Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Teresa Maślukiewicz

Ławnicy: G. N., S. G.

Protokolant: Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2015 roku w Ś.

sprawy z powództwa B. N.

przeciwko Urzędowi Miejskiemu w S.

o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne

I powództwo oddala;

II zasądza od B. N. na rzecz Urzędu Miejskiego w S. kwotę 1.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

B. N. odwołała się od wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez Urząd Miejski w S., wnosząc o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, a w przypadku upływu okresu wypowiedzenia wniosła o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy.

W uzasadnieniu pozwu podał m.in., że u pozwanego wykonywała pracę na stanowisku Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego. (...)pracodawca wręczył jej wypowiedzenie umowy o pracę. Nie zgodziła się z przyczynami wypowiedzenia, odmówiła podpisania i przyjęcia tego wypowiedzenia. W ramach kampanii wyborczej w wyborach samorządowych, wskazywała na istniejące potrzeby zmian, które muszą dokonać się w powiecie. Obecny Burmistrz Miasta S. nie zgadzając się z jej poglądami, nie może poszukiwać podstaw do zwolnienia. Powódka uzyskała mandat radnej Rady Powiatu (...) i podlega ochronie. Ochrona ta rozpoczyna się od momentu złożenia ślubowania, co nastąpiło (...) Przyczyna wypowiedzenia – likwidacja stanowiska pracy wydaje się niezwykle mało wiarygodna. Likwidacja stanowiska Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego nie jest trwała i zależy wyłącznie od woli pozwanego. Wypowiedzenie umowy o pracę było zarówno nieuzasadnione, jak i niezgodne z prawem – nieuzyskanie zgody Rady Powiatu (...) oraz brak uzasadnienia.

Urząd Miejski w S. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki kosztów procesu według norm prawem przypisanych uzasadniając to m.in. tym, że (...) wypowiedziano powódce umowę o pracę z powodu likwidacji stanowiska Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego i przejęcia obowiązków z zakresu rejestracji USC przez Burmistrza S. oraz naruszenie obowiązku dbałości o dobro pracodawcy oraz podejmowanie działań wymierzonych przeciwko Burmistrzowi jako kierownikowi Urzędu Miejskiego w S. polegających na rozpowszechnianiu nierzetelnych informacji dotyczących nieefektywnego zarządzania finansami gminy poprzez nadmierne zadłużenie, skutkiem czego nastąpiła utrata zaufania do pracownika. Do sprawnego funkcjonowania USC stanowisko kierownika nie jest niezbędne, co dowodzi okoliczność, że powódka praktycznie od (...) była nieobecna w pracy a Urząd ten wykonywał swoje zadania bez jakichkolwiek zakłóceń i zastrzeżeń. Dokonano wypowiedzenia (...) gdy powódka nie wykonywała mandatu radnego i w tym okresie nie przysługiwała jej ochrona. Powódka przedstawiając niezgodną z rzeczywistością sytuację finansową gminy naruszyła zasadę dbałości o dobro pracodawcy wynikającą z art. 100 kp, a zatem takie nielojalne zachowanie powódki skutkowało utratą zaufania stanowiącą drugą przyczynę wypowiedzenia powódce umowy o pracę.

Sąd ustalił:

W dniu (...) Urząd Gminy i Miasta w S. oraz B. M., zawarli umowę o pracę na czas określony od (...), na stanowisko referenta w USC w S. w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem (...) zł miesięcznie.

Z dniem (...) powierzono powódce obowiązki Zastępcy Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w S., a od (...)– stanowisko Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w S. – ostatnio za wynagrodzeniem (...)

Dowód: przebieg zatrudnienia powódki – w załączeniu – k. 30 – 34

Powódka kandydowała do Rady Powiatu (...) w wyborach samorządowych w roku (...) Startowała z Komitetu Wyborczego (...). W czasie kampanii wyborczej była nieobecna w pracy od (...), m.in. korzystając z urlopu wypoczynkowego.

Dowód: lista nieobecności w pracy, k. 35-36

-

karta ewidencji czasu pracy, k. 37

-

ulotka z kampanii wyborczej + artykuły prasowe, k. 14-21

-

zeznania świadka W. W. (1), k. 63

-

przesłuchanie stron, k. 80

W czasie kampanii wyborczej powódka publicznie wyrażała niepochlebne opinie o działaniach Burmistrza S. bądź też nie protestowała gdy takie niepochlebne opinie m.in. co do niewłaściwej gospodarki finansowej wyrażali jej koledzy. W osobistych spotkaniach z mieszkańcami przedstawiała się jako jedynie upoważniona do reprezentowania Urzędu Miejskiego w S., a nie jako osoba upoważniona przez Burmistrza S.. W godzinach pracy USC przyjmowała osoby, prowadząc z nimi długie prywatne rozmowy na tematy nie związane z obowiązkami kierownika USC. U strony pozwanej powszechnie mówiło się, że powódka prowadzi „kawiarenkę „. Na niewłaściwość takiego zachowania zwrócił powódce uwagę W. W. (1) – trzykrotnie, a Burmistrz i Sekretarz – po jednym razie.

