok Sądu Rejonowego utrzymano w mocy, co skutkowało obciążeniem oskarżonego kosztami procesu za postępowanie odwoławcze.