Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.668/15el

POSTANOWIENIE

Dnia 28.05.2015r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO w Słupsku Jan Filipczyk

Protokolant sekr. sądowy Wojciech Kazaniecki

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Słupsku del. do Prokuratury Okręgowej w Słupsku Dariusza Iwanowicza oraz Zastępcy Kierownika Działu Penitencjarnego Aresztu Śledczego w S. P. G.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. - Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego P. P. s. L.

o zezwolenie na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art.6 ust.1 pkt 2 i art.6 ust.3 ustawy z dnia 7 września 2007r. o wykonaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego (Dz.U. z 2010r. Nr 142 poz.960)

postanawia:

odmówić skazanemu P. P. s. L. i E., ur. dnia (...) w S., nr PESEL (...) zezwolenia na odbywanie poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego kary 9 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 27.05.2014r., sygn. akt IIK 1003/13 za czyn z art.288§1kk, art.157§2kk

UZASADNIENIE

P. P. wystąpił z wnioskiem o udzielenie mu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego, wskazując na możliwość powrotu do pracy, celem zapewnienia rodzinie niezbędnej pomocy w utrzymaniu gospodarstwa domowego.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.6 ust.1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 7 września 2007r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego można udzielić wobec skazanego, któremu orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art.64§2 kk i jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego w S. z dnia 30.04.2015r. wynika, że P. P. od dnia 22.04.2015r. odbywa karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art.288§1kk, art.157§2kk, orzeczoną w sprawie IIK 1003/13 Sądu Rejonowego w S. Obecnie toczy się wobec niego kolejne postępowanie karne w sprawie IIK 255/14, w której oskarżony jest o czyn z art.158§1kk.

Z informacji Krajowego Rejestru Karnego z dnia 28.04.2015r. wynika, że skazany uprzednio był już karany sądownie, w tym również za przestępstwo podobne, z użyciem przemocy z art.158§1kk w sprawie XIV K 374/13 Sądu Rejonowego w S.. Te ustalenia potwierdzają, iż skazany nie jest sprawcą przypadkowym, wręcz przeciwnie osobą przejawiającą utrwalone skłonności do popełnienia czynów karalnych tego rodzaju. Niewątpliwie, w ocenie Sądu skazany jest sprawcą w znacznym stopniu zdemoralizowanym, a prezentowana przez niego na wolności postawa, nie daje gwarancji poprawnego zachowania się w czasie odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego i przestrzegania ustalonego przez Sąd harmonogramu.

Za nieuwzględnieniem wniosku skazanego przemawiają również ustalenia kuratora zawarte w wywiadzie środowiskowym z dnia 28.04.2015r. Wynika z nich, że skazany w miejscu zamieszkania ma opinię negatywną.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawia dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego w S. z dnia 30.04.2015r. wynika, że skazany w czasie odbywania kary raz został ukarany dyscyplinarnie za nawiązywanie nielegalnych kontaktów, nie korzystał z nagród regulaminowych. Ze współosadzonymi układa zgodne relacje. Karę odbywa w systemie zwykłym, co świadczy o tym, że nie włączył się aktywnie w proces resocjalizacji. Ponadto, skazany deklaruje uczestnictwo w podkulturze przestępczej, co dowodzi utrzymywaniu przez niego silnych więzi emocjonalnych z osobami ze środowiska przestępczego także w czasie odbywania kary. Taką postawą, skazany narusza zakaz wynikający z treści art.116a pkt 1 kkw, iż osadzonemu nie wolno uczestniczyć bez zgody lub wiedzy przełożonego w tego typu strukturze nieformalnej. Sąd penitencjarny podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Gdańsku zaprezentowane m.in. w postanowieniu z dnia 22.07.2007r. sygn. akt II AKzw 983/07 oraz z dnia 22.08.2007r. sygn. akt II AKzw 1080/07, iż przynależność do podkultury więziennej już z samego założenia sprzeciwia się regulaminowi odbywania kary pozbawienia wolności a tym samym nie pozwala uznać zachowania skazanego za pozytywne i prognozuje dalszy jego negatywny stosunek do obowiązującego porządku prawnego.

Zatem, w ocenie Sądu, naganne zachowanie skazanego na wolności, popełnienia czynów z użyciem przemocy oraz brak aktywności w procesie resocjalizacji pozwalają stwierdzić, że odbywanie przez skazanego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie byłoby wystarczające do osiągnięcia celów kary. Niewątpliwie, względy bezpieczeństwa oraz stopień demoralizacji skazanego nie przemawiają za celowością odbywania przez skazanego kary w systemie dozoru elektronicznego.

Z tego też względu, uznając wniosek skazanego za niezasadny, postanowiono jak wyżej.