Dowód: zeznania św.: W. W., k. 63

-

K. W. (1), k. 80

-

przesłuchanie pozwanego, k. 80

(...). u strony pozwanej nie było stanowiska Kierownika USC. Od (...). liczba spraw podlegających rejestracji uległa znacznemu zmniejszeniu. Ówczesny Burmistrz S. L. M. podpisał decyzję o „dociążeniu” USC poprzez powierzenie niektórych spraw służby zdrowia.

Mimo tego liczba rejestracji – szczególnie aktów ślubów zmniejszyła się, wobec czego w (...) podjęto decyzję o likwidacji stanowiska kierownika USC. Ponieważ rok (...) był rokiem kampanii wyborczej do samorządu terytorialnego, chcąc uniknąć zarzutów o odwet polityczny na swoich przeciwnikach politycznych – w tym na powódce, z realizacją tej decyzji Burmistrz wstrzymał się na czas zakończenia wyborów samorządowych. O zamiarze likwidacji stanowiska kierownika USC powiedział powódce, jeszcze przed wyborami, W. W. – bezpośredni przełożony powódki. Powódka nie była tym zaskoczona, powiedziała, że ma swoje plany, chce się dalej rozwijać i nigdy nie myślała, że zawsze będzie pracować na tym stanowisku.

Po zakończeniu kampanii wyborczej zlikwidowano stanowisko kierownika USC, dokonano niezbędnych zmian w Regulaminie Organizacyjnym, tworząc w USC 1 stanowisko kierownicze – zastępcy kierownika USC i 1 stanowisko urzędnicze. Obowiązki kierownika USC w zakresie rejestracji powierzono Burmistrzowi S..

Dowód: wyciąg z Regulaminów Organizacyjnych wraz z zał., k. 30-34

-

zeznania św. W. W., k. 63

-

przesłuchanie pozwanego, k. 80

W dniu (...) W. W. w obecności K. W. (1) wręczył powódce oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę. Powódka przeczytała to pismo i zapytała, czy można by było zmienić tę decyzję na porozumienie stron. W. W. powiedział, że tak i aby powódka napisała wniosek o porozumienie stron.

Powódka odmówiła przyjęcia pisma z (...)Nie złożyła pozwanemu wniosku o rozwiązanie umowy o pracę na zasadzie porozumienia stron.

Dowód: pismo pozwanego z (...) – w aktach osobowych powódki – w załączeniu

zeznania świadków:

-

W. W., k. 63

-

K. W., k. 80

-

przesłuchanie pozwanego, k. 80

Sąd zważył:

Powództwo jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 30 § 1 pkt 2 kp umowa o prace rozwiązuje się przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia.

W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenia umowy (art. 30 § 4 kp).

Utrwalone już orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz poglądy doktryny wskazują, iż przyczyna wypowiedzenia powinna być realna, tzn. mającą potwierdzenie w rzeczywistości oraz konkretna. Pracodawca nie może ograniczyć się do powtórzenia ustawowych określeń. Z oświadczenia pracodawcy powinno wynikać w sposób nie budzący wątpliwości, co jest istotą zarzutu stawianego pracownikowi, usprawiedliwiającego rozwiązanie z nim stosunku pracy. Przyczyna wypowiedzenia ma być zrozumiała dla pracownika. Przy tym skonkretyzowanie przyczyny wypowiedzenia nie oznacza wyczerpującego powołania wszystkich faktów i zdarzeń, które stały się podstawą decyzji pracodawcy o rozwiązaniu stosunku pracy. Konkretność przyczyny nie polega na opisaniu jej w sposób szczegółowy.

Pracodawca może podać kilka przyczyn wypowiedzenia, przy czym wystarczającą jest prawdziwość i zasadność jednej z nich.

Wypowiedzenie jest uzasadnione, gdy choćby jednak ze wskazanych przyczyn jest usprawiedliwiona.

Odmowa pracownika przyjęcia pisma pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę nie ma znaczenia, jeśli tylko adresat mógł zapoznać się z jego treścią.

Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne (art. 6 kc w związku z art. 300 kp).

Zatem na powódce spoczywał ciężar udowodnienia, że:

1)  likwidacja stanowiska kierownika USC nie nastąpiła lub, że jest to pozorne działanie pozwanego,

2)  Burmistrz S. nie przejął obowiązków USC w zakresie rejestracji

oraz, że:

3)  nie rozpowszechniała nieprawdziwych informacji dotyczących nieefektywnego zarządzania finansami gminy poprzez nadmierne zadłużanie przez Burmistrza Gminy S.

skutkiem czego:

4)  nie było podstaw do utraty zaufania pracodawcy do niej.

Natomiast pozwany wykazał, że:

1)  na spotkaniach z wyborcami powódka nie protestowała gdy jej koledzy podawali nierzetelne informacje dotyczące nadmiernego zadłużenia przez Burmistrza Gminy S.. Ponadto powódka fakt ten przyznała.

