Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

M. M. był skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.  łącznym Sądu Rejonowego w Świdnicy z 25 maja 2005 roku (sygn. akt II K 22/05), orzekającym karę roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności, a obejmującym wyroki:

a)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 15 sierpnia 2002 roku (sygn. akt II K 873/01), którym za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony 10 lipca 2001 roku wymierzono karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, zaś za czyn z art. 279 § 1 kk popełniony w nocy z 16/17 sierpnia 2001 roku wymierzono karę roku pozbawienia wolności, objęte węzłem kary łącznej roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, zarządzonej do wykonania postanowieniem tut. Sądu z 17 lutego 2004 roku (sygn. akt II Ko 7/04);

b)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 19 sierpnia 2002 roku (sygn. akt II K 60/02), którym za czyn z art. 284 § 2 kk wymierzono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, zarządzonej do wykonania postanowieniem tut. Sądu z 9 lutego 2004 roku (sygn. akt II Ko 1047/03);

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 23 października 2003 roku (sygn. akt II K 614/03) za

a)  czyn z art. 280 § 1 kk popełniony 9 czerwca 2003 roku, za który wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności,

b)  czyn z art. 278 § 1 kk popełniony 21 maja 2003 roku, za który wymierzono karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

c)  czyny z art. 278 § 1 kk popełnione 22 maja 2003 roku, 1 czerwca 2003 roku i 5 czerwca 2003 roku, za które wymierzono kary po 8 miesięcy pozbawienia wolności, zamienione postanowieniem tut. Sądu z 17 kwietnia 2015 roku (sygn. akt II Ko 676/15) na karę 30 dni aresztu w zakresie wykonania której umorzono postępowanie wykonawcze,

d)  czyn z art. 276 kk popełniony 1 czerwca 2003 roku, za który wymierzono karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

e)  czyn z art. 48 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony 1 czerwca 2003 roku, za który wymierzono karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

które to kary jednostkowe zostały objęte węzłem kary łącznej 4 lat pozbawienia wolności;

Dowody:

- akta tut. Sądu: II K 22/05, II K 60/02, II K 614/03 (w załączeniu)

- karta karna – k. 7-8

- opinia o skazanym – k. 12-13

M. M. odbywa karę pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym we W.. Skazany odbywa karę w systemie zwykłym. Nie jest uczestnikiem subkultury przestępczej i dystansuje się od jej negatywnych przejawów. Jego zachowanie oceniane jest przez administrację ZK negatywnie. Skazany nie nagradzany regulaminowo ani karany dyscyplinarnie. Jego zachowanie w toku odbywania kary oceniane jest jako umiarkowane, ze współosadzonymi żyje zgodnie i bezkonfliktowo, wobec przełożonych zachowuje się regulaminowo. Nie jest zatrudniony odpłatnie, nie posiada zobowiązań wynikających z orzeczeń sądowych.

Dowód:

-

opinia o skazanym. – k. 12-13

Nadto Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 85 kk sąd orzeka karę łączną w stosunku do przestępstw, które popełnione zostały zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw.

Wobec skazanego M. M. zapadł już uprzednio wyrok łączny tut. Sądu pod sygn. akt II K 22/05, obejmujący dwa skazania jednostkowymi wyrokami: z 15 sierpnia 2002 roku (sygn. akt II K 873/01) oraz z 19 sierpnia 2002 roku (sygn. akt II K 60/02). Opisanymi wyżej wyrokami wymierzone były kary pozbawienia wolności za przestępstwa popełnione przez skazanego w dniach: 10 lipca 2001 roku, 16/17 sierpnia 2001 roku oraz 30 czerwca 2001 roku. W sprawie II K 22/05 tut. Sąd połączył powyższe dwa skazania i wymierzył skazanemu karę łączną roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności. M. M. był również skazany wyrokiem tut. Sądu z 23 października 2003 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt II K 614/03, a obejmującym przestępstwa popełnione 9 czerwca 2003 roku (art. 280 § 1 kk), 21 maja 2003 roku, 22 maja 2003 roku, 1 czerwca 2003 roku (art. 278 § 1 kk, czyny o wartości szkody nie przekraczającej 1/4 minimalnego wynagrodzenia), 5 czerwca 2003 roku (art. 278 § 1 kk, czyn o wartości szkody przekraczającej 1/4 minimalnego wynagrodzenia), 1 czerwca 2003 roku (art. 276 kk oraz art. 48 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Objęte wyżej opisanym wyrokiem występki z art. 278 § 1 kk o wartości szkody wyrządzonej przestępstwem nie przekraczającej 1/4 minimalnego wynagrodzenia zostały poddane kontrawencjonalizacji na mocy postanowienia tut. Sądu z 17 kwietnia 2015 roku (sygn. akt II Ko 676/15), a kary pozbawienia wolności, jakie były za nie wymierzone, zostały zamienione na karę 30 aresztu. Jednocześnie postępowanie wykonawcze dotyczące tejże kary zostało umorzone wobec przedawnienia wykonania kary (art. 15 § 1 kkw w zw. z art. 45 § 3 kw).