2)  w spotkaniach z mieszkańcami gminy występowała jako reprezentant Urzędu Miejskiego w S., a nie jako upoważniona przez Burmistrza S.,

3)  w godzinach pracy przyjmowała osoby nie będące interesantami USC, prowadząc z nimi długie, prywatne rozmowy. Powódka nie zaprzeczyła, że była za to upominana przez W. W., Burmistrza i Sekretarza.

Okoliczności te potwierdzały dokumenty złożone do akt sprawy, zeznania św. W. W. i K. W. oraz pozwanego – którym Sąd w całości dał wiarę. Zdaniem Sądu były to wystarczające przesłanki by pozwany utracił zaufanie do powódki.

Powódka nie zaprzeczyła zeznaniom świadków i pozwanego, nie podważyła wiarygodności świadków. Zeznaniom powódki Sąd dał wiarę co do okoliczności bezspornych – przyznanych przez powódkę oraz mających potwierdzenie w dokumentach, zeznaniach świadków i pozwanego.

Wszystkie przyczyny wypowiedzenia powódce umowy o pracę są realne i konkretne. Powódka czytając w dniu (...) oświadczenie pracodawcy nie miała żadnych wątpliwości w tym zakresie – nawet chciała zmiany takiego sposobu rozwiązania stosunku pracy na porozumienie stron, ale nie złożyła pracodawcy stosownego wniosku.

Biorąc udział w kampanii wyborczej, nie prostując wypowiedzi swoich kolegów co do rzekomej niewłaściwej gospodarki finansami przez Burmistrza, lub sama wypowiadając się w podobny sposób, musiała zdawać sobie sprawę z konsekwencji z tym związanych – w szczególności, że jej działania/zaniechania mogą zostać odebrane jako przejaw jej nielojalności wobec pracodawcy.

Posiadając tak długi staż pracy, mając wyższe wykształcenie powódka musiała zdawać sobie sprawę z tego, że owa nielojalność może spowodować utratę zaufania pracodawcy do niej a w konsekwencji – skutkować wypowiedzeniem umowy o pracę.

Strona pozwana dokonując powódce wypowiedzenia umowy o pracę nie naruszyła przepisów prawa pracy z tym związanych:

-

wypowiedzenia dokonano na piśmie z zachowaniem okresu wypowiedzenia (art. 36 § 1 pkt 3 kp w zw. z art. 32 § 2 kp i art. 36 ¹ § 1 kp),

-

wskazano konkretne, realne przyczyny wypowiedzenia (art. 30 § 4 kp).

Powódka nie zaprzeczyła zeznaniom św. W. W., że od (...) liczba rejestracji w USC uległa zmniejszeniu co skutkowało powierzeniem USC niektórych spraw z zakresu służby zdrowia, że świadek uprzedzał ją o zamiarze zlikwidowania stanowiska kierownika USC, że zarówno świadek, jak i Burmistrz oraz Sekretarz zwracali jej uwagę na przyjmowanie gości w godzinach pracy i prowadzenie z nimi w holu USC prywatnych rozmów, że świadek W. W. – jej bezpośredni przełożony, nie życzył sobie takich zachowań powódki. Przyznała natomiast powódka, że nie protestowała, nie prostowała wypowiedzi kolegów o niegospodarności Burmistrza, wygłaszanych w czasie kampanii wyborczej.

Bez znaczenie był fakt, że 1 grudnia 2014r. powódka złożyła ślubowanie radnego albowiem wypowiedzenie umowy o pracę dokonano przed tą datą – tj. (...)kiedy powódka nie podlegała ochronie – a co powódka przyznała. Ochrona stosunku pracy przewidziana jest wyłącznie w okresie sprawowania mandatu radnego i nie może stanowić zabezpieczenia przed utratą pracy lub szczególnym przywilejem w zakresie stosunku pracy (tak uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z 24.11.1992r., sygn. akt I PZP 55/92, OSNC 1993 Nr 7 – 8).

Zatem przed (...) pozwany nie miał obowiązku występowania do Rady Powiatu (...) o wyrażenie zgody na wypowiedzenie powódce umowy o pracę.

Sąd oddalił wniosek powódki o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka K. C. (1) (k. 109) natomiast dopuścił dowód z porozumienia (k. 115). W świetle postanowień tego porozumienia zeznania świadka K. C. nie miały żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia – świadek nie zeznałby niczego innego co nie wynikało z tego porozumienia. Do skutecznego zawarcia porozumienia wymagane jest zgodne oświadczenie obu stron – przy tym bez znaczenia pozostaje, jakimi motywami, przesłankami kierowały się strony tego porozumienia.

Pismem z (...) (k. 46) powódka zmieniła żądanie pozwu domagając się – w miejsce przywrócenia do pracy (pkt 2 pozwu – k. 2) – odszkodowania w kwocie (...)z art. 45 kp.

Mając na uwadze ustalenia Sądu, iż pozwany nie naruszył przepisów prawa pracy związanych z wypowiedzeniem umowy o pracę a przyczyny wypowiedzenia były realne i konkretne – brak było podstaw do uwzględnienia żądania pozwu jak i żądania odszkodowania.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego znajduje oparcie w art. 98 kpc a ich wysokość w § 11 ust. 2 w zw. z art. 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U z 2013r., poz. 490).