W aktualnie złożonym wniosku M. M. wniósł ponownie o wydanie nowego wyroku łącznego obejmującego wszystkie trzy jednostkowe skazania. Z uwagi na to, że daty poszczególnych przestępstw popełnionych przez skazanego pozostawały w stosunku do siebie nawzajem oraz w stosunku do daty wydania pierwszego chronologicznie wyroku w takiej konfiguracji, że nie zachodziły warunki do wydania nowego wyroku łącznego i orzeczenia kary łącznej w innym układzie niż miało to miejsce w sprawie II K 22/05. Konsekwencją takiego stanu rzeczy było stwierdzenie, że w zakresie objęcia wyrokiem łącznym skazań opisanych w pkt. 1 części wstępnej wyroku prawomocnie wypowiedział się sąd orzekający w sprawie II K 22/05 oraz umorzenie postępowania odnośnie wydania nowego wyroku łącznego i wymierzenia nowej kary łącznej, o czym Sąd orzekł w pkt. I wyroku, na podstawie powołanego tam przepisu.

Natomiast z uwagi na to, że wskutek kontrawencjonalizacji części czynów objętych wyrokiem wydanym w sprawie II K 614/03 i zmianie orzeczonych za nie kar pozbawienia wolności na karę aresztu, czego konsekwencją było rozwiązanie węzła kary łącznej uprzednio wymierzonej w tejże sprawie, konieczne było ponowne rozstrzygnięcie o połączeniu pozostałych do wykonania kar jednostkowych wymierzonych cytowanym wyrokiem, gdyż w tym zakresie zachodziły warunki do wymierzenia kary łącznej wskazane w art. 85 kk.

Kary jednostkowe wymierzone w omawianym wyroku opiewały na 2 lata oraz trzykrotnie na 8 miesięcy pozbawienia wolności. Orzekając wobec skazanego M. M. aktualnie nową karę łączną Sąd w II pkt. wyroku łącznego wymierzył mu karę 4 lat pozbawienia wolności. Kara ta została wymierzona w wysokości równej kumulacji kar jednostkowych podlegających odrębnemu wykonaniu. Decydując o jej wymiarze Sąd brał pod uwagę związek podmiotowy i przedmiotowy między zbiegającymi się przestępstwami, stopień społecznej szkodliwości charakteryzujący wszystkie zachowania przestępcze nim objęte oraz wymogi prewencyjnego oddziaływania kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Kształtując wymiar kary łącznej Sąd miał też na uwadze wielokrotną karalność skazanego, wielość czynów wchodzących do realnego zbiegu w różnych konfiguracjach czasowych, a także różnorodność naruszonych dóbr prawnych. W niniejszej sprawie czyny objęte karą łączną były różnorodne rodzajowo (przestępstwa przeciwko mieniu – z art. 278 § 1 kk, art. 280 § 1 kk, ale także czyn przeciwko wiarygodności dokumentów oraz z zakresu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii), były popełniane przez skazanego w stosunkowo niewielkich odstępach czasu. Przestępstwa objęte poszczególnymi nowo orzeczonymi karami łącznymi cechowały się różnym stopniem zawinienia i społecznej szkodliwości. Umiarkowana prognoza penitencjarna, o jakiej istnieniu można wywodzić na podstawie treści opinii o skazanym, podobnie jak jego postawa w trakcie odbywania kary, nie uzasadniały orzeczenia wobec niego kary łącznej w wymiarze bardziej korzystnym z punktu widzenia skazanego. Zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary, a także przed jej wprowadzeniem do wykonania, zostało ocenione przez Sąd jako niezadowalające. Nie bez znaczenia był fakt, że wobec skazanego konieczne było zastosowanie procedury Europejskiego Nakazu Aresztowania z uwagi na jego ukrywanie się przed wymiarem sprawiedliwości. Sąd zważył nadto, że orzeczona kara łączna również ma spełniać swoje funkcje zapobiegawcze, wychowawcze, ale też represyjne – związane z wymierzeniem sankcji karnej za ponawiające się bezprawne zachowania skazanego. Wymierzona kara łączna pozostaje zdaniem Sądu proporcjonalna do ilości skazań objętych jej węzłem i rodzaju przestępstw, za które została orzeczona.

Zgodnie z art. 577 Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej okres dotychczas odbytych kar oraz okresy rzeczywistego pozbawienia (pkt III wyroku).

Na podstawie art. 624 § 1 kk Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w przedmiocie wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa, uwzględniając przy tym sytuację majątkową skazanego (pkt. IV wyroku).